مرتضی سلطانپور ابیانه، کارشناس مسائل شبه‌کره در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی نوشت:
طبق برآورده های اولیه خسارت جنگ احتمالی دوم در شبه جزیره کره 18 برابر جنگ اول خواهد بود.
۶۵ سال پیش در شبه جزیره کره، جنگی به وقوع پیوست که نگارنده معتقد است آن حادثه جنگ دو کره نبود و نمی توان نام آن را جنگ دو کره نامید.
بلکه این حادثه را می توان در واقع ادامه جنگ های شرق آسیا در اواسط قرن بیستم میان کشورهای آن منطقه دانست که چند قدرت تاثیرگذار در شرق آسیا بر مردم این شبه جزیره تحمیل کردند.
حاصل سه سال درگیری خونین در این شبه جزیره کوچک - که وسعت آن یک هفتم کشورمان است - صدها هزار کشته، زخمی، آواره و نابودی میلیاردها دلار سرمایه های مردم این شبه جزیره بود. طبق آمارهای منتشره میزان تلفات وارده بر طرفین اعم از کشته، مجروح و یا مفقودالاثر در این جنگ بالغ بر سه میلیون و پانصد هزار نفر برآورد شده است که بیشتر آنها کره ای و چینی بودند.
در این جنگ یک میلیون و دویست هزار نظامی و دو میلیون و 500 هزار غیرنظامی آسیب دیدند. در این درگیری هولناک 37 هزار نظامی آمریکایی کشته و بالغ بر 100 هزار نظامی دیگر این کشور زخمی، مفقود و یا اسیر شدند.
همچنین بیش از 137 هزار سرباز چینی کشته و بالغ بر 350 هزار چینی دیگر دچار آسیب های فراوان شدند.
به عبارت دیگر نیم میلیون نفر از نظامیان چینی برای حمایت از نظام کره شمالی در جنگ و نیز 300 هزار آمریکایی و دیگر کشورها به حمایت از کره جنوبی جان خود را از دست داده اند.
همچنین بالغ بر 150 هزار نفر از نظامیان کره جنوبی در این جنگ کشته و بالغ بر 710 هزار نفر زخمی، مفقود و یا اسیر شدند.
از طرف دیگر 294 هزار نفر نیز از نیروهای نظامی کره شمالی کشته و 640 هزار نفر آسیب دیدند. آنچه بیان شد تنها ارایه آمار تلفات نظامیان کشورهای درگیر در این درگیری سنگین بود و تلفات غیرنظامی آن بالغ بر دو میلیون و پانصد هزار نفر برآورد شده است.
حال بعد از 65 سال که از آتش بس میان دو کره می گذرد فضای شبه جزیره مجددا به ظاهر بحرانی نشان می دهد و رهبران کشورهای تاثیرگذار در شبه جزیره همدیگر را تهدید می کنند. حال اگر مجددا بعد از شش دهه شبه جزیره دچار بحران شود پیامدهای مخرب این درگیری چگونه خواهد بود؟
بر مبنای شبیه سازی هایی که چند سال قبل در خصوص احتمال درگیری مجدد در شبه جزیره بعمل آمده، تخمین زده می شود که حاصل یک درگیری محدود و کوتاه مدت، کشته شدن سه میلیون نفر در این منطقه خواهد بود.
علت آن نیز تغییرات ماهوی و نیز انباشته شدن سلاح های بسیار پیشرفته و مدرن در منطقه شبه جزیره و اقیانوس آرام می باشد که به هیچ وجه قابل مقایسه با سلاح هایd که در دهه 1950 میلادی طرفین از آن استفاده می کردند نیست.
کارشناسان زبده نظامی معتقدند در 24 ساعت اول شروع جنگ، 200 هزار نیروی نظامی در مقابل هم قرار خواهند گرفت که این رقم در هفته اول به 1میلیون و 300 هزار نفر شامل نیروهای نظامی آمریکایی و دو کره و احتمالا چین و ژاپن و چند کشور دیگر و نیز فراخوانی 3 میلیون نیروی ذخیره در شمال و جنوب شبه جزیره خواهد بود.
به نظر می رسد از این درگیری که بزرگترین آرایش نظامی در جهان در یک منطقه می باشد کشته شدن یک میلیون نفر شامل نیروهای نظامی آمریکایی و دیگر اتباع کشورها خصوصا اتباع کره ای و چینی در مدت زمان 10 روز اول جنگ خواهد بود و در صورتی که طرفین از سلاحهای مخرب و کشتار جمعی استفاده کنند عمق فاجعه قابل پیش بینی نیست.
بهر حال طبق برآورده های اولیه خسارت جنگ احتمالی دوم در شبه جزیره کره 18 برابر جنگ اول خواهد بود؛ زیرا هم اکنون تعداد نیروهای نظامی دو کره نسبت به 65 سال پیش 10 برابر شده است.
اگر خسارت اقتصادی در جنگ اول قدرت های شبه جزیره را بررسی کنیم باید بگوییم در آن جنگ تقربیا 69 درصد مردم و 65 درصد سرمایه های اقتصادی کره از جنگ آسیب بسیار جدی دیدند.
اما اگر مجددا اتفاقی در شبه جزیره به وقوع بپوندد، خسارت انسانی و مالی در این منطقه 18 برابر خواهد بود. در یک کلام باید گفت اگر حادثه ای در شبه جزیره رخ دهد دنیا باید با نژاد کره ای وداع کند. بنابراین وقوع چنین حادثه هولناکی کمی به دور از عقلانیت جهانی است.
