فرارو- حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی صبح امروز (دوشنبه) در همایش بزرگداشت چهلمین سالگرد شهادت حاج سیدمصطفی خمینی در محل سالن اجلاس سران تهران، اظهار کرد: راجع تسلیحات ایران خیلی به حرف‌ها گوش نکنید. تسلیحات ایران همه مثل همه کشورهای دنیاست. ما مقررات بین المللی داریم و در قانون اساسی هم داریم که نیروی نظامی ما باید بازدارنده باشد و چیز دیگری هم نمی خواهیم.
وی ادامه داد: ما در شرایط مبادا دفاع موثر انجام خواهیم داد و کسی نمی‌تواند راجع به قدرت نظامی کشور ما که بر مبنای قانون اساسی و دکترین دفاعی است، حرفی بزند. بعضی‌ها که می‌خواهند با ما حرف بزنند تشریف بیاورند تا ببینیم چه کسی ضرر می‌کند. ما از آنها سوال می‌کنیم وقتی در مقابل متجاوز می‌جنگیدیم آیا به ما اسلحه دادید یا به متجاوز؟ یا می‌پرسیم در شرایطی که مردم ما زیر بمباران موشک‌های دشمن بودند آیا آنها حاضر شدند به ما سلاح پدافندی بدهند؟
گزیده سخنان روحانی را در ادامه می‌خوانیم:
- در زمان جنگ ما یک توپ ضد هوایی ساخت اروپا را که آنها متعهد به تعمیر آن بودند، به آنجا فرستادیم و نه تنها گفتند تعمیر نمی کنیم، بلکه گفتند نمی‌توانیم به شما برگردانیم چون در شرایط جنگ هستیم. آیا آنها می‌خواهند راجع به تسلیحات ما حرف بزنند؟ اتفاقا ما خیلی حرف داریم.
- بحث حضور ایران در منطقه فرار به جلو است. چه کسی برای منطقه ویرانی آورد؟ چه کسی عراق را ویران کرد؟ چه کسی به تروریست‌ها کمک کرد و آنها را به وجود آورد؟ به حرف‌ها اعتنا نکنید. اگر روزی لازم باشد ما بلدیم چگونه جواب بدهیم. قبلا هم بحث شده و آنها همیشه در برابر حرف حق ما سخنی نداشته‌اند. راه ما صحیح و استوار است و آن را ادامه می‌دهیم. البته ممکن است مشکلاتی هم باشد که در برابر مشکلات ایستاده ایم.
- تحریم، ظلم به ملت ایران و کار غلط، نادرست و غیر عادلانه ای بود. کاری که دولت یازدهم کرد این بود که رفت این ظلم را از سر ملت ایران بردارد و تحریم‌ها را بشکند. حالا یکی می‌گوید صد در صد برداشته نشده و 85 درصد برداشته شده است. در دنیای سیاست که صفر و صد نداریم.
- ما همیشه دنبال مصالح و منافع کشورمان هستیم و در چارچوب مصالح و منافع کشورمان جلو می‌رویم. امروز روزی نیست که سخنانی گفته شود که مردم امیدشان نسبت به آینده تضعیف شود. ما آینده خوبی خواهیم داشت. در منطقه قدم‌های صحیحی برداشته ایم و همچنین در مساله هسته‌ای قدم‌های درستی برداشته‌ایم که جای اشکالی ندارد. البته در مذاکره در برابر قدرت‌ها همیشه به صد در صد نمی‌رسیم. ما هسته‌ای را از دست ندادیم بلکه آن را حفظ کرده‌ایم و تحقیق و توسعه را که اساس انرژی هسته‌ای است، ادامه می‌دهیم.
- ما در برابر تهمت‌ها و پرونده ها ایستادیم و بسیاری از تحریم‌ها را برداشیم . دیدید دیروز رئیس جمهور آمریکا گفت که اروپایی‌ها می‌گویند در همکاری با ایران منفعت داریم و آمریکا تنها جلوی ایران می‌ایستد. لحن و بیان رئیس جمهور آمریکا را ببینید که نشان دهنده این است ملت ما مسیر و راه درست را انتخاب کرده است.
- البته اساس باید بر مبنای تلاش خودمان باشد. ما تلاش، جهاد و فداکاری می‌کنیم و خداوند هم ما را هدایت می‌کند. برای موفقیت آینده‌مان تردید نداشته باشید که وحدت و امید به آینده برای ما ضرورت است و ما به راحتی می‌توانیم در برابر مشکلات بایستیم و از همه مشکلات عبور کنیم.
- آنچه باعث شد امام در نهضت اسلامی پیروز شود، اعتماد مردم به امام بود. اگر اعتماد مردم از بین برود، همه چیز از بین می‌رود. اینکه امام قدرت داشت با اعلامیه خود در نجف و پاریس، کشور را به حرکت در بیاورد، به این دلیل بود که مردم امام را قبول کرده بودند. امام عالم هوشیار و سیاستمداری بود که زبان و قلمش برای کل مردم ایران بود و مردم هم او را قبول و به او اعتماد کرده بودند. این سرمایه اجتماعی، ایمان، وحدت، فداکاری و ایثار مردم بود که ما را پیروز کرد.
- امروز هم دقیقا در همان شرایط قرار داریم. درست است که امروز در کشور ما آن دیکتاتور مستبد و رژیم شاهنشاهی دیگر نیست و مشکل ما استبداد نیست، اما استکبار و توطئه‌های دشمن همچنان ادامه دارد. ما امروز در جایگاه بسیار بلندی قرار گرفته‌ایم که هیچ وقت نبوده‌ایم. هیچ وقت استکبار در منطقه انقدر ضعیف نبوده است. شما عراق، سوریه، لبنان و حتی مردم مظلوم یمن را ببینید که استکبار کجا توانسته به پیروزی برسد؟ آیا استکبار می‌خواست این وضعیت در عراق، سوریه و لبنان باشد؟
- چرا به دست و پا افتاده‌اند و مرتب در منطقه گردش می‌کنند و در این خانه و آن خانه را می‌زنند. امروز عظمت اسلام و جمهوری اسلامی ایران در منطقه از هر زمان دیگری بیشتر است. در عراق، سوریه، لبنان، شمال آفریقا و خلیج فارس کجا بدون نظر ایران می‌شود اقدام سرنوشت سازی انجام داد؟ دلیل این مساله آگاهی و وحدت ملت و هوشیاری رهبری است و اینکه ما همه کنار هم هستیم و اگر فاصله بگیریم، شاهد این عظمت نخواهیم بود.
- کی سراغ دارید رئیس جمهور آمریکا حرف بزند و تمام دنیا با آن مخالفت کنند؟ به جز سه چهار کشور کوچک و یک رژیم جعلی که از حرف و راه آمریکا حمایت کردند. در درون آمریکا هم نظرسنجی‌ها همین را می گوید، پس ما نباید بگذاریم اعتماد بین مردم و حاکمیت صدمه بخورد. دولت، قوه مقننه، قوه قضائیه، نیروهای مسلح و در راس آن رهبری همه با هم حاکمیت کشور هستیم و فکر نکنیم اگر به بخشی لطمه زدیم بخش دیگر تقویت می‌شود، بلکه همه حاکمیت فرو می‌ریزد.
- نگذاریم سرمایه اجتماعی لطمه ببیند. اگر اشکالی کوچکی هست بزرگ نکنیم. رسانه‌های بیگانه دشمنی خودشان را نشان می دهند اما رسانه‌های داخلی باید وظیفه سنگین خود را حفظ کنند و به مردم اعتماد به نظام را بدهد. هر قدمی برای اعتماد، خدمت به ملت و کشور است و هر قدمی برای عدم اعتماد کشور را در معرض خطر قرار می دهد.
- نباید امید مردم را خدشه دار کنیم، باید امید به آینده داشته باشیم. مسیر ما درست و دقیق بوده و از هیاهوی این و آن نباید باکی داشته باشیم. ما یک توافقنامه بین المللی داریم و حتی دولت جدید آمریکا بعد از 10 ماه که هر روز می‌گوید این بدترین توافق تاریخ است، هنوز نتوانسته با این توافق کاری کند. این نشان دهنده عظمت ملت ایران، دیپلمات‌ها و نیروهای مقتدر ایرانی است.
- وقتی نهضت اسلامی در جریان بود فراز و نشیب داشت. سالهای 48 و 49 نهضت فراز نبود و مشکلات فراوان بود و سالهای 55 و 56 شرایط مقداری آسانتر شده بود، اما در سراسر کشور یک خفقانی حاکم بود. نام، تصویر، عکس، نوار، رساله و نوشته‌های امام ره از قبیل کتاب حکومت اسلامی ممنوع بود و برای پخش رساله امام روی جلد نام یکی دیگر از مراجع را می‌زدند. فکر کردند با این کار امام در جامعه فراموش شده، اما نمی‌فهمیدند همه این اقدامات اثر معکوس دارد.
- مردم دلداده نهضت اسلامی و رهبری آن بودند و اینگونه اعمال کودکانه در مسیر و راه مردم تاثیری نمی‌گذاشت. سال 56 خبر شهادت حاج آقا مصطفی واقعا جامعه ایران را تکان داد. اولا باور کردنی نبود و فکر می‌کردیم شایعه است. ثانیا این خبر مردم را عصبانی کرد. من به این که شهادت یا رحلت بوده کاری ندارم،ولی برداشت مردم این بود که ایشان را شهید کرده‌اند. مردم احساس می کردند رژیم کاری برخلاف اراده مردم کرده است و وقتی مردم به صحنه آمدند همه ترس‌ها را کنار گذاشتند و هیچ کس دیگر نمی‌ترسید نام امام را ببرد. آن ترس فرو ریخت و اراده مردم ظهور و بروز پیدا کرد.
- در مسجد ارگ و در مجلس یادبود هفتم حاج آقا مصطفی همه حضور داشتند. دانشگاهیان، مقامات سیاسی احزاب، علما، بزرگان، خطبا، فضلای حوزه و بازاریان، تمام مسجد و خیابان‌های اطراف را مالامال از جمعیت کرده بودند آن هم در حالی که مردم نظامی‌ها را دیده بودند که آنجا را محاصره کرده‌اند، اما هیچ کس در دلش ترسی نبود.
- ماجرای حاج آقا مصطفی یک طوفان عظیمی را در جامعه به وجود آورد. اگر این حادثه نبود نمی دانم این حرکت کی شروع می‌شد؟ اما این اتفاق باعث شد حوادث دی ماه قم، بهمن ماه تبریز و اتفاقات پیاپی در چهلم‌ها به صورت زنجیروار رژیم را در فشار نهایی قرار دهد. ظاهر بعضی امور دردناک و تحملش سخت است، اما در باطن ممکن است فرج و گشایشی برای جامعه داشته باشد.
- مردم بخصوص یاران و مریدان امام شخصیت و مقام امام را می‌دانستند، با وجود این، آن سخنرانی امام بعد از شهادت آقا مصطفی که الطاف خفیه را مطرح کرد، یک جایگاه جدیدی از عظمت روح بلند امام (ره) را به جامعه نشان داد. ما در جلسه جامعه روحانیت مبارز و در منزل امام جمارانی به این سخنرانی گوش می‌کردیم. وقتی نوار گذاشته شد، مرحوم شهید مطهری نتوانست صبر کند و گفت ببینید چه می‌گوید و این چه شخصیتی است. به هر حال سخنرانی عجیبی بود که نشان می‌داد امام چه قدرت روحی و عظمتی داشت.
- ما در عمرمان شخصیتی مثل امام ندیدیم. او یک استثناء بود و شاید در قرون گذشته هم چنین شخصیتی نبوده یا کم بوده. علم، شجاعت و شهامت مهم نیست، بلکه این روح تربیت شده، عرفان عملی بالا و صبر و تحمل بی نظیر در تاریخ مهم است. مگر می‌شود شخصی فرزند عزیز جوان عالم مجتهد خود را از دست بدهد و خم به ابرو نیاورد؟ چه کسی می‌تواند چنین کاری کند؟ این کار فقط از بزرگان تاریخ، اولیاء، انبیاء و امامان معصوم ساخته است که یک شخصیت این چنینی برای نهضت اسلامی فدا شود و این پدر بزرگوار نه اسمی از او ببرد و نه از ویژگی‌هایش بگوید، بلکه فقط بگوید این حوادث پیش می‌آید و ما نباید جزع و فزع کنیم، بلکه باید صبر کنیم چرا که ما ظاهر را می‌بینیم و این مساله از الطاف خفیه خدا بوده است.
- ما خیلی درست نمی‌فهمیدیم امام چه می گوید. موج شروع شده بود و امام هم آن را می‌دید، اما شخصیتی داشت که آینده را به خوبی می‌دید که این یا با هوش و یا با عنایت و یا هر دو بود که امام به راحتی آینده را می‌دید. وقتی نزد ایشان مشرف می‌شدیم با گفتن جمله اول می‌دانست می‌خواهی چه بگویی. امام گاهی با نگاه و گاهی با سکوت خود حرف می‌زد.
- کسی تصور نمی‌کرد آن رژیم 2 هزار و 500 ساله که همه کشورها حامی آن بودند، سرنگون شود. امام تنها با استبداد نجنگید، بلکه همزمان با استبداد و استعمار جنگید و شخصیت والایی بود که همه بت‌ها را شکست و شخصیت خود را نشان مردم داد که چه روح بلندی داشت. در سخنرانی خود هم گفت که این گشایش را از دست ندهید و همه در کنار هم قرار بگیرید. تمام آن سخنرانی از اول تا آخر جز وحدت، انسجام و اعتدال چیزی نیست و امام به علما و دانشگاهیان سفارش می‌کند که از هم جدا نشوید و می گوید حتی کسانی که در گذشته به دربار رفته‌اند را درباری نخوانید، چرا که نمی‌دانید چرا می‌رفتند و اگر من هم بودم شاید برای آنکه یک حاکم جاعر را به راه بیاورم درباری می‌شدم.
- امام فرمودند همدیگر را سرکوب نکنید و متحد باشید. آن پیام امام را امروز هم گوش ما باید بشنود و امروز هم همه باید در کنار هم باشیم. امام در سخنرانی خود به جناح‌ها می‌گوید که از هم فاصله نگیرند. عین این تعبیر را می‌شود امروز هم برای مردم بیان کرد که از هم جدا نشوید. اختلاف نظرها، اختلاف سلیقه‌ها آنقدر زیاد نیست و ما در اصول متحد هستیم. حالا ممکن است یکی بگوید به سمت راست یا چپ بچرخیم به هدف سریعتر می‌رسیم.
- مرحوم مصطفی خمینی، به عنوان یک عالم فقیه، مجتهد، فیلسوف،عارف انقلابی مبارز جایگاهی داشت و از طرفی جایگاهی در بیت امام و نهضت اسلامی داشت. مرحوم آقا مصطفی به عنوان امید همه انقلابیون نگاه مساعدی رویش وجود داشت که اگر خدایی نکرده روزی امام بین ما نباشد، فردی هست که بتواند این پرچم را به دوش بگیرد و نهضت را به ثمر و مقصد نهایی برساند. از طرف دیگر ایشان به عنوان یک مشاور، معاون و یار بزرگ در کنار امام بود و تنها فرزند امام نبود، بلکه خودش جایگاه ویژه‌ای داشت و در انقلاب و نهضت ما هم جایگاهش ممتاز بود.
- در سحرگاه 15 خرداد سال 42 در سراسر قم این ولوله ایجاد شد که امام را دستگیر کرده‌اند و جمعیت تقریبا موقع طلوع آفتاب از همه جای قم به سمت منزل امام سرازیر شدند. حاج آقا مصطفی از منزل خارج شدند و جمعیت پشت سرش وارد صحن حضرت معصومه شدند که عده‌ای از علما، مدرسین و فضلا از جمله آیت الله مرعشی حاضر بودند. جمعیت در سمت روبروی حرم اجتماع کرده بود و آقا مصطفی بالای منبر نشست و سخنران‌ها پای منبر ایستاده سخنرانی میکردند. چند نفر صحبت و ماجرای شب گذشته را بیان کردند و هر لحظه جمعیت زیادتر می‌شد.
- کسی نمی دانست باید چه کار کند، کجا برود و چه اقدامی انجام دهد. در این میان جمعیت عظیم زن‌های پایین شهر قم در حالی که شمشیر و عکس امام در دستشان بود با فریاد یا مرگ یا خمینی وارد صحن شدند. ورود این زن‌ها هیجانی را میان همه مردم به وجود آورد. اصرار مردم این بود که آقا مصطفی اجازه دهد مردم از صحن خارج شوند و او هم در یک لحظه با دست خود به سمت در جنوبی اشاره کرد که با این اشاره جمعیت بیرون ریخت و به سمت پل و خیابان حرکت کرد. شعار جمعیت یا مرگ یا خمینی بود و در نزدیک چهارراه راه آهن ماشین‌های نظامی با چراغ‌های روشن و بوق‌های ممتد وارد شدند و حادثه‌ای پیش آمد که عده‌ای از مردم و حتی زنان به شهادت رسیدند و مردم قم آن حادثه عظیم را آفریدند.
- اگر حادثه 15 خرداد نبود، یا جان امام در خطر بود یا امام برای همیشه در زندان می ماند، اما آن فداکاری، ایثار و حضور مردم در قم، تهران، ورامین و شهرهای دیگر باعث شد رژیم احساس کند که شخصیت امام شخصیتی نیست که بتواند به راحتی حذف و یا جامعه را از بودنش محروم کند. کسی که در داستان 15 خرداد نقش بسیار اساسی داشت، شخص آقا مصطفی بود. تلاش، مجاهدت و فداکاری ایشان و البته سایر بزرگان، علما و مراجع در سراسر ایران باعث شد جان امام حفظ شود و این اغراق نیست.
- در این زمان همزمان همه خیابان‌های قم را سربازها گرفتند و همه مدارس محصور شد. اما کسی که راه افتاد و به در خانه مراجع رفت تا از جان امام حفاظت کند، آقا مصطفی بود که بعد او را دستگیر کردند و به زندان در تهران آوردند. نزدیکی‌های ماه رمضان بود که آزاد شد و بازگشتش حرکت بزرگی در قم ایجاد کرد که مستقیم به سمت حرم رفت و مردم که این خبر را شنیده بودند، باعث شدند جمعیت عظیمی صحن و خیابان‌ها را فرا بگیرد.
- ماندن آقا مصطفی کنار امام در ترکیه هم بسیار تاثیرگذار بود. همچنین در ایام تبعید امام در نجف نقش ایشان ممتاز بود و در حفاظت از جان امام و حرکت نهضت اسلامی نقش ممتازی داشت. از طرفی دسترسی به او بسیار آسان بود و فردی خلیق، متواضع و پاکی بود و خیلی راحت در همه اجتماعات حضور پیدا می‌کرد. در قم و نجف هم خیلی کنار امام ظاهر نمی‌شد. او شخصیتی در دسترس همه بود و با ویژگی‌هایی که این عالم بزرگوار و فقیه مجاهد در کنار امام داشت، همواره یک یار فداکار در کنار امام راحل بود.
- درود به روح امام که برای ما عزت، استقلال، وحدت، انسجام، نابودی دیکتاتوری و استعمار، خودباوری، ایستادگی و بردباری آورد و درود به روح پاک فرزندان برومندش حاج آقا مصطفی و سیداحمد آقا و عزیزانی که در راه این انقلاب تلاش کردند و در جوار رحمت حق قرار گرفتند. باید از خاندان بزرگ امام، فرزندان و دختران امام و یادگاران امام از جمله حضرت حجت الاسلام و المسلمین سیدحسن آقای خمینی که یادگار امام در جمع ماست و برادرانش سپاسگذاری کنیم، چرا که حق بزرگی به گردن ما دارند و باید در مقابل آنها تشکر و تواضع کنیم.
- می دانیم که امام و بیت امام حق بزرگی به گردن ما دارند و اگر کار حاج آقا مصطفی و سیداحمد آقا کنار امام نبود، نمی‌توانستیم شاهد آن پیروزی‌ها باشیم. امام بسیار بزرگ بود، اما نیاز به یار مورد اعتمادی داشت که در کنارش باشد که روزی حاج آقا مصطفی و روزی سیداحمد آقا کنارش حضور داشتند. امیدواریم بتوانیم ادامه دهنده راه امام باشیم.
پیش از سخنرانی روحانی، محمدعلی انصاری دبیر همایش از کسالت رئیس جمهور در یکی دو روز گذشته خبر داد که با وجود این کسالت قبول کرده در این مراسم سخنرانی کند و صدای گرفته رئیس جمهور در حین سخنرانی هم نشان دهنده کسالت او بود.
ما نخواییم دشمن جایی باشیم باید کیو ببینیم