پزشکیان: رُفتگری یک فوق‌لیسانس برای ما فحش است

نایب‌رییس اول مجلس شورای اسلامی با طرح این پرسش که "آیا اختلاف درآمدی که در کشور ما وجود دارد، در کشورهای دیگر دنیا نیز وجود دارد؟"، تصریح کرد: معتقدم فوق‌لیسانسی که رفتگری می‌کند، برای ما مسئولین و سیاستمداران، یک فحش است. این اختلاف‌ها و بی‌عدالتی‌ها در شأن یک کشور اسلامی نیست و معتقدم اگر چیزی وجود دارد، پس باید برای همه باشد و همه باید سر یک سفره باشیم.
 
به گزارش ایسنا، "مسعود پزشکیان" شامگاه هفتم آذر در جمع دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان و دانشگاه علوم پزشکی کرمان، در خصوص طرح تحول سلامت، اظهار کرد: در اجرای طرح پزشک خانواده چهار هدف را دنبال می‌کردیم که نخستین هدف این طرح آن بود که هیچ انسانی نباید از دید مسئول مملکت پنهان شود و کیفیت خدمات باید در همه نقاط کشور یکسان باشد.
 
نایب رییس اول مجلس شورای اسلامی یادآوری کرد: در زمانی که عهده‌دار وزارت بهداشت و درمان بودم، شاهد بودم که جنازه مردم به‌دلیل اینکه صاحب متوفی پول برای ترخیص نداشت، از بیمارستان ترخیص نمی‌شد و این موضوعات از هزاران فحش برای من بدتر بود.
 
وی از انصاف سخن به میان آورد و بیان کرد: این چه قانونی است که، وقتی به مردم می‌رسد، می‌گوییم نداریم اما به خودمان که می‌رسد وجود دارد!؟ اگر پول هست، باید برای همه باشد و برعکس؛ نمی‌شود برای عده‌ای شغل و امکانات وجود داشته باشد و برای عده‌ای دیگر وجود نداشته باشد؛ این بی‌عدالتی است و امام زمان (عج) برای گسترش عدالت خواهند آمد.
 
پزشکیان، مکانیزم پرداخت را یکی از مشکلات طرح تحول سلامت دانست و بیان کرد:  معتقدم برای ما مسئولین و سیاستمداران، فوق لیسانسی که رفتگری می‌کند یک فحش است. سیستمی که در آن اختلاف درآمد بین پزشک با پزشک و پرستار با پرستار و ... وجود داشته باشد، عدالت{عادلانه} نیست.
 
وی از لزوم طرح تحول درمان سخن گفت و ادامه داد: درمان در همه دنیا حساب و کتاب دارد، پیشگیری همواره بهتر از درمان است.
 
پزشکیان عنوان کرد: شهرهایی مانند تهران، تبریز و کرمان نشانه بی‌عدالتی هستند. چگونه است که تهران همه منابع مملکت را می‌خورد اما در شهرهای کوچک‌تری همچون کرمان مردم باید منتظر گوشه‌ای از این امکانات باشند و این عین بی‌عدالتی است.
 
وی با اشاره به این‌که عدالت ممکن است به نفع ما نباشد و انسان‌هایی که درد ندارند انسان نیستند، اظهار کرد: متاسفانه در جامعه ما به گونه‌ای فرهنگ‌سازی شده که آدمی که بی‌عدالت‌تر است را زرنگ‌تر می نامند و نماینده‌ای در اذهان مردم بهتر دیده می‌شود که بتواند در مجلس حق دیگر شهرها را بگیرد و به حوزه خود ببرد! در حالی‌که در هیچ جای دنیا این موضوعات زرنگی نیست بلکه بی‌عدالتی است.