حسن آقا‌محمدی* در میدان رقابت‌های ورزشی بین‌المللی کشورهای مختلف در کنار نمایش قدرت و مهارت‌های فردی یا گروهی خود تلاش مضاعفی را جهت معرفی و اعتلای فرهنگ، تاریخ و آداب و رسوم ملی خود هزینه می‌کند.
با کمال تاسف و تالم در مسابقات قهرمانی کبدی بانوان آسیا در سالن ورزشی که به نام بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی ایران نام نهاده شده است، صرف نظر از نتایج ضعیف تیم‌های ملی مردان و زنان کبدی کار کشورمان، باوجود هزینه قابل توجه آماده‌سازی تیم‌ها، برگزاری مسابقات و امتیاز میزبانی در این آوردگاه آسیایی بدلیل حماقت و سهل‌انگاری غیرمسئولانه دست‌اندرکاران اجرایی این مسابقات باخت عجیب و غیر قابل باوری در فرهنگ، اخلاق، هویت ملی و دینی بر ایران و ایرانی تحمیل شد.
انتشار تصاویر روسری بر سرمربی مرد تیم ملی بانوان کبدی تایلند در کنار زمین مسابقات موجب حیرت و تالم عمیق هر ایرانی با هر تفکر و عقیده‌ای شد.
در این مسابقات بین‌المللی که به یقین تمهیدات امنیتی، انتظامی و اجرایی آن در سطح بالایی کنترل و رصد می‌شده است، چگونگی حضور این مربی مرد در سالن مسابقات، تنها با تایید و چشم پوشی کوته‌بینانه مسئولین مسابقات به ظهور رسیده است. نگاهی به این تصاویر با دو پوشش مختلف همراهی این مربی را لااقل در دو مسابقه تیم کشورش قطعی می‌کند.
توضیحات عجیب‌تر و بدتر از گناه مسئولین فدراسیون کبدی مبنی بر حضور سرخود چند ثانیه‌ای این مربی و چک نشدن آی دی کارت وی و تحریک شیطنت آمیز یک عکاس خبرنگار در تهیه عکس از وی، بر عمق این تالم می‌افزاید.
ممانعت از حضور مردان در اماکن ورزشی بانوان به عنوان یک قانون و اصل دینی و عرفی در جامعه ما پذیرفته و مورد اهتمام است. با چه توجیهی اینچنین با دور زدن قانون و سبک شمردن این اعتقاددینی در فقه شیعه، موجبات استهزاء وتمسخر هویت دینی و ملی خود را به بهایی ارزان فراهم می‌کنیم.
به نظر شما این نوع لگد ما کردن قانون در یک کشور و زیر سوال بردن عقلانیت احکام شرعی که از افتخارات شیعه جعفری است چه تصور و تحلیلی در اذهان نمایندگان فدراسیون آسیایی و بین المللی ورزش کبدی، مربی ملی و صاحب جایگاه تایلندی، بانوان ملی پوش تایلندی و حریفان آنان در حداقل دو مسابقه، اعضای سای تیم‌های حاضر در رقابت‌ها و دختران و زنان تماشاچی ایرانی این رویداد ورزشی و فرهنگی منقش کرده است.
با وقوع این قصور خسارت بار چه پاسخی برای اقناع ذهن پرسشگر دختران و بانوان جوانی که هنوز هم مقوله حجاب برای آنها حل نشده داریم؟ چه پاسخی برای ضایع کردن زحمات بی‌شمار و تلاش‌های بزرگان، عقلا و دلسوزان این آب و خاک در مقابله با هجمه سنگین رسانه‌ای ایران هراسی، شیعه هراسی، نقض حقوق بشر و تحدید آزادی‌های مدنی بانوان ایرانی توسط بیگانگان داریم؟
از همه مهم‌تر در مقابل این نوع بی‌حرمتی و لگدمال کردن کرامت انسانی و شخصیت فکری و اعتقادی آقای سامپراچ فونچونام، مربی محترم تیم ملی کبدی بانوان تایلند که چند روزی به عنوان مهمان در میهنمان حضور داشت چه پاسخی داریم که بدهیم؟ وجدانا چه پاسخی؟
سنگینی عرق شرم بر پیشانی مان تک تک ما را سرافکنده می‌کند.
پاسخی نداریم جز اینکه بگوییم:
آقای سامپراچ فونچونام عزیز همه ما شرمنده ایم. یعنی
ایران شرمنده است.
* خبرنگار
