روزنامه ایران نوشت: «متأسفانه یکی از شرکت‌های تولید تلفن همراه قرار نیست به ورزشکاران کشورمان در المپیک زمستانی «پیونگ‌چانگ»گوشی تلفن همراه جایزه بدهد. همین خبط و اشتباه کافی بود تا واکنش‌های زیادی به این اتفاق صورت بگیرد:
یک وکیل: با پیگیری‌های من و گروه وکلای بین‌المللی و جوان کشورمان، این شرکت به دلیل توهین به مردم ایران و ورزشکاران کشورمان با قدرت به کارش ادامه می‌دهد!
یک بازیگر: متأسفانه بنده متعجب هستم که چرا کارگردان فیلم ما با لگد توی دهن مدیر این شرکت نمی‌زنه؟! اینا تو دهنی لازمن وجدانا!
یک گزارش میدانی: خوشبختانه من از وقتی گوشی‌های تلفن همراه این شرکت رو استفاده نمی‌کنم، در عرض یک ماه هجده کیلو وزن کم کردم، هفت سانتی‌متر به قدم اضافه شده و اعتماد به نفسم برگشته!
یک مسئول: با عرض سلام خدمت مردم ایران! از والدین عزیز ورزشکاران گرامی کشورمان که سرمایه‌های ما هم هستند تقاضا می‌کنیم یک گوشی موبایل برای فرزندان خود بخرند و یواشکی به ما بدهند تا سر صف به عنوان جایزه به ورزشکاران غرورآفرین کشورمان هدیه بدهیم!
یک سیاستمدار: متأسفانه بعد از برجام هیچ اتفاقی در کشور نیفتاد، فقط این خارجی‌ها پررو شده‌اند و شاخ بازی درمی‌آورند. به نظرم بد نیست نمایندگان زحمتکش مجلس وزیر امور خارجه را استیضاح کنند و حتماً بنده را بر خلاف میل باطنی‌ام به جای ایشان به دولت معرفی کنند.
یک دلواپس: سفارت این شرکت کجاست؟! شما فقط بگید جرثومه این شرکت کجاست؟! (به ایشان توضیح می‌دهند که هیچ شرکتی در هیچ کشوری سفارت ندارد و تفاوت شرکت و کشور را به ایشان توضیح می‌دهند!)
گوینده اخبار: متأسفانه در شرایطی که ورزشکاران کشورمان به کره قطر کرده‌اند، شاهد کارشکنی‌های زیادی توسط برگزار مسئولان‌کننده زمستانی المپیک هستم.
یک تهیه کننده: من که بر خلاف میل باطنی‌ام توی سینما سرمایه‌گذاری کردم، ترجیح میدم روی گوشی ۱۱۰۰ سرمایه‌گذاری‌کنم که می‌تونه به جای آجر توی دعوا استفاده بشه، تازه چراغ قوه هم داره، توی تاریکی هم ضربه‌ات خطا نمیره!
به هر حال تا این لحظه فقط «اثیرالدین اخسیکتی» شاعر قرن هفتم در مورد این اتفاق صحبت نکرده و نگفته که مدیران این شرکت با او تماس گرفته و به ایشان توضیح داده‌اند که اصل ماجرا از چه قرار است.»
