انتقاد حاتمی‌کیا از حرف‌های نوید محمدزاده

عزیزی از بازیگران جسارتی به مدافع حرم می‌کند. هیچکس واکنشی نشان نمی‌دهد! غیرتی از طرف وزیر ارشاد نمی‌بینم که واکنش نشان دهد.

به گزارش فارس، روز گذشته ابراهیم حاتمی‌کیا کارگردان فیلم سینمایی «به وقت شام» به همراه بازیگر این فیلم هادی حجازی‌فر در پردیس شکوفه واقع در میدان شهدا با مخاطبان فیلمش دیدار کرد. او در صحبت هایی که با مخاطبان فیلم داشت از ذکر خیر شهید آوینی به حرف های یک بازیگر رسید و از وزیر ارشاد هم انتقاد کرد.

حاتمی‌کیا: غیرتی از طرف وزیر ارشاد نمی‌بینم

حاتمی‌کیا در ابتدای صحبت‌هایش از شهید مرتضی آوینی یاد کرد و اظهار داشت: واقعا دلم می‌خواست که بدانم که امروز که شهید مرتضی آوینی در میان بود کجا بود و چه می کرد؟ آیا اینجا میان ما بود؟ در سوریه میان میان مدافعان حرم بود؟ واقعا یکی از سوال هایم همین موضوع است.

این کارگردان ادامه داد: این اواخر که پیششان می‌رفتم می‌دیدم که مستأصل هستند و فشارها روی‌شان به نوع دیگری بود البته آن زمان رسانه به یک شکل دیگری بود و حالا نوع آن تغییر کرده است.

وی در ادامه گفت: حالا عزیزی از بازیگران جسارتی به مدافع حرم می‌کند، جسارتی به خانواده‌اش می‌کند و حرفی زده نمی‌شود و هیچکس واکنشی نشان نمی‌دهد! غیرتی از طرف وزیر ارشاد نمی‌بینم که واکنش نشان دهد. ما در دوره‌ای بودیم که آقای حیدریان در دهه ۶۰ داخل تشکیلات بود و قدرتی داشت اما الان می‌بینم که هیچ واکنشی نشان داده نمی‌شود. این شرایطی که پیش می آید دل‌مان می‌گیرد. برای همه هنرمندان احترام قائلم و سر تعظیم مقابل‌شان فرود می‌آورم. یاد آقا مرتضی کردم و بحثم به این طرف کشیده شد، واقعا قصدی نداشتم در این مورد حرف بزنم. خودم را شاگرد کوچک آقا مرتضی می‌دانم.

این کارگردان در واکنش به شرایط حاکم بر کشور و ناآرامی‌ها در بخش اقتصادی گفت: کشور در شرایط مساعدی نیست الان بلیت سینما ۱۰ تا ۱۲ هزار تومان است. این مبلغ برای ما رقم کمی نیست که مردم از سبد زندگی‌شان بزنند و به سینما بیایند. این برای ما افتخار است و چشم‌هایمان به آنچه که در کشور رخ نی دهد بسته نیست. دلمان می‌خواهد از این شرایط بگوییم، دل‌مان می‌خواهد از آن طعنه‌هایی که گفته می‌شود بگوییم.

حاتمی‌کیا گفت: یادم نمی‌رود زمانی که از جنگ برگشتیم یقه ما را گرفتند که چرا کشور را ۸ سال دچار چنین مسئله ای کردیم و اقتصاد را شکست دادیم؟! از منی سؤال شد که سرباز بودم و می‌جنگیدم و چیزی برای خودم به دست نمی‌آوردم. حالا همین حرف‌ها به نوع دیگری به بچه های اینگونه گفته می‌شود. و این یک غصه است برای کشور.