bato-adv
bato-adv

درجه‌بندی فیلم‌های ایرانی؛ حلال، مستحب و مکروه!

سیدضیا هاشمی، رییس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان درباره می گوید: اصولاً ماجرای اکران یک بسته کاملی است که باید به محض ورود به آن، قاعده درجه‌بندی سنی هم اعمال شود. این موضوع باید همزمان با تبلیغات، پخش و دیگر موارد صورت بگیرد که متولی آن مجموعه اکران است.

تاریخ انتشار: ۱۳:۲۷ - ۰۵ ارديبهشت ۱۳۹۷
صبح نو نوشت: رئیس جامع صنفی تهیه کنندگان گفت: بنای ما بر این است که با همراهی سازمان امور سینمایی موضوع درجه‌بندی سنی فیلم‌ها را اجرایی کنیم تا اعتماد مخاطبان تداوم یابد. در همین راستا تا چندماه آینده تمام فیلم‌ها درجه‌بندی سنی می‌شوند.
 
از سال‌ها پیش بحث لزوم اعمال درجه‌بندی سنی درسینمای ایران بار‌ها مطرح شده بود.

سیدضیا هاشمی، رییس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان درباره می‌گوید: اصولاً ماجرای اکران یک بسته کاملی است که باید به محض ورود به آن، قاعده درجه‌بندی سنی هم اعمال شود. این موضوع باید همزمان با تبلیغات، پخش و دیگر موارد صورت بگیرد که متولی آن مجموعه اکران است.

در شورای عالی اکران این طرح و سازوکار‌های اجرایی‌اش طراحی می‌شود. این طرح برای تمام فیلم‌ها باید اعمال شود. این طرح برای تمام فیلم‌هاست و به این معنا نیست که صرفاً برای برخی از آثار اجرا شود.

هاشمی درباره درجه‌بندی این طرح بیان کرد: باید مشخص شود که هرفیلمی چه مخاطب سنی دارد. کدام فیلم را بالای ۱۳‌سال و دیگری را تمام سنین می‌توانند ببینند؛ باید این مشخص شود. در خارج هم با عنوان NC این مورد رعایت می‌شود و رویه‌ای استاندارد است. درجه‌های مورد نظر هنوز مصوب نشده‌اند و به همین دلیل فعلاً آن‌ها را بیان نمی‌کنم. سه تا پنج درجه خواهیم داشت که براساس آن‌ها علائم داده می‌شود. این درجه‌بندی باید اعلام شود و در تمام مواد تبلیغاتی باید قید شود. مثلاً فیلمی عنوان خانواده دارد که به معنای بدون محدودیت بودن است. این تهیه‌کننده با اشاره به نحوه اعمال این درجه‌بندی گفت: مولفه‌های درجه‌بندی براساس آیین‌نامه خواهندبود. این اتفاق در تمام دنیا رخ می‌دهد و اصلاً به معنای ممیزی نیست.

وی افزود: محدودیت فیلم‌های خارجی عمدتاً اقتصادی است و محدودیت دولتی ندارند. فیلم‌هایی که مثلاً درجه‌بندی بالا کسب کنند نهایتاً ۱۷ سال بیشتر نخواهند داشت. به این دلیل که مخاطب از آن استقبال نمی‌کند و علتش هم اعتماد تماشاگر به درجه‌بندی است.

هاشمی با اشاره به مشخص بودن استاندارد این محدودیت‌ها گفت: اصول کلی وجود دارد که صرفاً به فیلمساز مربوط نیست. به نظرم مثل دادگاه می‌ماند که قوانین مشخص دارد، ولی یک موضوع ثابت را اگر به ۱۰ دادگاه بدهی، ۱۰ نظر گوناگون دریافت می‌کنی. تردیدی در تفسیربردار بودن نیست، ولی قطعاً اختلافش زیاد نخواهد بود. چیزی که ما می‌خواهیم انجام دهیم این است که دیدن فلان فیلم، مستحب است یا مکروه؛ در کار ما حرامی وجود ندارد! فعلاً نظرمان برای مردم مشورتی است، ولی در آینده طراحی خواهیم کرد که این روند قانونمند شود.