هم‌اکنون اسپانسرهایی در شبکه‌های مختلف تلویزیونی حضور دارند که نه تنها هزینه برخی از برنامه‌ها را تأمین می‌کنند بلکه به شکل عملی در جهت ایجاد درآمد برای شبکه‌های مختلف تلویزیونی حرکت می‌کنند، حتی برنامه‌های پربیننده به تناوب تنوع و استفاده از بخش‌های پرهزینه، بیشتر گرایش به اسپانسرهای خاص دارند.
اسپانسرها و تبلیغات تا کجا قرار است مناسبات و اقتضائات رسانه ملی را تحت تأثیرخود قرار دهند؟
روزنامه جوان در گزارشی به موضوع اسپانسرینگ در صداوسیما پرداخته و در بخشی از آن مدعی شده است: هم‌اکنون اسپانسرهایی در شبکه‌های مختلف تلویزیونی حضور دارند که نه تنها هزینه برخی از برنامه‌ها را تأمین می‌کنند بلکه به شکل عملی در جهت ایجاد درآمد برای شبکه‌های مختلف تلویزیونی حرکت می‌کنند، حتی برنامه‌های پربیننده به تناوب تنوع و استفاده از بخش‌های پرهزینه، بیشتر گرایش به اسپانسرهای خاص دارند؛ به گونه‌ای که اسپانسر در موضوع، شیوه اجرای برنامه و حتی بعضا مشاهده شده میهمانان و مجریان را هم به تناوب سلیقه و علاقه شخصی‌شان، تغییر می‌دهند.
اتفاقاً به ظنّ بسیاری از تهیه‌کنندگان و مجریان، جنگ‌های امسال ماه مبارک رمضان تکرار در دعوت میهمان یا محتواهای کلیشه‌ای منوط به نظر اسپانسرها بوده است یا گلایه‌مندی گروهی از نخبگان و صاحب‌نظران نسبت به عدم حضور چهره‌های نخبه، بسیجی و کارآفرین در برنامه‌های پربیننده، باز پای اسپانسرها را به میدان آورد.
معاون صدای جمهوری اسلامی روز گذشته درباره این موضوع سخنانی بر زبان آورده که نشان می‌دهد سلطه بیشتر اسپانسرها در آینده رسانه ملی جدی است.
