فلاحتپیشه در علوم سیاسی دانشگاه تهران تحصیل کرده و همزمان با تحصیل در دوره کارشناسیارشد، تجربه روزنامهنگاری نیز داشته و دکترای تخصصی خود را نیز در دانشگاه تربیتمدرس سپری کرده است. فلاحتپیشه را میتوان بهعنوان یکی از نمایندگان همراه با سیاست خارجی فعلی دولت دانست.
فصل جابهجایی در ساختمان هرمی پایتخت فرا رسیده است. پارلمان روز گذشته باز یک تغییر را تجربه کرد و این بار صندلی ریاست کمیسیون امنیت ملی مجلس از یک چهره فراکسیون مستقلین و بهشدت نزدیک به علی لاریجانی، به چهرهای دیگر از فراکسیون مستقلین رسیده است اما نه با آن خصلت نزدیکبودن به لاریجانی؛ علاءالدین بروجردی جایش را به حشمتالله فلاحتپیشه داده است.
به گزارش شرق، این جابهجایی بعد از 14 سال صدارت علاءالدین بروجردی بر کمیسیون امنیت انجام شد؛ آنهم درحالیکه ماه گذشته هیئترئیسه مجلس نیز تغییراتی به خود دید. علی لاریجانی در یازدهمین سال ریاست مجلس، در انتخاباتی برنده شد که برای اولینبار به دور دوم کشیده و با کمترین میزان آرای خود در 10 سال گذشته به دور دوم کشیده شد و با رأیی شکننده بار دیگر به صندلی ریاست پارلمان تکیه زد. تغییر طیف در انتخاب رؤسا در مجلس در کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نیز مثالزدنی بود. ریاست این کمیسیون از یک چهره احمدینژادی به چهرهای اصلاحطلب رسید. مهدی زاهدی، وزیر علوم دولت احمدینژاد، جایش را به محمدرضا عارف، وزیر علوم دولت اصلاحات و رئیس فراکسیون امید مجلس داد.
علیرضا رحیمی، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس، درباره جابهجایی بروجردی با فلاحتپیشه در توییتر نوشت: «آقای فلاحتپیشه رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس شد. آقای فلاحتپیشه کاندیدای فراکسیون امید بود که در توافقی آقای کواکبیان بهنفع ایشان از نامزدی ریاست کنارهگیری کرد و با حمایت قاطع فراکسیون امید به ریاست کمیسیون امنیت ملی برگزیده شد».
حشمتالله فلاحتپیشه اواخر چهارمین دهه زندگیاش را طی میکند. اهل اسلامآباد غرب از استان کرمانشاه. نماینده دورههای هفتم، هشتم و دهم مجلس از حوزه انتخابیه اسلامآبادغرب، دالاهو، گهواره و حمیل بوده است. او که سه دوره عضویت مجلس را در کارنامه دارد، در مقابل علاءالدین بروجردی پیروز شد که از دور ششم نماینده شهر بروجرد و عضو کمیسیون امنیت ملی است. علاءالدین بروجردی در حوزه سیاست خارجی فرد باسابقهای محسوب میشود. او آنقدر در این حوزه نفوذ داشته که بسیاری از ملاقاتهای خارجی در حوزه منطقه را انجام میداده، لبنان و سوریه جزء حوزههایی بود که علاءالدین بروجردی بهعنوان رئیس کمیسیون و البته شخصی متنفذ به پایتختهایشان رفتوآمد داشته و ملاقاتهای سیاسی مهمی را انجام میداد.
از علوم آزمایشگاهی تا روابط بینالملل
علاءالدین بروجردی جزء دیپلماتهایی است که در حوزه غیردیپلماتیک تحصیل کردهاند. او در دهه 50 در دانشگاه تبریز علوم آزمایشگاهی خوانده و زمان انقلاب، مسئول هلالاحمر دوبی بوده است. همشهری آنلاین در مطلبی بهعنوان زندگینامه بروجرودی نوشته که «پس از انقلاب همچنان در دوبی میماند و کمیته انقلاب اسلامی، شعبه دوبی را تشکیل میدهد. در اوایل شروع جنگ ایران و عراق نیز وی از دوبی تجهیزات پزشکی و آمبولانس به ایران ارسال میکرده است». بروجردی سال۱۳۶۰ به تهران برگشت و به دلیل آشنایی با زبان عربی در وزارت خارجه مشغول به کار شد. او در وزارتخانهای مشغول به کار شد که وزیر آن متخصص اطفال بود اما بروجردی در دورههای بعدی روابط بینالملل هم خواند.
علاءالدین بروجردی در حوزههای مختلفی کار کرده است. در سال 1360 با حکم شهید رجایی بهعنوان اولین سرکنسول جمهوری اسلامی ایران در دوبی منصوب شد و پس از آن مسئولیتهای مختلفی همچون کاردار جمهوری اسلامی ایران در عربستانسعودی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در جمهوری خلق چین، معاون آسیا و اقیانوسیه وزارت امور خارجه و معاون مشاور امور بینالملل مقام معظم رهبری داشته است.
تجربه ناخوشایند افغانستان
بروجردی که در خانوادهای مذهبی و طلبه پرورش یافته، سال 1377 نماینده ویژه دولت در افغانستان بوده است. در همان زمان تعدادی دیپلمات ایرانی در مزارشریف و خبرنگار ایرنا در افغانستان به شهادت رسیدند. او در یک گفتوگوی زنده تلویزیونی درباره آن حادثه گفت: «معاونین وقت وزارت خارجه توافق نکردند که دیپلماتها و خبرنگاران را از افغانستان بیرون ببریم و قرار شد مسئولیت را به نیروهای امنیتی پاکستان محول کنیم و بهاصطلاح گوشت را به دست گربه دادیم». او در حالی این توضیح را داد که همسر محمود صارمی جزء منتقدان عملکرد بروجردی در آن زمان است: «همه دولتها به اتباع خود گفته بودند به کشورشان برگردند اما به محمود دستور دادند به افغانستان جنگزده برگردد، آقای بروجردی به او گفت باید به افغانستان برگردد و بعدها خودش با هواپیمایی که محمود با آن به مزارشریف رفته بود، به ایران بازگشت».
از 88 تاکنون
علاءالدین بروجردی به واسطه ریاست کمیسیون امنیت ملی مجلس، در جریان بازدید از زندان اوین نیز نقشي محوری داشت؛ بازدیدی که بعد از حوادث سال 88 انجام شد. یکی از آخرین مواضع مهم و پرسروصدای بروجردی، اطلاعرسانی او درباره فیلترینگ تلگرام بود که در فروردینماه خبر داد که تا آخر ماه این کار انجام میشود: «این تصمیمی است که در بالاترین سطح اتخاذ شده و تلگرام جای خود را به یک سامانه مشابه ملی خواهد داد... از فیلترکردن تلگرام از منظر حفظ امنیت ملی دفاع میکنم».
حمله کیهان
با این اوصاف، بروجردی در مقام ریاست کمیسیون تخصصی سیاست خارجی مدافع برجام و مذاکرهکنندگان هستهای بود. این دفاع آنچنان به مذاق همطیفیهای او در بین اصولگرایان ناخوش میآمد که حتی روزنامه کیهان در این مورد همین اواخر به او تاخت. بااینحال، به دلیل حساسیت اغلب نمایندگان به موضوع برجام، بررسی این توافق بعد از مذاکرات از کمیسیون امنیت ملی خارج شده و در کمیسیون ویژه برجام پیگیری شد. بروجردی مدافع پیوستن به کنوانسیون FATF با داشتن تحفظ یا Reservation بود «یعنی با این حقشرط که فلان بخش از توافق را اجرا نکرده یا به فلان بخش آن پایبند نخواهند بود، به آن توافقنامه یا کنوانسیون میپیوندند». او همین موضع را درباره پیوستن به پالرمو نیز داشت که موجب شد کیهان در مطلبی به او بتازد.
یک حامی جدی برجام
حشمتالله فلاحتپیشه تیرماه دو سال پیش تجربه ترور نافرجام در یکی از شهرهای حوزه انتخابیهاش را داشت. چهار تروریست، اتومبیل فلاحتپیشه و مسئولان استانی همراهش را به رگبار بسته و سپس خودروی خود را به آتش کشیده و متواری شدند. فلاحتپیشه در علوم سیاسی دانشگاه تهران تحصیل کرده و همزمان با تحصیل در دوره کارشناسیارشد، تجربه روزنامهنگاری نیز داشته و دکترای تخصصی خود را نیز در دانشگاه تربیتمدرس سپری کرده است. فلاحتپیشه را میتوان بهعنوان یکی از نمایندگان همراه با سیاست خارجی فعلی دولت دانست.
او حامی اعضای تیم مذاکرهکننده و برجام بوده و در دوران خروج آمریکا از برجام نیز جزء کسانی بود که همچنان از توافق حمایت میکرد و خروج شتابزده ایران از این توافق را توصیه نمیکرد. بااینحال، او بهعنوان یک نمانیده مجلس هر از گاهی نسبت به تعلل اروپا در ادامه همکاری با ایران بر سر برجام یا دادن تضمینهای مناسب انتقاد کرده است. فلاحتپیشه جزء نمایندگانی است که پیگیر و منتقد وضعیت زلزلهزدگان کرمانشاه نیز هست و بهتازگی در مصاحبههایی از زندگی تحمیلی کانکسی آنها، به دولت گلایه کرده بود.