فرارو- تورم یک میلیون درصدی در ونزوئلا بسیاری از مردم این کشور را وادار به مهاجرت کرده است. با این حال زنان مهاجر و کودکانی که برای فرار از فروپاشی اقتصادی و یافتن سر پناه به کشورهایی مثل برزیل مهاجرت کردهاند در معرض خطر استثمار جنسی و قاچاق قرار دارند.
به گزارش فرارو به نقل از رویترز، هشدار صندوق بینالمللی پول درباره ونزوئلا "این کشور بحرانزده آمریکای جنوبی" بازتاب دهنده شرایط کشورهایی است نظیر آلمانِ پس از جنگ جهانی اول و زیمباوه در آغاز دهه اخیر میلادی.
آلخاندرو ورنر، رئیس دپارتمان غربی صندوق بینالمللی پول هفته گذشته در یادداشتی خاطر نشان کرد: «انتظار میرود کسری بودجه شدید دولت ونزوئلا که تماما به دلیل توسعه (بیرویه) پول پایه ایجاد شده است ادامه یابد. امری که همزمان با افت تقاضا برای پول، شتابی دو چندان به تورم میبخشد.»
ونزوئلا که عظیمترین ذخایر نفتی ثبت شده روی زمین را دارد در پنج سال گذشته با چنان بحران اقتصادی هولناکی روبرو شده است که مردمش حتی نمیتوانند به آسانی برای خود خوراک تهیه کنند.
قفسههای سوپرمارکتها خالی است و آمار جرم و جنایت پیوسته رکوردهای تازهای را در این کشور ثبت میکند و شهروندان میترسند که شبها خانه خود را ترک کنند.
مغازه دارانی که زمانی با حساب دفتری جنس میفروختند دیگر ثبت ارقامی نظیر ۱۰۰، ۵۰۰ یا ۱۰۰۰ بولیوار (واحد پول ونزوئلا) را ممکن نمیدانند. ارقام جدیدی که در دفتر خرید میوه و سبزیجات دیده میشود از ۱۰۰ هزار بولیوار به بالاست.
نیکلاس مادورو، رئیس جمهوری کنونی ونزوئلا بانکداران را متهم کرده که در یک توطئه وسیع، پول نقد این کشور را به کلمبیا میبرند تا به اقتصاد ونزوئلا ضربه بزنند. او حاضر نشده است برنامه کنترل پول نقد را لغو کند.
آقای مادورو که خود را هوادار هوگو چاوز، رئیس جمهوری پیشین ونزوئلا میداند پیشنهاد کرده که سه صفر از رقم واحد پولی این کشور حذف شود اما اقتصاددانان بر این باورند که چنین کاری کمکی به حل مسأله نخواهد کرد.
برخی کارشناسان امیدوارند تورم شدید دولت نیکلاس مادورو را ساقط کند. عکس از رویترز
برخی کارشناسان در ونزوئلا ابراز امیدواری میکنند که سرگیجه حاصل از تورم نجومی سرانجام دولت جنجالی مادورو را ساقط کند. الیوروس، از موسسه اقتصادی اکوآنالیتیکا میگوید: «تجربه نشان میدهد دولتهایی برای ما تورم به بار آوردهاند معمولا همانهایی نبودهاند که توانستهاند ما را از تورم بیرون بیاورند.»
در تصاویر زیر وضعیت نامساعد مهاجرانی را می بینید که روی چمن های مقابل اتوبوسرانی، در گاراژ تعمیر اتومبیل، یا گوشه و کنار پارک ها و مراکز خرید شب را به صبح می رسانند.
بصرفه تر نیست؟