نه حدادیان صاحب نظر است و نه علی پروین/ مردم وظیفه دارند با دیدن بداخلاقی مداح از مجلس خارج شوند

فرارو- «در سیاست من صاحب‌نظرم یا علی پروین؟» این را سعید حدادیان، مداح اهل بیت در توجیه ورود مداحان به سیاست پرسیده است.

شاید شغل دیگری هم داشته باشند و نان‌شان در محرم و صفر نباشد، اما نام‌شان را از مراسم عزاداری به دست آورده‌اند. صدای‌شان گرم است. تریبون دارند و مثل هر تریبون‌دار دیگری دنبال مخاطب بیشتری هستند. گاهی موقع طراحی مداحی‌ها ذائقه مخاطب را هم در نظر می‌گیرند؛ به زمینه صدای خود باس اضافه می‌کنند یا در طراحی مراسم‌شان از سبک خواندن فلان یک خواننده پاپ تقلید می‌کنند. یک بار هم که یکی از مداحان عینا شعر خواننده درگذشته لس آنجلسی را خواند (سلام من به تو یار قدیمی ...).

جذب مخاطب چیز خیلی عجیبی نیست، چون اگر مخاطب در کار نباشد مداح هم وجود ندارد. مداحان می‌خواهند بهترین کار را ارائه کنند. بعضی از مخاطبان هم برای رفتن به هیاتی که فلان مداح مشهور بخواند سر و دست می‌شکنند. اما بعضی مجالس آن‌ها نیز به بعضی مجالس و مهمانی‌های خانوادگی که در آن همه نوع تز سیاسی مطرح می‌شود شباهت پیدا کرده است؛ بعضی مداحان در لابه لای مداحی‌ها بیانیه سیاسی می‌دهند. تفاوتش با مجالس دیگر در آن است که در مراسم مداحی‌ها فقط یک تز سیاسی مطرح می‌شود. مواضع مداحانِ موعظه‌گر سیاسی سیاسی همه در یک طیف سیاسی می‌گنجند. گاهی الفاظ تند‌شان فحاشی می‌شود، اما با این حال مورد احترام طیف خاصی از اصولگرایان هستند.

ممنوع‌المنبری برای یک روحانی
با این وجود دو هفته پیش محمدرضا زائری، روحانی روزنامه نگار و فعال فرهنگی از ممنوع‌المنبر شدن خود خبر داد. زائری از روحانیون معتدل به حساب می‌آید، از طیف سیاسی اصولگراست، اما مواضعی که می‌گیرد او را کاملا از این جناح سیاسی جدا می‌کند. زائری در کانال تلگرامی خود نوشت: مسؤولان هیأت‌هایی که در دهه اول محرم قرار بود بروم تماس گرفتند و گفتند که تحت فشار هستند برای لغو سخنرانی‌های من! بعداز ظهر تهیه کننده برنامه تلویزیون زنگ زد و با ناراحتی گفت: ضبط برنامه شما را لغو کرده اند! عصر هم مسؤول هیأتی که دهه دوم قول داده بودم تماس گرفت و عذرخواهی و اظهار ناراحتی! او می‌گوید: کار به جایی رسیده که در آستانه ماه محرم جلوی سخنرانی دینی و منبر مذهبی ام را گرفته اند و هر چه فکر می‌کنم ادامه این سکوت و تحمل را روا نمی‌بینم. این روحانی اصولگرا محدودیت‌ها را ناشی از اظهاراتش درباره حجاب اجباری می‌داند. البته او اخیرا در کانال تلگرامی خود پوستر‌هایی منتشر کرده که اطلاع می‌دهد او در دهه دوم محرم چندین شب مراسم سخنرانی دارد.

منصور ارضی: سیاست ما عین مداحی ماست
منصور ارضی اصل جنس مداحان جناحی است. او از اولین کسانی است که سعی کرده از مداحی به عنوان کنش سیاسی استفاده کند. می‌گوید سیاست ما عین مداحی ماست. حاج منصور در زمانی که محمود احمدی نژاد ریاست قوه مجریه را بر عهده داشت با رئیس دولت در بعضی سفر‌های استانی هم ظاهر می‌شد.

حدادیان: من صاحب‌نظرم یا علی پروین؟
سعید حدادیان هم شاگرد منصور ارضی است که در سیاسی کردن منابر کمتر از استادش نیست. کارمند دانشگاه تهران است، اما او را به خاطر مداحی در عزاداری‌ها می‌شناسند تا حدی که شاید کار کردن در دانشگاه تهران برای ما حاشیه باشد. کمتر رئیس جمهوری است که در مداحی‌های سعید حدادیان مورد نوازش قرار نگرفته باشد. حدادیان در دفاع از اظهار نظر‌های سیاسی اش می‌پرسد من در عرصه سیاسی کشور صاحب نظر هستم یا آقای پروین؟

او می‌گوید: درکدام انتخابات دیدید که نظرات ورزشکار‌ها و یا بازیگران را نپرسند؟ با همه قشر‌های مختلف مصاحبه می‌کنند و نظرشان را می‌گیرند، همیشه از آقای پروین پرسیده شده شما به چه کسی رأی می‌دهی؟ اما به سعید حدادیان و مداحان که می‌رسد همه صدایشان درمی‌آید، تازه من سیاسی‌تر باید باشم یا آقای پروین؟ من در عرصه سیاسی کشور صاحب نظر هستم یا آقای پروین و قلعه‌نویی؟ من به نمایندگی از مداحان می‌گویم که ما در تمام جا‌هایی که خطر جدی کلیت جامعه را تهدید کند وارد عمل می‌شویم و این را هم امام راحل دستور داده‌اند که انجام دهیم، مثلاً بنده به عنوان یک مداح طبق فرموده مقام معظم رهبری باید از دولت حمایت کنم و می‌کنم، اما آن‌هایی که با دولت مخالفت می‌کنند و دلیل مخالفتشان هم مشخص است به ما می‌گویند چرا وارد عرصه سیاست می‌شوید و از دولت حمایت می‌کنید؟

 

استاد حوزه علمیه: نه حدادیان صاحب نظر است و نه علی پروین
حجت‌الاسلام محسن غرویان، استاد حوزه در ارتباط با تفاوت سیاسی و جناحی بودن مداحی‌ها به فرارو می‌گوید: کاملا روشن است که در دنیای امروز هر علمی تخصص لازم را دارد. سیاست هم امروزه به عنوان یک رشته تخصصی در دنیا شناخته شده است. سیاست داخلی یا خارجی یک رشته دانشگاهی هستند که علاوه بر بحث‌های تئوریک بحث‌های عملی لازم دارد. نه آقای حدادیان و نه آقای علی پروین هیچ کدام در مسائل سیاسی صاحب نظر نیستند. در پاسخ به سوال آقای حدادیان که من متخصص هستم یا آقای پروین باید گفت: هیچ کدام. کشور نظم و نظامی دارد. رئیس جمهور دارد. در سیاست خارجی وزیر خارجه باید نظر بدهد. در مسائل داخلی مسئولین ذی ربط نظر نهایی می‌دهند. این‌که ما بخواهیم در مداحی به نام امام حسین (ع) اغراض گروهی و حزبی خود را بخواهیم مطرح کنیم خیلی سطحی است.

کار مداح قضاوت نیست
غرویان ادامه می‌دهد: اصل اینکه مداحان از ظلم ظالم و عدالت عادل بگویند بحثی نیست. اما وقتی صحبت تطبیق مصادیق پیش می‌آید، قضاوت اتفاق می‌افتد و قضاوت کار مداحان نیست. مداح باید در حد کلیات برای مردم صحبت کند. مردم رای می‌دهند و رئیس جمهور انتخاب می‌کنند. اینکه یک مداح به خودش اجازه دهد که راجع به منتخب مردم نظر بدهد توهین به شعور مردم است. او ادامه می‌دهد: منظور از سیاست این است که از عدل و ظلم، حکومت عادلانه و حکومت ظالمانه سخن گفته شود. امام حسین (ع) برای تشکیل حکومت عادلانه قیام کردند. اما مشکل ما این است که مداحان در مورد اشخاص و مسئولین اظهار نظر و بداخلاقی می‌کنند و کلمات تند، رکیک و توهین آمیز به کار می‌برند که ضد فرهنگ عاشورایی است.

مردم وظیفه دارند با دیدن بداخلاقی مداح از مجلس خارج شوند
این استاد حوزه در ارتباط با حدود و صغور سخن سیاسی در منابر مذهبی می‌گوید: حدود و صغور مشخصی وجود ندارد. این به عقل و شعور و فهم و ادراک مداح بستگی دارد. البته مردم هم وظیفه‌ای دارند. وظیفه آن‌ها امر به معروف و نهی از منکر است. این امر به معروف و نهی از منکر گاهی لفظی و گاهی عملی است. مردم وظیفه دارند از مجلسی که مداح در آن بداخلاقی می‌کنند خارج شوند و با خروج‌شان او را امر به معروف و نهی از منکر کنند.

مداحان فقط صدای خوبی دارند
این استاد حوزه می‌گوید: البته ما مداحان بسیار خوبی هم داریم که متخلق به اخلاقند، احترام مراجع و علما را دارند. اما بعضی از مداحان هستند که خود را از مراجع و علما بالاتر می‌دانند! به امثال این مداحان باید تذکر داده شود. مساله مهم مساله علم و دانش است. ما در فرهنگ دینی باید مراجع و کارشناسان دین را ملاک و معیار قرار دهیم و نه حرف‌های مداحان را. آن‌ها سواد لازم را ندارند. فقط به خاطر صدای خوبی که دارند تریبون را در اختیار می‌گیرند. مردم باید بدانند که حرف‌های مداحان را با سخنان مراجع و بزرگان دین باید بسنجند.