فصل جوایز نوبل با اعلام برندگان نوبل فیزیولوژی یا پزشکی آغاز شد. جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی سال ۲۰۱۸ به‌طور مشترک به «جیمز پی. آلیسون»، ایمنی‌شناس آمریکایی و «تاسوکو هونجو»، ایمنی‌شناس ژاپنی، به‌خاطر تلاش در راه توسعه درمانی برای سرطان تعلق گرفت.
به گزارش شرق، سرطان هرساله میلیون‌ها انسان را می‌کشد و یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های سلامت بشریت است. بنیاد نوبل در بیانیه اعلام برندگان نوبل فیزیولوژی یا پزشکی امسال گفت: «برندگان جایزه نوبل امسال با تحریک توانایی ذاتی سیستم ایمنی بدن برای حمله به سلول‌های تومور، موفق به تعریف یک اصل کاملا جدید برای درمان سرطان شده‌اند».
جیمز پی. آلیسون پروتئین شناخته‌شده‌ای را بررسی می‌کرد که به‌عنوان ترمزی روی سیستم ایمنی عمل می‌کند. او پتانسیل مهار ترمز را درک کرده و در نتیجه از سلول‌های ایمنی بدن برای حمله به سرطان بهره گرفت. در ادامه او این مفهوم را به روش جدیدی برای درمان مبتلایان به سرطان توسعه داد.
تاسوکو هونجو نیز که روی سلول‌های ایمنی تحقیق می‌کرد، موفق شد پروتئینی را روی این سلول‌ها شناسایی کند. او پس از بررسی دقیق عملکرد این پروتئین متوجه شد که این پروتئین همانند ترمز عمل می‌کند، اما این کار را با روشی کاملا متفاوت انجام می‌دهد. درمان‌های انجام‌شده بر اساس این کشف، در مبارزه با سرطان کاملا مؤثر بوده‌اند. درواقع آلیسون و هونجو نشان دادند که چگونه می‌توان از استراتژی‌های مهار ترمز موجود روی سیستم ایمنی برای درمان سرطان استفاده کرد. نتایج به‌دست‌آمده از تحقیقات این دو دانشمند نقطه عطفی در مبارزه با سرطان محسوب می‌شود.
جیمز پی. آلیسون در سال ۱۹۴۸ در تگزاس متولد شد. در سال ۱۹۷۳ موفق شد مدرک دکترای خود را در رشته زیست‌شناسی از دانشگاه تگزاس در آستین دریافت کند. در سال ۱۹۸۵ میلادی استاد ایمنی‌شناسی و رئیس مؤسسه پژوهش سرطان در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی شد و سپس در سال ۲۰۰۴ به مرکز سرطان مموریال اسلون – کترینگ در شهر نیویورک رفت و رئیس مرکز ایمونوتراپی سرطان لودویگ، رئیس بخش آموزش ایمونولوژی، مدیر بخش مطالعات ایمونولوژی و ایمونولوژیست ویزیت‌کننده بیماران در این مرکز شد.
پروفسور آلیسون همچنین تا سال ۲۰۱۲ میلادی، پژوهشگر مؤسسه پزشکی هوارد هیوز بود تا سرانجام در همان سال، به مرکز سرطان ام. دی. اندرسون دانشگاه تگزاس پیوست و از آن هنگام، رئیس دپارتمان ایمنی‌شناسی آن مرکز بوده است. چگونگی فعال شدن و تکامل لنفوسیت‌های تی و همچنین ایجاد و گسترش شیوه‌های نوین ایمونوتراپی تومور‌ها بخش اعظم تحقیقات او در این سال‌ها را تشکیل می‌دهند. یافته‌های او منجر به ارائه درمان‌های جدید ضدسرطان برای برخی از انواع کشنده این بیماری شده است. وی نخستین کسی است که موفق شد کمپلکس پروتئینی گیرنده آنتی‌ژن و لنفوسیت تی را جداسازی کند.
تاسوکو هونجو در سال ۱۹۴۲ در کیوتوی ژاپن به دنیا آمد. در سال ۱۹۷۵ دکترای خود را از دانشگاه کیوتو دریافت کرد. در سال ۲۰۰۱ به‌عنوان دستیار خارجی آکادمی ملی علوم آمریکا، در سال ۲۰۰۳ به‌عنوان عضو آکادمی علوم طبیعی آلمان و در سال ۲۰۰۵ به‌عنوان عضوی از آکادمی علوم ژاپن انتخاب شد. کشف پروتئین‌های مرتبط با بروز سرطان و همچنین شناسایی جهش‌های رخ‌داده در سیستم ایمنی و عوامل ایجادکننده آن‌ها از مهم‌ترین دلایل معروفیت این دانشمند در دنیای علم است.
