جواز کسب از سوی اتحادیههای صنفی صادر می‌شود. بر این اساس، هر کسب‌وکاری با توجه به نوع فعالیت خود باید به دستگاه و ارگان مربوطه مراجعه کند. برای مثال شرکت‌هایی که در زمینه فروش بذر و کود‌های شیمیایی فعالیت دارند، باید از اداره جهاد کشاورزی جواز دریافت کنند. دریافت جواز کسب می‌تواند از طریق سامانه الکترونیکی نیز صورت بگیرد. براساس ماده ۷۰ قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، تمامی افراد می‌توانند برای اخذ جواز کسب از طریق سامانه الکترونیکی اقدام کنند.
نخستین قدم برای راه‌اندازی یک کسب‌وکار گرفتن جواز کسب است. جواز کسب به سندی گفته می‌شود که به منظور شروع و ادامه کسب‌وکار یا حرفه به صورت دایم (برای مدت پنج سال) یا موقت (به مدت یک سال) برای افراد صادر می‌شود.
به گزارش شهروند، این سند به معنای قانونی‌بودن فعالیت واحد صنفی است و این‌که دریافت‌کننده جواز می‌تواند نیاز‌ها و خواست‌های مشتریان و ارباب‌رجوع‌ها را براساس قوانین و ضوابط کشوری تامین کند. واحد‌های صنفی که جواز کسب اخذ می‌کنند، برای ارباب رجوع‌ها قابل اعتمادتر هستند. در ادامه این گزارش نحوه گرفتن جواز کسب را می‌خوانید.
نحوه گرفتن جواز کسب
جواز کسب از سوی اتحادیههای صنفی صادر می‌شود. بر این اساس، هر کسب‌وکاری با توجه به نوع فعالیت خود باید به دستگاه و ارگان مربوطه مراجعه کند. برای مثال شرکت‌هایی که در زمینه فروش بذر و کود‌های شیمیایی فعالیت دارند، باید از اداره جهاد کشاورزی جواز دریافت کنند. دریافت جواز کسب می‌تواند از طریق سامانه الکترونیکی نیز صورت بگیرد. براساس ماده ۷۰ قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، تمامی افراد می‌توانند برای اخذ جواز کسب از طریق سامانه الکترونیکی اقدام کنند.
شرایط و ضوابط کسب جواز چیست؟
تمامی متقاضیان اخذ پروانه کسب باید به سامانه صدور پروانه کسب مراجعه کنند. در این سامانه باید تقاضای ثبت و کد رهگیری اخذ شود. درخواست متقاضیان همراه با ارایه مدارک صورت می‌گیرد که به صورت اسکن‌شده در سامانه بارگذاری می‌شود. کارشناسان مراجع صدور جواز کسب نیز موظفند تمامی درخواست‌های متقاضیان را به همراه مدارک رسیده بررسی کنند و در صورتی که در مدارک نقص و ایرادی باشد، مراتب را طی ۱۵روز از طریق پست الکترونیکی یا شماره تماس به متقاضی اعلام کنند، در غیر این صورت باید برای ارایه کد رهگیری به متقاضی اقدام کنند.
ارایه سند مالکیت یا اجاره‌نامه رسمی یا عادی (دارای اعتبار زمانی) یا دیگر عقود ناقله (سرقفلی، هبه، وصیت تملیکی، صلح در مقام بیع یا اجاره) یا ارایه قرارداد‌های منعقده که میان متقاضی و اشخاص حقیقی و حقوقی (دولتی و غیردولتی) رد و بدل می‌شود، الزامی است. صاحبان اسناد عادی هم باید تعهدنامه محضری مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن را ارایه دهند. برای اماکن تجاری، اداری یا کارگاهی اخذ مجوز کسب بلامانع است. دریافت گواهی اداره امور مالیاتی مبنی بر پرداخت بدهی‌ها ضرورت دارد.
آموزش‌های لازم چیست؟
برای اصناف و مراکز آموزشی، گذراندن دوره‌های آموزشی تحت نظر کمیسیون نظارت الزامی است. متقاضیانی که پراونه کسب را دریافت کرده‌اند، از گذراندن دوره‌های آموزشی معاف هستند. کارت معاینه پزشکی و گواهی صلاحیت بهداشتی از مراکز بهداشتی-درمانی برای مراکز فروش محصولات بهداشتی و گواهی صلاحیت فردی، انتظامی و ترافیکی از نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران هم از واجبات گرفتن جواز کسب است.
