فرارو- زندان اوین، یکی از مشهورترین زندانهای ایران است. این زندان در منطقهٔ اوین درکه در منطقهٔ سعادتآباد، تهران قرار دارد. یکی از معماران زندان اوین امیر نصرت منقح بود. ساخت این زندان در زمینی به مساحت ۴۰ هکتار از دهه ۱۳۴۰ آغاز شد و در سال ۱۳۵۰ افتتاح شد.
پیش از انقلاب اسلامی ایران، اوین مستقیماً توسط ساواک اداره میشد. با آنکه ساختمان اولیه زندان شامل بیست سلول انفرادی و دو بند عمومی فقط برای ۳۲۰ نفر ساخته شده بود، در طی سالهای بعد به ساختمانهای زندان چند بار اضافه شد به طوری که در سال قبل از آغاز انقلاب تعداد سلولهای انفرادی تا پنج برابر (یعنی یکصد سلول انفرادی) در بند ۲۰۹ افزایش یافت. همین بند سه طبقه شامل شش اتاق بازجوئی در زیرزمین آن بود. یک حیاط اعدام، یک دادگاه، و بندهای جداگانه برای زنان و زندانیان عادی هم ساخته شدند. مجموع این ساختمانها دارای ظرفیت اسمی بالای یک هزار و پانصد نفر بودند اما تعداد زندانیان اوین بیش از دو برابر این ظرفیت اسمی بود.
شرایط زندان اوین از نظر سختگیری با زندانیان به مراتب بدتر از زندانهای بزرگ دیگر ایران بود اما از نظر غذا و سرویسهای بهداشتی بهتر بود. زندانیان سیاسی از طیفها و گروههای مختلف مخالف حکومت پهلوی بودند.
۲۳ بهمن ۱۳۵۷ مردم انقلابی، زندان اوین را تصرف و تعدادی از زندانیان را آزاد کردند.
عکسها: ایرنا