اگر فکر کردید همه اتفاقات «پلیبکی» باید برای بیچاره حمید هیراد رخ دهد، نه؛ از این خبرها نیست. مگر بقیه خوانندگان جانبرکف ما مردهاند که فقط حمیدخان هیراد بیاید و مثلا در کنسرت لب بزند؟ مگر حامد زمانی اجازه این انحصار را به هیراد عزیزتر از جان میدهد؟
به گزارش شهروند، ماجرا این است که ظاهرا حامد زمانی وقتی دیده حالا دور دور لبزنی و پلیبک است، خواسته خودش هم این کار را در یک کنسرت تجربه کند، اما فرقش اینجا بوده که حامدخان در کنسرتش در دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب همین یک کار را هم نتوانسته خوب انجام دهد و بخشی از ترانه را فراموش کرده؛ و همین هم پلیبکخوانی او لو داده و خبرساز میشود!
چنین خبری البته خیلی راحت میتوانست در هیاهوی این روزهای جشنواره موسیقی و انواع اخبار و حاشیههای ریزودرشت مربوط به خوانندگان پاپ گم شود و به چشم نیاید، به شرطی که این کار را کسی جز حامد زمانی انجام داده بود: خوانندهای که موضوع اغلب کارهایش رسمی است یا واکنش به اتفاقات سیاسی روز. خواننده مورد حمایت نهادهای کشور که اولین کارش به نام «زینت آسمون» ساخته شده. خوانندهای که در حرفهایش انواع و اقسام شعارها و توصیهها را در ژانرهای مختلف اخلاق و فرهنگ و سیاست میشود دید. پس طبیعیست وقتی چنین کاراکتری میآید و گافی در این حد میدهد، خبرساز میشود. حقیقتش از چنین کاراکتری توقع نمیرود مرتکب بیاخلاقی از آن نوعی شود که پیشتر در مورد خوانندگانی دیگر بسیار بحثانگیز و جنجالی شده و انتقاداتی تندوتیز را بار آورده بود، اما لابد حامد جان هم میداند این اتفاق خوبی نیست که خوانندهای بیاید و در تریبونهای رسمی از اخلاق و صداقت بگوید و بقیه را نصیحت کند، اما در عمل در کنسرتش (که طبیعتا قراردادش براساس اجرای زنده بسته شده و نه پلیبک) سیدی کارهایش را پخش کند.
آقای حامد زمانی عزیز؛ ما که نمیدانیم شما قبلا هم همین رویه را داشتهاید یا همان بار اول آبروریزی شده، یعنی عجیب نیست اگر اولین بارتان نباشد، جای تعجب ندارد، اما اگر قرار است در کنسرتی پلیبک خوانده شود، کار درست از نظر اخلاقی این است که این موضوع با کنسرتگذار در میان گذاشته شود و قیمت پلیبک از صاحبکار گرفته شود، نه اینکه پول اجرای زنده را بگیریم، اما روی آهنگ لب بزنیم.