مسافرت می‌تواند بیماری‌های مختلفی را به‌همراه داشته باشد. اغلب اوقات این بیماری‌ها به نوعی مرتبط با یک بیماری مزمن در فرد هستند.
به گزارش ایسنا، یکی از بیماری‌های سفر، بیماری ارتفاع است. علایم و نشانه‌های بیماری ارتفاع شامل سردرد، تنگی نفس به دنبال فعالیت کم، خستگی، تهوع، خواب آشفته و بی‌اشت‌هایی است.
البته برخی علایم و نشانه‌ها در این بیماری وجود دارد که در صورت مشاهده آنها باید باید فوری و به صورت اورژانسی رسیدگی شوند.
بیماری ارتفاع زمانی رخ می‌دهد که فردی که در منطقه‌ای با ارتفاع پایین زندگی می‌کند، به نقطه‌ای با ارتفاع بیش از ۲۴۰۰ متر سفر داشته باشد. این بیماری معمولاً چند ساعت پس از رسیدن به نقطه مرتفع اتفاق می‌افتد. اسکی بازان، کوه‌پیمایان یا سایر افرادی که از ارتفاعات پایین به دامنه‌های کوه سفر می‌کنند دچار این حالات می‌شوند. به ویژه اگر به منطقه‌ای مرتفع پرواز کنند.
بیماری ارتفاع تا چه حدی جدی است؟
بسیاری از افراد به شکل خفیف تا متوسط دچار علایم بیماری ارتفاع می‌شوند که معمولا بعد از مدتی با سازگاری بدن فرد با تغییرات موجود، برطرف خواهد شد. البته گاهی این علایم تا چند روز ادامه پیدا می‌کنند. به‌ندرت، برخی از افراد فرم شدیدتری از این بیماری را تجربه می‌کنند که ممکن است باعث تنگی نفس شدید یا بیماری مغزی شدید شوند. این حالت جزء اورژانس‌های پزشکی است و در صورت عدم درمان می‌تواند مرگبار باشد.
بیماری ارتفاع را چگونه درمان کنیم؟
افزایش دریافت مایعات و مواد قندی (کربوهیدرات)، می‌تواند علایم بیماری را کم کند. استراحت هم مفید است. اما در موارد شدید، باید فرد گرفتار این بیماری را به ارتفاع پایین‌تر برده و در صورت امکان به او اکسیژن برسانید.
بنابر اعلام دفتر آموزش و ارتقاء سلامت معاونت درمان وزارت بهداشت، برای جلوگیری از وقوع بیماری ارتفاع:
- کمی صبر کنید تا بدن‌تان به شرایط جدید عادت کند. پس از رسیدن به مقصد، یک روز استراحت کنید تا بدن‌تان نسبت به ارتفاع سازگاری پیدا کند.
- آرام آرام صعود کنید و به سمت ارتفاع بالاتر بروید. در صورت امکان از ارتفاع زیر ۱۸۰۰ متر شروع کنید.
- سخت نگیرید. هرگاه به نفس نفس افتادید یا خسته شدید، سرعت‌تان را کم کنید.
- در ارتفاعات پایین‌تر بخوابید. چنان‌چه در طول روز در ارتفاع بالاتری هستید برای خواب به ارتفاع پایین‌تر از آن بیایید.
- سیگار و الکل مصرف نکنید. این‌ها علایم را تشدید می‌کنند.
- به فکر دارو هم باشید. از پزشک‌تان بخواهید برای‌تان دارو‌هایی که جلوی بروز این بیماری را گرفته یا نشانه‌های آن را کاهش می‌دهند. تجویز کند.
