علیفر: عاشق سریال‌های ترکیه‌ای هستم

علیرضا علیفر گزارشگر فوتبال به خبرورزشی گفت: امروز وقتی می‌گویند علیفر گزارشگر بازی است مردم کارشان را ول می‌کنند و پای گزارش‌های من می‌نشینند.

به گزارش خبرآنلاین، بدون هیچ توضیح اضافه‌ای، این شما و این حرف‌های علیرضا علیفر یکی از جنجالی‌ترین گزارشگران تلویزیون که معمولاً مصاحبه هایش جالب و خواندنی است.

آقای علیفر با شعر «دروازه خالی، موقعیت عالی، چه ضربه باحالی» در گزارش بازی فیورنتینا و یووه دوباره در فضای مجازی پیشتاز شده‌اید! فی‌البداهه گفتید یا از قبل حفظ کرده بودید.

نه، فی‌البداهه گفتم. در فوتبال چیزی قابل پیش‌بینی نیست. حوادثی پیش می‌آید که ناگهانی است. من هم در آن لحظه به ذهنم رسید و این جملات را گفتم.

در فضای مجازی شوخی‌ها را دیدید؟

راستش من زیاد وقت نمی‌کنم در فضای مجازی باشم. وقتی به خانه می‌آیم بیشتر سریال ماهواره‌ها را دنبال می‌کنم، ولی دوستان اگر چیزی مربوط به من باشد را نشانم می‌دهند.

آخر می‌گویند سریال‌‎های ماهواره بدآموزی دارد.

اصلاً و به هیچ عنوان. سریال‌های ترکی که من می‌بینم احساسی و عاشقانه است. اکثراً رمانتیک است. به همین خاطر نگاه می‌کنم. در این سریال‌ها سیگار و مشروبات الکلی را محو می‌کنند و این نشان می‌دهد هدف‌شان بدآموزی نیست.

با مردم و هواداران‌تان چقدر ارتباط دارید؟

خیلی از هواداران دم در خانه‌مان می‌آیند. خیلی وقت‌ها در می‌زنند. اگر آدم جلوی در نرود ناراحت می‌شود و شاید این عشق جای خود را به نفرت بدهد. من هم همیشه پیش آن‌ها می‌روم. خیلی وقت‌ها من می‌آیم دوستان و فامیل خود را خبر می‌کنند. ولی اینکه در تلگرام و فضای مجازی با آن‌ها ارتباط داشته باشم، نه زیاد.

مزاحم هم دارید؟

نه الحمدلله. خیلی‌ها پیام محبت‌آمیز می‌دهند. من هم با یک استیکر گل یا قلب جواب‌شان را می‌دهم. با کسی خصومت ندارم که مزاحمم شوند. معمولاً در مملکت ما با ثروتمندان مشکل دارند. کسی که ماشین ۳۰۰، ۴۰۰ میلیونی دارد را بد نگاه می‌کنند. می‌گویند او از کجا آورده.

یعنی شما هم جزو این قشر هستید؟

نه، برای این گفتم که بدانید یکسری چیز‌ها در مملکت ما طبیعی است، ولی خدا را شکر همیشه رابطه مردم با من خوب بوده است. درباره سؤالی که پرسیدید باید بگویم من افسر شهربانی بودم و همیشه زندگی کارمندی داشته‌ام. الان هم با این سن و این شهرت و محبوبیت مستأجر هستم.

امیدی به خرید خانه دارید؟

مثل این است که بگویی طرف ۶ کلاس سواد دارد و مطب باز کرده. با این وضع زندگی روزمره‌مان به سختی می‌چرخد. با این اجاره خانه‌ها... آقا یک خانه ۱۰۰ متری الان حداقل یک میلیارد تومان می‌ارزد. از ما گذشت. الان هم هرچه حقوق می‌گیرم دو دستی به صاحبخانه تقدیم می‌کنم.

آخر وضع گزارشگر‌ها ماشاالله خوب است.

من اصلاً حسود نیستم. هرکس داشته باشد خوشحال می‌شوم. از همکار بگیرید تا همسایه و فامیل. من اعتقاد دارم هرکس سهمی در زندگی دارد. سهم من هم این بوده است. کسی با گزارشگری ثروتمند نمی‌شود. حالا بقیه گزارشگر‌ها ممکن است ارثی برده باشند و شاید کاسبی یا بیزینس و شرکتی داشته باشند. شما معروف‌ترین خبرنگار ایران هم باشی درآمدت خوب نخواهد بود.

از شما انتقاد هم زیاد می‌شود. اینکه گاهی با توی دروازه بچه‌ها را پای تلویزیون می‌ترسانید. حتماً شنیده اید. کاریکاتورش را هم کشیدند.

همیشه فردی که معروف باشد یکسری منتقد دارد و یکسری طرفدار. تا به حال کسی در کوچه و خیابان از من انتقاد نکرده است. شما در هیچ جای دنیا آدم معروفی را نمی‌بینید که صددرصد طرفدار داشته باشد. در ایران هم نداریم. فقط میزان منتقدان فرق دارد. شاید برای بعضی‌ها ۵ درصد باشد، شاید ۱۰ درصد و شاید هم بیشتر. طرفداران همیشه به من محبت می‌کنند. الان توی دروازه که من می‌گویم معروف است. شما در نشریه‌تان نظرسنجی بگذارید، ببینید چقدر مخالف دارد چقدر موافق؟ در خیابان حتی بعضی‌ها جای علیفر به من می‌گویند توی دروازه. یعنی با این جمله صدایم می‌کنند. از بغلم رد می‌شوند می‌گویند توی دروازه. این یعنی مردم استقبال می‌کنند. اگر باور ندارید نظرسنجی پیشنهادی‌ام را بگذارید. اگر ۶۰، ۷۰ درصد مردم گفتند نه، من دیگر نمی‌گویم توی دروازه. مردم این جمله را دوست دارند. مردم تفاوت را دوست دارند. آن‌ها دنبال آدم متفاوت هستند. من در حرفه خودم متفاوت هستم. نمی‌گویم بهترینم، ولی متفاوتم. روی آنتن کسی شهامت و جرأت علیفر را ندارد. من مربی فوتبال هم هستم. مدرک A. دارم. من متفاوتم و مردم به این توجه دارند.

پس شما چنین نظری دارید؟

بله، امروز وقتی می‌گویند علیفر گزارشگر بازی است مردم کارشان را ول می‌کنند و پای گزارش‌های من می‌نشینند. نه اینکه حالا کارشان را کامل ول کنند، ولی می‌گویند ببینیم علیفر در گزارش بازی چه می‌گوید!