bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۳۹۹۹۶۱

نامه ایران به دبیرکل سازمان ملل

جمهوری اسلامی ایران بارها درباره نیات فتنه‌انگیزانه چنین محافلی و پیامدهای گسترده منطقه‌ای و بین‌المللی اهداف آنها هشدار داده است. به نوبه خود، ایران همیشه درگیری و جنگ را رد کرده و می‌کند و هرگز جنگ را به عنوان یک گزینه یا راهبرد جهت تعقیب سیاست خارجی خود انتخاب نخواهد کرد.

تاریخ انتشار: ۰۰:۰۴ - ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۸

نماینده دائم کشورمان در سازمان ملل متحد در نامه‌ای خطاب به دبیرکل این سازمان تأکید کرد ایران به دنبال جنگ نیست اما اگر جنگی از سوی دیگران تحمیل شود، قاطعانه از خود دفاع خواهد کرد.

به گزارش تسنیم، مجید تخت روانچی نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل در نامه‌ای خطاب به «آنتونیو گوترش» دبیرکل این سازمان تأکید کرد ایران به دنبال ایجاد درگیری و جنگ نیست ولی اگر دیگران جنگ را تحمیل کنند، قاطعانه از امنیت ملت و کشور دفاع خواهد کرد.

این بخشی از نامه‌ای است که مجید تخت روانچی اخیراً به آقای گوترش دبیرکل سازمان ملل و رئیس شورای امنیت این سازمان ارسال کرده و ضمن هشدار نسبت به تلاش‌های تفرقه‌افکنانه و فتنه‌جویانه خارج از منطقه و تأکید بر گفتگو میان کشورهای منطقه به عنوان تنها راه حل مسائل منطقه خلیج فارس، خواستار اقدام دبیرکل در این زمینه شده است.

متن کامل نامه نماینده دائم کشورمان بدین شرح است:

«عالیجناب،

من این نامه را در مورد وضعیت امنیتی هشدار دهنده اخیر در منطقه خلیج فارس به شما می‌نویسم. در حال حاضر علائمی وجود دارد که محافل خاصی خارج از این منطقه، از طریق دروغ‌پراکنی، ارائه اطلاعات جعلی و اخبار گمراه‌کننده و با اتکای به حمایت متحدان خود در خاورمیانه و همچنین اعزام نیروی دریایی به منطقه، در صدد تعقیب منافع غیرمشروع خود هستند. هدف آنها تفرقه‌افکنی افزون تر بین کشورهای منطقه خلیج فارس و کاهش هرچه بیشتر اعتماد بین آنها و نیز افزایش ناامنی و تنش در این منطقه پیشاپیش تنش‌آلود است. اگر این وضعیت مهار نشود، ممکن است دیر یا زود از کنترل خارج و به یک بحران غیرضروری دیگر در این منطقه منجر گردد.

جمهوری اسلامی ایران بارها درباره نیات فتنه‌انگیزانه چنین محافلی و پیامدهای گسترده منطقه‌ای و بین‌المللی اهداف آنها هشدار داده است. به نوبه خود، ایران همیشه درگیری و جنگ را رد کرده و می‌کند و هرگز جنگ را به عنوان یک گزینه یا راهبرد جهت تعقیب سیاست خارجی خود انتخاب نخواهد کرد. با این حال، باید به صراحت اعلام کنم که اگر جنگ بر ما تحمیل شود، ایران با استفاده از حق ذاتیِ دفاعِ مشروع خود، قاطعانه از ملت خویش دفاع و از منافع خود حفاظت خواهد کرد.

با توجه به مراتب فوق و وضعیت آشفته کنونی منطقه که چشم‌انداز روشنی نیز برای آن متصور نیست، جامعه بین‌المللی و خصوصاً سازمان ملل متحد نمی‌توانند و نباید نسبت به برخورد با ریشه‌های آن بی‌تفاوت باشند. اگر این مسائل به طور کامل حل نشود، دامنه هر گونه درگیری احتمالی به سرعت از سطح منطقه‌ای فراتر رفته و مطمئناً پیامدهای جدی و گسترده‌ای بر صلح و امنیت بین‌المللی خواهد داشت.

عدم اقدام، یک رهیافت باخت ـ باخت بوده و می‌تواند به یک فاجعه منجر شود که باید از آن اجتناب گردد. در واقع، تنها راه حل، اتخاذ رویکرد برد ـ برد از طریق مشارکت فعالانه می‌باشد. بر این اساس، از نظر جمهوری اسلامی ایران، مسائل امنیتی پیچیده فعلی منطقه منحصراً از طریق تعامل سازنده و گفتگو میان کشورهای حوزه خلیج فارس قابل مهار شدن و حل و فصل است. چنین گفتگوی منطقه‌ای باید بر احترام متقابل و همچنین اصول کلی پذیرفته شده و اهداف مشترک، به ویژه احترام به حاکمیت، یکپارچگی سرزمینی و استقلال سیاسی همه کشورها؛ نقض‌ناپذیری مرزهای بین‌المللی؛ عدم دخالت در امور داخلی؛ حل و فصل مسالمت‌آمیز اختلافات؛ عدم تهدید یا استفاده از زور؛ و ارتقای صلح، ثبات، پیشرفت و رفاه در منطقه استوار باشد.

همانگونه که جناب آقای محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران تأکید کرده‌اند، ایجاد یک مجمع گفتگوی جمعی در منطقه خلیج فارس برای تسهیل تعاملات، اقدامی است که باید قبل از این انجام می‌شد. فرآیند گفتگوهای منطقه‌ای می‌تواند با تقویت تفاهم، به توافق در مورد طیف وسیعی از مسائل، از جمله اقداماتی جهت تقویت اعتماد و امنیت، مبارزه با تروریسم و افراط‌گرایی خشونت‌آمیز؛ و تضمین آزادی دریانوردی و جریان آزاد انرژی منجر گردد. این فرآیند در نهایت حتی می‌تواند شامل ایجاد ترتیبات رسمی در زمینه عدم تجاوز و همچنین همکاری‌های امنیتی نیز باشد.

در همین راستا و با توجه به اینکه بند 8 قطعنامه 598 (1987) شورای امنیت دبیرکل را به بررسی «اقدامات لازم جهت تقویت امنیت و ثبات در منطقه» فراخوانده است، جنابعالی می‌توانید با اجرائی کردن این بند، چتر بین‌المللی لازم برای راه اندازی چنین گفتگوی منطقه‌ای را فراهم سازید.

موجب امتنان خواهد بود چنانچه دستور دهید این نامه به عنوان سند شورای امنیت منتشر گردد.

لطفاً، عالیجناب، احترامات فائقه اینجانب را پذیرا باشید.»