نگاهی متفاوت به ویلموتس

اولین صفت اطلاق شده به مارک ویلموتس سرمربی جدید تیم ملی فوتبال ایران، سرسختی اوست و این مرد 50 ساله متولد شهر کوچک جودوینه بلژیک را مردی توصیف کرده‌اند که برای رسیدن به اهدافش از هیچ جنگی رویگردان نیست و ذات قدرتمندش چیزی است که او را به کارلوس کی‌روش سرمربی جدا شده و اهل مجادله تیم ملی فوتبال ایران شبیه می‌سازد.

به گزارش ایران، با این حال ویلموتس که در دوران بازیگری‌اش یک هافبک تهاجمی قدرتی و گلزن بود و در باشگاه‌های سن ترودن، ‌میلشن، استاندارد لی‌یژ و بوردو توپ زد و دو مقطع زمانی بسیار خبرساز را هم در شالکه آلمان سپری کرد، پس از آویختن کفش‌هایش وارد سیاست هم شد و به نمایندگی از حزب میانه‌رو موسوم به «نهضت رفرمیست ها» به مجلس سنای بلژیک راه یافت و با وجود این خود او نیز معترف است که پلشتی‌های سیاست چیزی نبود که او بتواند برای مدت زیادی برتابد و به همین سبب از خیر کامل کردن دوره چهارساله‌اش در سنا گذشت و دو سال و اندی پس از ورودش به این مجلس از حضور در آن انصراف داد و از سوی هم حزبی‌های خود به همین سبب مورد اعتراض و انتقاد زیادی قرار گرفت.

بازگشت به دنیای فوتبال و در واقع کار مربیگری او را ابتدا به تیم‌های زمان بازیگری‌اش (شالکه و سن ترودن) رجعت داد و پس از 3 سال دستیاری جورج لیکنز (سرمربی پیشین تراکتورسازی) در تیم ملی بلژیک، وی از سال 2012 ارتقای درجه گرفت و جانشین لیکنز در مقام سرمربی این تیم شد و چهار سال را در این سمت گذراند.

با اینکه انتقاداتی به وی به خاطر نتیجه نگرفتن در جام جهانی 2014 و یورو 2016 وارد شده اما ویلموتس با همان مشت آهنین زمان بازیگری‌اش بر این تیم‌ها نیز حکم می‌راند و اگر طی تمامی این سال‌ها القابی همچون «خوک جنگی» و «گاو وحشی دونگل‌برگ» به وی اطلاق شده به سبب همین ستیزه جویی‌های سرسختانه و روحیات مثبت پایان‌ناپذیر مردی است که در زمان بازیگری 70 بازی ملی برای بلژیک انجام داد و 28 گل زد.

در مورد ویلموتس و رفتار و اخلاق‌های متضادش اظهارنظرهای زیادی شده است. او از یک سو چنان سرسخت و روی حرف‌های خود استوار و غیر مصالحه‌جو است که کمتر کسی جرأت بحث کردن با وی را دارد و از سوی دیگر چنان خوشرو و آماده شوخی و خنده که تماشاگران جلسات تمرینی تیم‌های وی به کرات از دوستانه و مهربانانه بودن این جلسات و روحیه مساعد ویلموتس سخن گفته‌اند.

او در مصاحبه‌ای گفته بود:«کارایی و تجربه، خریدنی نیست و باید آن را پرورش داد و در وجود انسان‌ها کاشت. بازیکنان هر چه سرسخت‌تر و محکم‌تر باشند، به نفع تیم ملی و کشورشان تمام خواهد شد زیرا فوتبال سال‌هاست که از درجه یک ورزش مبتنی بر فن به یک رشته مقاومتی و ورزش فرسایشی تبدیل شده است.

من به روحیه تیمی و وحدت بازیکنان بسیار بها می‌دهم و اگر هر کس به وظایف خود عمل و به کشورش احساس تعهد کند، مشکل حادی نخواهیم داشت. مهم‌ترین دستاورد من در تیم ملی بلژیک و پیش از آن تیم‌های باشگاهی‌ام این بوده که «من»ها را کنار گذاشته و «ما» را جانشین آن کرده‌ام. تا زمانی که تشنه و جنگنده باشید، شانس فتح هر مسابقه‌ای را دارید و بدون این صفات به رقبای ضعیف‌تر از خود نیز می‌بازید.»

مسأله‌ای که به ویلموتس کمک کرده یک سخنور حرفه‌ای و انتقال دهنده حرف‌های فوق باشد، اشراف او به چند زبان است. مادر او به زبان فرانسوی سخن می‌گفت و پدرش فلمیش بوده که یک نوع تمدن و فرهنگ در دل بلژیک است و خود او اضافه بر این زبان‌ها، انگلیسی و آلمانی را نیز نیک می‌داند.