اولین قدم در این پژوهش بررسی "مسابقه‌ای به وسعت ایالات متحده" بود که ورزشکاران در آن فاصله تقریبا ۵ هزار کیلومتری کالیفرنیا تا واشنگتن را در ۱۴۰ روز دویدند.
گروهی از دانشمندان مسابقه تور دو فرانس، دو ۵ هزار کیلومتری و دیگر رویداد‌های مهم ورزشی را بررسی کرده‌اند و با این کار به حد نهایی استقامت انسان پی برده‌اند.
به گفته آنها این حد نهایی ۲.۵ برابر میزان سوخت‌وساز پایه بدن حین استراحت است که برای یک فرد نوعی ۴٫۰۰۰ کالری در روز می‌شود.
فراتر رفتن از این حد تنها برای مدت کوتاهی ممکن است.
این پژوهش که در دانشگاه دوک انجام گرفته است نشان می‌دهد که استقامت تخصص زنان حامله محسوب می‌شود، و آنها در حین حاملگی تقریبا در بالاترین حد توانایی بدن زندگی می‌کنند.
اولین قدم در این پژوهش بررسی "مسابقه‌ای به وسعت ایالات متحده" بود که ورزشکاران در آن فاصله تقریبا ۵ هزار کیلومتری کالیفرنیا تا واشنگتن را در ۱۴۰ روز دویدند.
سنجش میزان مصرف انرژی یکی از شرکت‌کنندگان در "مسابقه‌ای به وسعت ایالات متحده" حین استراحت
شرکت‌کنندگان باید ظرف چند ماه هفته‌ای ۶ ماراتن می‌دویدند، و دانشمندان هم در حال بررسی تاثیرات این کار بر بدن آنها بودند.
میزان سوخت‌وساز پایه بدن حین استراحت - مقدار کالری مصرفی بدنی که دارد استراحت می‌کند - پیش و هنگام مسابقه ثبت می‌شد. کالری مصرفی هنگام رویداد‌های استقامتی سخت نیز سنجیده می‌شد.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که انرژی مصرفی در ابتدا زیاد است، ولی بالاخره در سطحی معادل ۲.۵ برابر میزان سوخت‌وساز پایه بدن حین استراحت به تعادل می‌رسد.
از کشفیات دیگر این پژوهش وجود الگویی مشخص میان طول رویداد ورزشی و مصرف انرژی بود - هر چه طول رویداد بیشتر باشد، مصرف کالری هم سخت‌تر می‌شود.
در نتیجه افراد می‌توانند در نرمش‌های کوتاه‌مدت به مراتب از سوخت‌وساز پایه خود فراتر بروند، اما این کار در درازمدت ممکن نیست.
این پژوهش در عین حال نشان می‌دهد که دویدن ماراتن شاید برای خیلی‌ها ناممکن باشد، ولی فاصله زیادی با حد نهایی استقامت انسان دارد.
مصرفی انرژی در بین کسانی که تنها یک ماراتن دویده بودند ۱۵.۶ برابر میزان سوخت‌وساز پایه آنها حین استراحت بود.
دوچرخه‌سواران شرکت‌کننده در مسابقه تور فرانسه در ۲۳ روز ۴.۹ برابر سوخت‌وساز پایه خود کالری مصرف کرده بودند.
مصرف کالری شخصی که ۹۵ روز در قاره جنوبگان پیاده‌روی کرده بود ۳.۵ برابر میزان سوخت‌وساز پایه بدنش حین استراحت بود.
دکتر هرمن پونتزر، استاده دانشگاه دوک، به بی‌بی‌سی گفت: "شما می‌توانید برای دو سه روز فعالیت شدید داشته باشید، اما اگر می‌خواهید پایداری خود را افزایش دهید باید از شدت این فعالیت‌ها بکاهید. تمامی داده‌ها، از همه رویدادها، روی این حصار شکننده استقامت انسانی جای گرفته است. ما کسی را سراغ نداریم که از این حصار عبور کرده باشد. "
دوندگان شرکت‌کننده در مسابقه پنج هزار کیلومتری از کالیفرنیا تا واشنگتن
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که سقف مصرف انرژی در زمان حاملگی به ۲.۲ برابر میزان سوخت‌وساز پایه زنان حین استراحت می‌رسد.
بنا به ادعای محققان، عدد ۲.۵ شاید به جهاز هاضمه انسان مربوط باشد، نه به قلب، ریه‌ها یا عضلات.
آنها متوجه شدند که بدن توان هضم، جذب و فرآوری کالری و مواد مغذی لازم برای مصرف درازمدت انرژی در سطوح بالاتر را ندارد.
بدن می‌تواند در وقایع کوتاه‌مدت از منابع چربی و عضلانی خود استفاده کند، و در آینده آنها را ترمیم کند. اما محققان می‌گویند که در رویداد‌های شدیدی که در سرحدات توانایی انسان قرار می‌گیرند، بدن باید مصرف انرژی خود را تعدیل کند.
دکتر پونتزر می‌گوید این یافته‌ها می‌توانند در آینده برای ورزشکاران مفید باشند.
"در تور دو فرانس، اگر بدانید که سقف توانتان کجاست، می‌توانید سرعت خود را هوشمندانه تنظیم کنید. دیگر این‌که ما داریم درباره استقامت طی روزها، هفته‌ها، و ماه‌ها صحبت می‌کنیم، لذا برای برنامه‌های تمرینی و بررسی تطابق آنها با حدود سوخت‌وساز درازمدت بدن مناسبتر است. "
