نائب رئیس شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان درباره شائبه سرلیستی اصلاحطلبان برای انتخابات آتی مجلس گفت: من از روزی که از دولت بیرون آمدم به قول معروف، "آردم را بیخته و اَلَکَم را آویختهام" و قصدی برای حضور مجدد در قدرت ندارم.
حجتالاسلام عبدالواحد موسوی لاری وزیر کشور دولت اصلاحات و نایب رئیس شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان در گفتوگویی که با تسنیم داشت، درباره برخی مسائل روز پیرامون جریان اصلاحات از جمله اظهارات اخیر بهزاد نبوی درباره نحوه حضور اصلاحطلبان در انتخابات مجلس و احتمال ائتلاف با گروههای نزدیک به دولت، احتمال سرلیستیاش در انتخابات آتی مجلس و انتقاد برخی چهرههای اصلاحطلب از او برای شیوه سیاستورزیاش سخن گفت.
متن این مصاحبه بدین شرح است:
اخیرا آقای بهزاد نبوی در گفتوگویی در ارتباط با نحوه حضور اصلاحطلبان در انتخابات با تاکید بر این مسئله که جلب نظر مردم دشوار شده است، تصریح کرده که اصلاحطلبان فقط با ائتلاف با گروههای سیاسی رقیب و نزدیک به دولت امکان پیروزی در انتخابات مجلس یازدهم را دارند.
مسئلهای ائتلاف که آقای نبوی به آن اشاره کرده، بدون شک امری ضروری است. یعنی بالاخره جریان اصلاحات از احزاب مختلفی تشکیل شده که این احزاب هر یک بخشی از واقعیت جامعه بشمار میروند.
البته ظاهراً منظور آقای نبوی ائتلاف با گروههای نزدیک به دولت و اصولگرایان بوده است؟
بله، عرض میکنم. ما در قدم اول حرکت جبههای را باید ساماندهی کنیم که احزاب اصلاحطلب در یک جبهه به عنوان جبهه اصلاحطلبی حضور پیدا کنند. در مرحله دوم به شکل طبیعی وقتی میخواهیم فعالیت سیاسی داشته باشیم، باید با همه کسانی که در انتخابات نقشی دارند از جمله شورای نگهبان و احزاب رقیب وارد گفتوگو شویم. ممکن است حتی با احزاب رقیب نیز دارای مشترکاتی باشیم که بر اساس آن مشترکات با هم بتوانیم حرکت کنیم اما اینکه بخواهیم در مورد کاندیداها و لیست مشترک ائتلافی با جریانهای غیر اصلاحطلب داشته باشیم، تلقی من این است که این کار نه شدنی است و نه ضرورتی دارد. بهتر است آنها کاندیداهای خود را معرفی کنند و ما نیز کاندیداهای مورد نظر خود را معرفی کنیم تا مشکلاتی که در عدم شفافیت لیست ائتلافی در گذشته اتفاق افتاد، تکرار نشود.
آیا دلیل عدم امکان ائتلاف، عملکرد دولت است؟ یعنی ممکن است در میزان اقبال مردمی به لیست مشترک اصلاحطلبان با گروههای نزدیک به دولت تاثیر منفی بگذارد؟
ما تجربهای از مجلس دهم داریم که در آن انتخابات، با تعدادی از افراد که سابقه اصلاحطلبی نداشتند، با این هدف که دلواپسان و عناصر تندرو وارد مجلس نشوند، وارد ائتلاف شدیم و این افراد با لیست امید وارد مجلس شدند ولی متاسفانه پس از ورود به مجلس در کنار همان تندروها قرار گرفتند و به جای اینکه مسیر اصلاحطلبی یا حداقل مسیر بیطرفی را پیگیری کنند، از نردبان اصلاحطلبی بالا رفته و با لایههای تند اصولگرایی همراهی کردند.
البته نمیتوانم بگویم مطلبی که عرض میکنم نظر کلیت جریان اصلاحات است ولی باید در بیان این مسئله که ما راهی جز ائتلاف با گروههای دیگر سیاسی نداریم، کمی تامل کرد.
اخیرا در محافل اصلاحطلب این مسئله مطرح شده که گویا آقای عارف در جلسات اخیر شورای سیاستگذاری بر سر سرلیستی در انتخابات آینده به اتفاقنظر نرسیده و برخی اعضای شورا نیز شما را به عنوان جایگزین آقای عارف برای سرلیستی اصلاحطلبان در انتخابات آتی مجلس پیشنهاد دادهاند؟ این مسئله درست است؟
من از روزی که از دولت بیرون آمدم به قول معروف "آردم را بیخته و اَلَکَم را آویختهام" و قصدی برای حضور مجدد در قدرت ندارم.
پس نقشی که شما به عنوان نائب رئیسی در شورای سیاستگذاری دارید، چه میزان در امور انتخاباتی جریان اصلاحات تاثیرگذار است؟
قبلا هم این نقش را داشتهام و مسئله تازهای نیست. همین قدر که بتوانم به نزدیکی گروههای اصلاحطلب کمک کنم این برای بنده کافی است.
اینکه برخی چهرههای اصلاحطلب این انتقاد را مطرح میکنند که شما چهره محافظهکارانهای دارید و هیچگاه در برهههایی که باید اعمال نظر کنید، اینکار را انجام نمیدهید، را قبول دارید؟
نمیدانم معنای محافظهکاری چیست؟
میگویند که شما خودتان را از انتقادات دور کرده و سعی میکنید در برهههایی که انتقادات از شورای سیاستگذاری در میان گروههای اصلاحطلب بالا میگیرد، پیکان انتقادات به سمت برخی افراد دیگر مثل آقای عارف هدایت شود.
من در مسئله حضورم در شورای سیاستگذاری تاکنون نه داعیهای برای کسب قدرت داشتهام و نه میخواهم کاندیدا باشم و نه تاکنون گزینهای را برای حضور در لیست اصلاحطلبان معرفی کردهام و تمام تلاشم این بوده که بتوانم کمکی به همگرایی گروههای اصلاحطلب کنم. خیلی از دوستان اصلاحطلب هستند که به هر دلیلی مصلحت نمیدانند که وارد گروههایی چون شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان شوند ولی بنده بدون هیچ چشمداشتی عضو این شورا شدم و برای پیشبرد امور شورا وقت صرف کردهام.