فرارو- Playstation VR حداقل دو میلیون و ۸۰۰ هزار تومان قیمت دارد، اما چون فعلا بازار حساب و کتاب ندارد، ممکن است خرید آن تا پنج، شش میلیون تومان آب بخورد. با وجود چنین رقم هولناکی پلی‌استیشن VR هنوز به‌عنوان وسیله‌ای فانتزی جذاب و وسوسه‌انگیز به‌نظر می‌رسد. چون خیلی‌ها فکر می‌کنند مجموعه را به کنسول PS4 وصل می‌کنند، یک دکمه را فشار می‌دهند و در دنیای جدیدی از بازی‌های ویدئویی غرق می‌شوند، اما در این نوشته قصد داریم حقایقی درباره هدست واقعیت مجازی سونی را مطرح کنیم که باعث می‌شوند به خرید آن خیلی راحت نه بگویید.
پلی استیشن VR خیلی زود عمرشان به سر می‌رسد
نسل هشتم کنسول‌های بازی ویدیویی همین حالا هم عمرشان به پایان رسیده است، حتی قبل از اینکه نسل تازه آن‌ها معرفی شده باشد. در نسل قبلی هم باید PlayStation Move، Wii Mote و دوربین کینکت دست روی یکی از آن‌ها می‌گذاشتید. سونی اولین شرکتی است که هدست واقعیت مجازی این نسل را برای کنسول خود عرضه کرد. با این حال اگر نظر ما را می‌خواهید، باید صادقانه شما را به سرنوشت همان Move و کینکت ارجاع دهیم. هر دوتایشان پیش از اینکه به اوج برسند، عمرشان با پایان عمر ایکس‌باکس ۳۶۰ و پلی استیشن سه به سر رسید. همین اتفاق برای کنترل‌های حرکتی مثل Playstation VR رخ داد، ولی این‌بار پیش از عرضه نسل جدید باید کار آن را تمام شده دانست.
ارائه نمایشی از مد افتاده
هدست واقعیت مجازی سونی از یک صفحه نمایش تمام HD استفاده می‌کند. این موضوع باعث می‌شود وقتی هدست را روی سر خود می‌گذارید، پیکسل‌های صفحه‌نمایش را مقابل چشم‌تان ببینید. علاوه بر این میدان دید هدست سونی تنها ۱۰۰ درجه است. حتی با وجود اینکه PlayStation VR، از نظر سخت‌افزاری قوی‌تر از رقبای خود است، اما هنوز بازی کردن با آن مشکل است. طرفداران سونی این ایرادات را به خود کنسول پلی‌استیشن ربط می‌دهند، چون به هر حال این کنسول هرگز نمی‌تواند به اندازه یک کامپیوتر، در زمان اجرای بازی‌ها قدرت پردازش و گرافیک داشته باشد.
Playstation VR حداقل دو میلیون و ۸۰۰ هزار تومان قیمت دارد، اما چون فعلا بازار حساب و کتاب ندارد، ممکن است خرید آن تا پنج، شش میلیون تومان آب بخورد
پلی استیشن VR و تکنولوژی تازه‌کار
بازی‌های واقعیت مجازی که تا به حال برای پلی‌استیشن ۴ عرضه شده‌اند با وضوح تصویر بسیار پایینی رندر می‌شوند. کیفیت آن‌ها حتی در مقایسه با نسخه‌ی کامپیوتری خودشان پایین است. بعضی بازی‌ها آنقدر کیفیت پایینی دارند که Level of Detail آن‌ها توی ذوق می‌زند. این یعنی وقتی وارد بازی شدید، اجسام با فاصله دومتری‌تان دیر به دیر جلوی چشم‌تان ظاهر می‌شوند. خود تولیدکنندگان بازی‌ها با علم بر این نقص بزرگ، از خیر ساختن بازی‌ها بزرگ با نورپردازی فوق‌العاده می‌گذرند و بازی‌هایی ساده‌تر تولید می‌کنند.
تجربه‌ای خسته‌کننده با Playstation VR
هدست سونی ۱۰ تا ۲۰ گرم بیشتر از رقبای خود وزن دارد، اما همان هدست‌های سبک هم کاربر را زود خسته می‌کنند. به هر حال باید خودتان، گردنتان و عضله‌های شانه را برای تحمل وزنی معادل ۶۰۰ گرم آماده کنید. پس ناچار می‌شوید طول زمان حضور در بازی را کاهش دهید. این یعنی بازی که به طور معمول چیزی حدود هشت ساعت زمان نیاز دارد را در زمانی طولانی‌تر به پایان برسانید. قسمت بدتر ماجرا این است که بعد از پایان کار، خرج مراجعه به مطب فیزیوتراپی روی دست‌تان بماند. قبل از آن هم باید پولی برای رفع سردرد و سرگیجه خرج کنید.
آخرین نقطه ضعف؛ چرا؟
فرض را بر این می‌گذاریم که وسوسه به شما غلبه کرده و یک Playstation VR خریده‌اید. بعدش چی؟ مگر نمی‌دانید بازی‌های عرضه شده برای این هدست از یکی دو عنوان فراتر نمی‌رود؟ قیمت همین چند عنوان هم می‌تواند عاملی برای دوری کردن شما از هدست واقعیت مجازی در کنسول Playstation 4 شود. برای این بازی‌ها باید ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان پول بدهید.
