فرارو- افزایش قیمت بنزین از سوی سران قوه، دوباره این موضوع را بر سر زبان‌ها انداخت که اگر مجلس هفتم در ابتدای دهه ۸۰ طرح تثبیت قیمت بنزین را به تصویب نمی‌رساند، از آن زمان تاکنون قیمت بنزین به صورت پلکانی افزایش پیدا می‌کرد و دیگر این مشکلاتی که امروز روی داده به خاطر افزایش قیمت سوخت، رخ نمی‌داد.
حال در این رابطه حشمت‌الله فلاحت‌پیشه نماینده مجلس هفتم در گفتگو با فرارو با اشاره به طرح تثبیت قیمت‌ها در این مجلس، اظهار داشت: «هرساله تا قبل از مجلس هفتم دولت همراه با بودجه سنواتی سالیانه، طرح افزایش قیمت ۱۵ درصدی قیمت ۹ حامل انرژی از جمله بنزین، گازوئیل، نفت کوره و... را به مجلس می‌آورد و پارلمان نیز با این امر موافقت می‌کرد و این طرح به تصویب می‌رسید.»
حشمت‌الله فلاحت‌پیشه می گوید احمد توکلی نقش اصلی را در تثبیت قیمت بنزین در مجلس هفتم بر عهده داشت
نقش حداد عادل و احمد توکلی در طرح تثبیت قیمت بنزین در مجلس هفتم
وی افزود: «امادر زمان مجلس هفتم و ریاست حداد عادل بر مجلس، نمایندگان اقتصادی مجلس که همگی اصولگرا بودند به رهبری احمد توکلی و تلاش زیاد الیاس ناداران طرح تثبیت قیمت‌ها را کلید زدند و معتقد بودند این افزایش سالیانه و پلکانی قیمت حامل‌های انرژی به ضرر مردم است، با توجه به این مطالب، این طرح به رای گذاشته شد و با تلاش حداد عادل به عنوان رئیس مجلس این طرح رای آورد.»
این عضوکمیسیون امنیت ملی مجلس‌دهم اضافه‌کرد: «ازسوی دیگر برنامه چهارم توسعه که مورد مناقشه بین دولت آقای خاتمی و مجلس هفتم و شورای نگهبان قرار داشت، برای حل اختلافات به مجمع تشخصیص مصلحت نظام فرستاده شد، اما مجلس هفتم معتقد بود باید، برنامه مورد بازنگری قرار بگیرد و در نهایت نیز برنامه چهارم توسعه کشور به مجلس پس فرستاده شد.»
فلاحت‌پیشه ادامه‌داد: «بعد از عودت برنامه به مجلس هفتم نمایندگان اصولگرا از جمله توکلی برنامه را تغییر دادند و طرح تثبیت قیمت‌ها را نیز در برنامه توسعه‌ای کشور گنجاندند و بعد از آن نیز در بودجه سال ۸۱ نیز این طرح را به تصویب رساندند و دولت را ملزم کردند که حق افزایش قیمت حامل‌های سوخت را ندارد.»
بیشتر بخوانید:
طرح تثبیت قیمت‌ها به عنوان دستاورد اصول‌گرایان، احمدی‌نژاد را رئیس جمهور کرد
این نماینده مجلس هفتم با اشاره به اینکه طرح تثبیت قیمت‌ها به عنوان دستاورد اصلی اصول‌گرایان در مجلس هفتم به حساب می‌آمد، گفت: «با توجه به این موضوع و در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴، احمدی‌نژاد از این موضوع استفاده کرد و با سوار شدن بر موج این دستاورد اصول‌گرایان در مجلس هفتم، به ریاست جمهوری رسید.»
وی افزود: «اما در ادامه خود احمدی‌نژاد نیز در سال ۸۸ دید که نمی‌توان با این نظام یارانه‌ای ادامه داد، طرح هدفمندسازی یارانه‌ها را کلید زد و قیمت بنزین را در سال ۸۸ به قیمت فوب خلیج فارس رساند، بنابراین این امر نشان داد که آن اقدام مجلس هفتم کاملا سیاسی‌بود ونمایندگان‌اصول‌گرا آن را با نگاه سیاسی ونه با نگاه و نظر کارشناسی تصویب کردند.»
فلاحت‌پیشه تصریح کرد: «طرح هدفمندسازی یارانه‌ها در حالی آغاز شد که قرار نبود از ابتدا به همه یارانه نقدی داده شود، اما دولت احمدی‌نژاد بدون توجه به قانونی که در مجلس به تصویب رسیده بود این اقدام را انجام داد و در ادامه نیز ریالی به بخش تولید یارانه پرداخت نکردند که متاسفانه بخش تولید و اشتغال کشور از این ناحیه بسیار ضربه خورد و مشکلات زیادی در این باره ایجاد شد.»
حشمت‌الله فلاحت‌پیشه معتقد اقدام مجلس هفتم در عدم افزایش پلکانی قیمت بنرین کاملا سیاسی بود
اقدام مجلس هفتم مبنی بر اجرای طرح تثبیت قیمت‌ها کاملا سیاسی بود
وی با تاکید بر اینکه هر زمان که نگاه‌های سیاسی بر نگاه‌های کارشناسی و اقتصادی در مجلس غلبه کرد، دود این اقدامات به چشم مردم رفت، گفت: «اقدام مجلس هفتم در سال ۸۱ مبنی بر اجرای طرح تثبیت قیمت‌ها سیاسی بود بدون اینکه به جنبه‌های اقتصادی و تبعات آن در سال‌های بعد توجه شود، اقدام دوت و رئیس مجلس نیز در رابطه با افزایش قیمت بنزین نیز کاملا در این راستا ارزیابی می‌شود، بدون اینکه دیدگاه نمایندگان ملت در این باره گرفته شود.»
این عضوکمیسیون امنیت ملی مجلس‌دهم در ادامه با اشاره به افزایش قیمت بنزین توسط سران قوا، بیان داشت: «اقدامی که آقای لاریجانی انجام داد، به هیچ عنوان نظر قوه مقننه نبود، چرا که طی چند نوبت مجلس با افزایش قیمت بنزین مخالفت کرد و در چند جلسه غیر علنی نیز اعضای هیئت رئیسه مجلس سعی داشتند با ارائه گزارشاتی نمایندگان را به قانع به افزایش قیمت بنزین کنند، اما در انجام این کار موفق نبودند.»
فلاحت‌پیشه با اشاره به اینکه دولت‌ها در ایران به صورت رانتی عمل می‌کنند، گفت: «دولت عملا با توجه به رانتی که در اختیار داشت‌این طرح افزایش قیمت بنزین را به مرحله اجراگذاشت، به‌طور کلی هرزمان که نگاه‌های سیاسی حکم‌فرما شده، شاخص‌های اقتصادی و توسعه‌ای به هیچ عنوان ملاک عمل قرار نمی‌گیرند و هیچ توجهی به آن‌ها نمی‌شود.»
