همه بیایند، حتی غیر رزومه‌دارها

رحمت مهدوی*؛ یکی از فضا‌های دوقطبی ایجاد شده در ایام انتخابات بحث میان افراد رزومه‌دار و غیر رزومه‌دار هست که افراد به اصطلاح رزومه‌دار سعی می‌کنند با ایجاد فضای سنگین، افراد تحصیلکرده، دارای وجاهت و محبوبیت را از حضور در انتخابات منصرف کنند که در این ارتباط ذکر چند نکته لازم و ضروری است.

نکته اول اینکه تمام افرادی که به موجب قانون می‌توانند در انتخابات شرکت کنند از این حق برخودار هستند که وارد این کارزار شوند چرا که در قانون هیچ اشاره‌ای به رزومه و .. نشده است؛ بنابراین افرادی که دارای رزومه نیستند، ولی به هر دلیلی علاقه برای حضور در انتخابات به عنوان کاندیدا را دارند می‌توانند وارد این گود شوند و سبب افزایش مشارکت در انتخابات شوند.

نکته دوم اینکه بسیاری از افرادی که در حال حاضر بر بحث رزومه تاکید دارند خود در گذشته دارای رزومه نبوده و تمام سوابق و رزومه آن‌ها مستقیم یا غیرمستقیم بواسطه همین نمایندگی مجلس بدست آمده است. غالبا در سوابق آن‌ها یا نمایندگی مجلس بوده یا بخاطر چهره شدن بر اساس شرکت در انتخابات مجلس -فارغ از نتیجه‌ای که گرفته اند - توانسته اند پله‌های ترقی را بپیمایند؛ بنابراین بر اصحاب قلم، فعالین مدنی، رسانه‌ها و... واجب هست که پشت پرده وجود چنین فضا‌های تخریبی را برای عموم روشن کنند تا راه برای ورود افراد دلسوز مجهز به اسباب علم و دانش، روحیه مردمی، مشورت پذیر و. مهیا شود.

نکته سوم اینکه پرسش از رزومه متاسفانه همواره بر سوال از عملکرد، برنامه و... چربیده و افراد با غوغاسالاری مانع از پرسش از نتایج #عملکرد و سوابق خود می‌شوند. آیا بهتر نیست به جای اینکه رزومه افراد را مورد ملاک قرار دهیم، این پرسش را مطرح کنیم که در مسولیتی که بودید کدام خروجی را داشتید؟ در هر شغل، صنف و... که بودید چه خیری می‌توانستید برای شهر و منطقه داشته باشید، ولی به آن پایبند نبودید؟ پشت پرده پله‌های ترقی شما شایستگی و تخصص بوده یا روابط خویشاوندی، حزبی و...

آیا یک هنرمند در حوزه نقاشی، عکاسی که تمایل دارد وارد این رقابت‌ها شود، به صرف نداشتن رزومه اجرایی باید این حق قانونی را از او سلب کنیم؟ نهایتا می‌توان این پرسش را مطرح کنیم که تا چه حد در کار تخصصی خود موفق بوده یا تا چه میزان از توانایی و تخصص خود برای معرفی بهتر ظرفیت‌های شهر در حوزه‌های مختلف بهره جسته است، هر چند همین پرسش‌ها نیز باعث نمی‌شود فضا را طوری سنگین کنیم که مانع از ورود افراد به این میدان شویم.

نکته اخر این‌که هر کدام از افراد دلسوز که علاقه، شرایط و موقعیت آن را دارند باید این را در نظر بگیرند که شاید خود شانس ورود به بهارستان را نداشته باشند، اما می‌توانند از فرصت قانونی پیش آمده برای طرح دیدگاه‌های خود استفاده کنند و در راستای افزایش آگاهی عموم قدم بردارند و در انتخاب فرد اصلح موثر باشند.