او می‌گوید از آن شب به بعد کابوس می‌بیند و گریه میکند، اما می‌داند اگر بازهم در آن شرایط وحشتناک گرفتار شود شاید بدون تردید باز داخل قبر برود و خودش را در اختیار مردانی قرار بدهد که از بدبختی او برای امیال خود سو استفاده کنند. ثریا یک زن در میان زنان بی خانمان زیادی است که سرنوشت‌های مشابهی دارند. او می‌گوید از کودکی از قبر می‌ترسید، اما دیگر همه جا‌هایی که در سرما و باران جان پناه آنها است تفاوتی با داخل قبر ندارند. خیلی زرنگ باشیم در گوشه و کنار پنهان میشویم و شب‌ها به راهرو‌های کنار توالت‌ها پناه می‌بریم. کسی که زرنگ نیست مجبور می‌شود از پول کارت متروی خودش کم کند و سوار بر مترو به پارک‌های شهر پناه ببرد. اما پارک‌ها برای زن‌ها امن نیست....
فرارو- پریسا هاشمی خبرنگار رکنا با زنانی گفتگو کرده است که از فقر به «بهشت زهرا» پناه برده‌اند. یکی از آنها گفته است مجبور شدم برای لقمه ای نان، تنم را به سه مرد در یک گور خالی بفروشم. «ثریا شارقی» مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری تهران در واکنش به گفت: "مکانهایی مانند سامان‌سرا، مددسرا و خانه گرم برای نگهداری از این زنان ایجاد شده‌است، اما ممکن است؛ این افراد معتاد بوده و به دلیل اینکه می‌خواهند مواد مصرف کنند، تمایلی به حضور در این مکانها ندارند."
بخش‌هایی از این گزارش را می‌خوانیم:
هوا سرد است، اما مهمانان اطراف حرم مطهر امام خمینی (ره) و بهشت زهرا (س) پناهی به جز این منطقه ندارند. برخی از آنها در چادر‌های مسافرتی سکونت دارند و برخی دیگر با یک زیرانداز زیر آفتاب گیر‌ها یا همان آلاچیق‌های آهنی زندگی میکنند. اعتیاد و موادمخدر اینجا هم دست از سر جوانان بر نمی‌دارد و هستند جوانانی که در محوطه بیرونی با اعتیاد نشئگی را بار‌ها و بار‌ها تجربه میکنند. اکثرشان ساکنان اطراف حرم امام خمینی (ره) و بهشت زهرا برخی زوار و برخی دیگر ورشکسته‌های اقتصادی هستند که زندگی خود را از دست داده اند.
ثریا زنی است که در این منطقه زندگی میکند. می‌گوید: اینجا را در دو جمله برایتان شرح می‌دهم؛ اینجا ته خط است، آخر دنیا که شنیدی اینجاست.
سوال این است که ثریا و دیگر آدم‌های ساکن در این محل در سرمای زمستان با برف و بارانی که می‌بارد و خواهد بارید چطور کنار آمدند؟ او در پاسخ به این سوال می‌گوید: از زمانی که هوا سرد می‌شود به راهرو‌های کنار توالت پناه می‌بریم. بهترین جا زیرپله هاست. زیرپله‌ها باد کمتر در تن مان می‌پیچد باران هم روی سرمان نمی‌ریزد. یک صبح از خواب بیدار شدیم و دیدیم، یک پسر ۳۲-۳۳ ساله از سرما یخ زده است.»
یکی دیگر از زنان که مجبور شده است در این منطقه زندگی کند می‌گوید: داخل حرم غذا میدهند و گرم است. همه دارایی زندگی ام را در یک کوله جا داده ام. اگر بخواهیم وارد حرم بشویم باید کوله یا ساک هایمان را به امانتداری حرم مطهر بسپاریم. امانتداری حرم مطهر هم بیشتر از ۳ ساعت وسایلمان را نگه نمی‌دارد. وقتی خیلی سرد باشد و نتوانیم سرما را تحمل کنیم، سه ساعت وسایلمان را به امانت داری می‌دهیم و داخل حرم می‌رویم. کمی گرم میشویم و دوباره برمی گردیم. اگر بیشتر از ۳ ساعت در حرم بمانیم، با بدبختی می‌توانیم وسایل مان را پس بگیریم.
ثریا در ادامه می‌گوید: اینجا اعتیاد و موادمخدر بیداد میکند. بیا با هم راه برویم. ببین چقدر معتاد این اطراف هستند و دارند موادمصرف میکنند.
از غذایی که بین به زائران امام خمینی (ره) توزیع میکنند می‌پرسم و ثریا پاسخ می‌دهد: اینجا در روز‌های خاصی غذا پخش می‌شود. همیشگی نیست... شاید باورتان نشود، اما چند وقت پیش بعد از دو روز دل ضعفه و گرسنگی مجبور شدم تن به خواسته ۳ مرد بدهم. اصلا شده که دو روز دل‌ضعفه داشته باشی و خودت را فقط با آب سیر کنی؟ هیچ وقت فکر نمی‌کردم برای یک ساندویچ فلافل شب تاریک داخل قبرها تن به خواسته‌های شوم سه مرد بدهم. اینجا که باشی آدم‌های عجیب و غریب زیاد می‌بینی بعضی مرد‌ها در قبرها هم به خواسته هایشان می‌رسند.
ثریا می‌گوید: گاهی اوقات بخاطر دلایلی نمی‌گذارند که اینجا بمانیم. خیلی زرنگ باشیم در گوشه و کنار پنهان میشویم و شب‌ها به راهرو‌های کنار توالت‌ها پناه می‌بریم. بعضی که زرنگ نیستند مجبور می‌شوند از پول کارت متروی خود کم کنند و به پارک‌های شهر پناه ببرند. اما پارک‌ها برای زن‌ها زیاد امن نیست. اینجا یک جورایی مثل محله خودمان شده و همدیگر را می‌شناسیم و اگر مشکلی پیش بیاید، هستند کسانی که به ما کمک کنند. اینجا خانه ماست.
ثریا دنبال کار است و تاکید میکند: اگر کار ظرفشویی هم پیدا کنم هم می‌روم. اما مردم وقتی می‌فهمند ما اینجا زندگی میکنیم به ما کار نمی‌دهند. اینجا زنان و مردانی هستند که به آخر خط رسیده‌اند.
او در پاسخ به این سوال که چرا خود را به جمعیت زنان معرفی نمیکند؟ می‌گوید: همین مدد اجتماعی را می‌گویید؟ اینجا همیشه بسته است. سه سال پیش یک خانمی آمد اینجا گفت: عضو شورای شهر است. عطرش آدم را مست می‌کرد. با او حرف زدیم. اما چه اتفاقی افتاد؟ هیچی. ما هنوز اینجا هستیم. جزو آمار‌ها به حساب نمی‌آییم. خیلی‌ها اینجا شناسنامه ندارند.
در بررسی‌های میدانی مشخص شد که گستردگی محل زندگی این بی خانمانها و قبر‌های خالی به اندازه‌ای زیاد است که هیچ نهاد نظارتی مستقر در بهشت زهرا و حرم مطهر در وقوع چنین اتفاقات تلخی مقصر نیست و تنها مسئولان سازمان‌های حمایتی مانند بهزیستی و ... در ساماندهی زنان و مردان بی خانمان و گرسنه مقصران اصلی هستند. آیا سبد معیشتی به بی خانمانها و کارتن خواب‌ها هم میرسد؟
مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری تهران در خصوص دلیل پناه بردن زنان کارتن‌خواب به گورهای خالی به جای حضور در مددسراها گفت: ممکن است؛ این افراد معتاد بوده و به دلیل اینکه می‌خواهند مواد مصرف کنند، تمایلی به حضور در این مکانها نداشته باشند.
«ثریا شارقی» مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری تهران در گفت‌وگو با ایلنا در واکنش به انتشار خبری مبنی بر حضور برخی زنان کارتن‌خواب در بهشت‌زهرا (س) و زندگی در گورهای خالی گفت: باید صحت و سقم این خبر بررسی شود، اگر چنین موضوعی باشد، قطعا برای ساماندهی این زنان اقدامات لازم انجام خواهد شد.
وی ادامه داد: مکانهایی مانند سامان‌سرا، مددسرا و خانه گرم برای نگهداری از این زنان ایجاد شده‌است، اما ممکن است؛ این افراد معتاد بوده و به دلیل اینکه می‌خواهند مواد مصرف کنند، تمایلی به حضور در این مکانها ندارند.
مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری تهران در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به حضور حدود ۲ هزار زن کارتن‌خواب معتاد متجاهر ظرفیت کافی برای نگهداری این زنان وجود دارد، تصریح کرد: اگر این زنان خودشان تمایل به حضور در خانه‌‌های امن را داشته باشند، ظرفیت برای نگهداری آنها وجود دارد.
شارقی ادامه داد: تعدادی از این زنان کارتن‌خواب افرادی هستند که دارای اعتیاد نیستند، اما کارتن‌خوابی میکنند، این افراد چنانچه به ما مراجعه کنند، فضا برای نگهداری آنها وجود دارد؛ این زنان می‌توانند در مددسراها که به صورت شبانه است حضور داشته باشند و در این مددسراها نیز می‌توانند، غذای گرم دریافت کنند، اما در طول روز، دیگر نمی‌توانند در این مددسراها حضور داشته باشند.
وی تصریح کرد: سامان‌سراها نیز مکانهایی هستند که به صورت شبانه‌روزی از این زنان نگهداری میکنند. همانطور که گفتم عدهای از این زنان خودشان تمایل به حضور در این مکانها ندارند، البته ممکن است از این مکانها نیز اطلاع کافی نداشته باشند، اما این امکانات برای این زنان پیش‌بینی شده است.
مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری تهران تصریح کرد: در اسلامشهر مراکز ماده ۱۵ و ۱۶ برای نگهداری زنان معتاد متجاهر ایجاد شده و قرار است، تعدادی از مراکز بهاران را نیز برای این امر اختصاص یابد. سیاست دولت این است که این افراد اعم از زن و مرد ساماندهی شده و در سطح خیابان حضور نداشته باشند. مطمئنا وقتی چنین سیاستی را در پیش گرفته است، جایی نیز برای نگهداری از آنها در نظر گرفته است. البته در حال حاضر از میزان ظرفیتی که برای زنان در نظر گرفته شده است، اطلاعی ندارم.
شارقی در پاسخ به این سوال که آیا امکان دارد، برای بی‌خانمانان امکانی فراهم شود که شب‌ها را در حرم مطهر امام خمینی (ره) سپری کنند تا دچار یخ‌زدگی و سرمازدگی نشوند، خاطرنشان کرد: این موضوع از حیطه اختیارات ما خارج است و تولیت حرم ساز و کار مخصوص به خود را دارد. باید در این زمینه با تولیت حرم هماهنگی صورت بگیرد، البته در حوزه کاری من نیست و من نمی‌توانم در این زمینه نظری ارائه دهم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا این امر می‌تواند به نگهداری از این افراد در شب‌های سرد سال کمک کند، ادامه داد: هر چیزی جایگاه خاص خود را دارد و باید یک فکر اساسی برای این افراد صورت بگیرد. حرم مطهر امام خمینی که نمی‌تواند جایی برای حضور این افراد باشد و باید یک اقدام اساسی در این خصوص انجام شود البته همانطور که گفتم مشکل از ناحیه خود این افراد نیز است، چراکه تمایلی به حضور در این مکانها ندارند.
مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری تهران خاطرنشان کرد: زمانی که نیروی انتظامی با این افراد روبرو می‌شود، آنها را به گرمخانه تحویل می‌دهد و قطعا این موارد توسط نیروی انتظامی مشاهده نشده‌اند.
یعنی چون کشور ذخایر خوبی داره ما بیایم به فاحشه و معتاد ها مواد مخدر و مکان بدیم. حالا بی خانمان های که سالم هستن یه حرفیه