bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۴۲۸۸۳۸

روزنامه روسی: بمب هسته‌ای می‌تواند نجات‌بخش ایران باشد

روزنامه روسی: بمب هسته‌ای می‌تواند نجات‌بخش ایران باشد

این دیدگاه والترز ریشه در یک مقاله قدیمی‌تر وی دارد. این نظریه پرداز در سال ۱۹۸۱، مقاله‌ای تحت عنوان «تسلیحات هسته ای: هر چه بیشتر بهتر» نوشت و در آن استدلال کرد که تسلیحات هسته ای، یکی از مهمترین دلایل عدم وقوع جنگ میان قدرت‌های بزرگ بعد از سال ۱۹۴۵ بود. قدرت تخریبی هولناک این تسلیحات موجب شکل گیری نوعی توازن وحشت میان کشور‌های بزرگ شد. همچنین، آنچه جنگ سرد را سرد نگه داشت، همین تسلیحات هسته‌ای بود.

تاریخ انتشار: ۱۲:۱۷ - ۲۱ بهمن ۱۳۹۸
فرارو- یک رسانه روسی طی یادداشتی مدعی شد که فشار‌های آمریکا و متحدانش بر ایران ممکن است این کشور را به سوی ساخت تسلیحات هسته‌ای سوق دهد.

به گزارش فرارو به نقل از وبگاه روسیا الیوم، روزنامه روسی «ووینویه آبزرینیه» طی یادداشتی به قلم ایلیا بولونسکی به امکان مجبور شدن ایران به ساخت سلاح هسته‌ای در اثر فشار‌های آمریکا پرداخت.

در این یادداشت آمده است: «تحولات اخیر در خارومیانه، از جمله ترور سردار قاسم سلیمانی، بار دیگر توجه جهان را به برنامه هسته‌ای ایران جلب کرد. به رغم اینکه ایران تاکنون از انرژی اتمی استفاده صلح آمیز کرده، اما با تلاش و کوشش در چند سال، می‌تواند سلاح هسته‌ای خود را بسازد. برای ایران معاصر، سلاح هسته‌ای می‌تواند ابزاری قابل اطمینان برای تامین امنیت در مقابل خصومت ورزی آمریکا و اسرائیل علیه آن باشد. از این رو، تسلیحات هسته‌ای می‌تواند به ایران در مقابل رقبای منطقه‌ای مانند عربستان و ترکیه، امتیازی واضح و مبرهن بدهد. نمونه کره شمالی نشان می‌دهد که غرب نسبت به ایجاد مزاحمت برای کشور‌هایی که گمان می‌رود تسلیحات هسته‌ای دارند، تردید دارد.»

بولونسکی در ادامه نوشت: «اما داشتن یک برنامه هسته‌ای، به خودی خود، آمریکا و اسرائیل را نگران و ناراحت می‌کند. به راستی چرا از ساخت تسلیحات هسته‌ای در ایران می‌ترسند؟»

این تحلیلگر در پاسخ به این پرسش نوشت: «اولا ایران تقریبا تنها کشور "نافرمان" در خاورمیانه است. ایران، میلیون‌ها شهروند و عقیده دینی و سیاسی نیرومندی دارد و همچنین سران آن، طرح رهبری کردن جهان اسلام یا حداقل بخش شیعی آن را در سر دارند. داشتن تسلیحات هسته ای، از ایران یک قدرت منطقه‌ای و حتی جهانی می‌سازد که از تهدیدات آمریکا ترسی به دل راه نمی‌دهد. ثانیا، در غرب، از امکانات ایران در صورت ساخت تسلیحات هسته‌ای نگران هستند. در آن حالت، ایران قادر به زدن اسرائیل خواهد بود و از آنجا که اسرائیل نیز تسلیحات هسته‌ای دارد، درگیری میان دو طرف، ممکن است به تبعاتی منحر شود که نمی‌توان آن‌ها را پیش بینی کرد.»

بولونسکی ادامه داد: «برخلاف پاکستان که سلاح هسته‌ای دارد و برخلاف عربستان و ترکیه که رغبت‌شان به سلاح هسته‌ای را پنهان نمی‌کنند، ایران به طور رسمی ایده ساخت سلاح هسته‌ای را رد می‌کند. اما اقدامات تحریک آمیز آمریکا و متحدانش ممکن است در نهایت بر موضع نسبتا مسالمت آمیز رهبران سیاسی جمهوری اسلامی تاثیر بگذارد. افزون بر این، بیانیه‌های سیاسی و سیاست واقعی دو امر متفاوت هستند. لذا، ممکن است برای ایران، سلاح هسته‌ای به مهمترین ضامن حیثیت نظام دینی فعلی تبدیل شود.»
 
روزنامه روسی: بمب هسته‌ای می‌تواند نجات‌بخش ایران باشد
یک بمب هسته ای در موزه ملی نیروی هوایی آمریکا

دیدگاه جنجالی یک نظریه پرداز برجسته
گفتنی است که بولونسکی نخستین تحلیلگر خارجی نیست که از مزایای تولید سلاح هسته‌ای برای ایران سخن می‌گوید. پیش از او نیز برخی محافل غربی بر ضرورت ساخت بمب هسته‌ای در ایران تاکید کرده بودند. به عنوان نمونه، سال ۲۰۱۲، در بحبوحه تنش‌های هسته‌ای میان ایران و غرب، کنت والتز، پژوهشگر ارشد «انستیتوی مطالعات جنگ و صلح والتزمن»، درباره ضرورت ساخت بمب هسته‌ای در ایران، یک مقاله در مجله معتبر «فارین افرز» نوشت. والترز، به گفته اندیشکده شورای آتلانتیک، یکی از برجسته‌ترین دانشمندان حوزه روابط بین الملل در آمریکا و نیز یکی از سردمداران مکتب واقع گرایی (رئالیسم) است. به همین دلیل، مقاله او درباره ایران، واکنش گسترده محافل آکادمیک و اندیشکده‌ای آمریکا را در پی داشت.

در مقاله والتز که تحت عنوان «چرا ایران باید بمب {هسته‌ای} به دست آورد» منتشر شد، وی استدلال کرد که ساخت بمب اتمی در ایران باعث شکل گیری نوعی توازن وحشت در خاورمیانه می‌شود و همین توازن باعث شکل گیری ثبات و آرامش می‌شود. به گفته والتز، انحصار هسته‌ای اسرائیل برای چند دهه، به بی ثباتی در خاورمیانه دامن زد. در هیچ منطقه دیگری در جهان اینگونه انحصار وجود ندارد. به تعبیر والتز، این زرادخانه هسته‌ای اسرائیل است که موجب بحران هسته‌ای میان ایران و غرب شده، نه تمایل {ادعایی} ایران به ساخت بمب هسته ای؛ لذا در صورتی که ایران صاحب بمب هسته‌ای شود، یک نوع توازن وحشت میان ایران و اسرائیل برقرار خواهد شد و این امر به ثبات در خاورمیانه کمک خواهد کرد.

این دیدگاه والترز ریشه در یک مقاله قدیمی‌تر وی دارد. این نظریه پرداز در سال ۱۹۸۱، مقاله‌ای تحت عنوان «تسلیحات هسته ای: هر چه بیشتر بهتر» نوشت و در آن استدلال کرد که تسلیحات هسته ای، یکی از مهمترین دلایل عدم وقوع جنگ میان قدرت‌های بزرگ بعد از سال ۱۹۴۵ بود. قدرت تخریبی هولناک این تسلیحات موجب شکل گیری نوعی توازن وحشت میان کشور‌های بزرگ شد. همچنین، آنچه جنگ سرد را سرد نگه داشت، همین تسلیحات هسته‌ای بود.

علاوه بر والتز، کارشناس دیگری نیز به ضرورت ساخت بمب اتم در ایران اشاره کرده بود. سید حسن موسویان، تحلیلگر مسائل امنیت خاورمیانه و سیاست هسته‌ای در دانشگاه پرینستون آمریکا، گفته بود که در گذشته اگر وی کاره‌ای در ایران بود، بمب اتم می‌ساخت.
 
موسویان در آگوست ۲۰۱۹ در گفتگویی با روزنامه همشهری گفت: «در دوران مذاکرات هسته‌ای که ما عضو بودیم یک چالش داشتیم که همان چالش باعث سیاست‌های هسته‌ای دوران آقای احمدی‌نژاد شد. آن چالش این بود که برخی معتقد بودند که ایران اگر غنی‌سازی بکند تحت هیچ شرایطی به شورای امنیت نخواهد رفت. استدلال حقوقی‌شان این بود که ما بمب هسته‌ای نداریم و فعالیت هسته‌ای‌مان به سمت سلاح منحرف نشده و می‌گفتند اگر ارجاع هم بشود به فصل ۷ نمی‌رود و ایران بمب ندارد و تحت فصل هفتم نخواهد رفت. با این استدلال می‌گفتند تیم هسته‌ای روحانی مرعوب و واداده است و از ترس مرگ، خودکشی کرده و این باور خیلی جدی بود که باید تهاجمی عمل کنیم. به‌خاطر همین وقتی آقای احمدی‌نژاد آمد با قدرت غنی‌سازی را شروع کرد. اما باور نمی‌کردند ظرف ۲‌ماه به شورای امنیت رفته و کمتر از یک سال زیرفصل ۷ برویم و به ماده ۴۱برسیم.»

موسوی ادامه افزود: «به‌هرحال ما به شورای امنیت رفتیم و آمریکا ایران را آنجا به گروگان گرفت و تحت تحریم‌های اجماعی قرار داد که نباید به این مرحله می‌رسیدیم. اما وقتی که به این وضع رسیدیم، بعد از آن کار درستی انجام دادیم، بعد از این مرحله ایران باید غنی‌سازی را افزایش می‌داد و فردو را درست می‌کرد تا قدرت چانه‌زنی پیدا کند. اگر من تصمیم‌گیر بودم می‌دیدم هزینه‌ای که من داده‌ام بالاتر از ساخت بمب است، بمب هم می‌ساختم و بعد مذاکره می‌کردم؛ چون من بدون بمب هزینه‌ای دادم بالاتر از هزینه کره‌شمالی. باید غنی‌سازی را بالا می‌بردیم نه فقط ۲۰، بلکه ۶۰ درصد، چون ایران چیزی برای از دست دادن نداشت. در آن مرحله باید قدرت چانه‌زنی را بالا می‌بردیم»