فرارو- یکی از بزرگترین نگرانی ها در رابطه با کرونا ویروس جدید تاثیر آن بر مادران باردار و فرزندان آن ها است. اگرچه شواهد بسیار محدود است، اما نشان می دهد که این ویروس قابل انتقال از مادر به جنین در رحم نیست.
خبری در روز‌های اخیر بر روی اکثر خبرگزاری ها قرار گرفت و آن هم تولد نوزادی در بریتانیا بود که آزمایش کووید ۱۹ وی پس از تولد مثبت گزارش شد. اما قبل از هرگونه نتیجه گیری باید مطالعات و آزمایشات گسترده ای در این زمینه صورت گیرد.
در این مقاله برخی یافته ها و نتایجی که در رابطه با این ویروس مرموز و تقابل آن با دوران بارداری نیاز است بدانیم را گردآوری کرده ایم.
آیا ویروس می‌تواند به جنین من در داخل رحم منتقل شود؟
یکی از بزرگترین یافته‌های تحقیقات اولیه این است که ویروس به نظر نمی‌رسد از مادر به جنین در رحم منتقل شود.
دکتر وی ژآنگ استادیار دانشکده پزشکی فاینبرگ مطالعاتی بر روی ۹ زن باردار در چین که به بیماری کووید ۱۹ مبتلا بوده اند و به روش سزارین زایمان داشته اند انجام داده است.
تیم تحقیقاتی وی مایعات آمنیوتیک، خون بند ناف و شیر مادر را آزمایش کرده و هیچ مدرکی دال بر انتقال ویروس از طریق رحم یا در جریان زایمان سزارین به جنین پیدا نکرده است.
نوزادی که به تازگی در انگلیس آزمایش مثبت داشته است، این یافته‌ها را رد نمی‌کند هنوز هیچ اطلاعاتی در مورد اینکه چه نوع اقدامات پیشگیرانه‌ای در حین زایمان انجام شده است یا چه نمونه‌هایی توسط تیم‌های پزشکی مورد آزمایش قرار گرفته است در دست نیست.
کدام روش زایمان برای مادر و جنین در جریان این ویروس بهتر است؟ سزارین یا طبیعی؟
هنوز برای اظهار نظر در این باره زود است و دانش ما نیازمند اطلاعات بیشتر می‌باشد. تمام زنانی که در تحقیق ژانگ قرار گرفته بودند از طریق سزارین زایمان کردند و خطر مرتبط با زایمان‌های واژینال ارزیابی نشده است.
برخی ویروس‌ها مانند ویروس آنفولانزا در جریان زایمان طبیعی از مادر به جنین منتقل نمی‌شود. از طرف دیگر انتقال برخی دیگر از ویروس‌ها همانند HIV یا زگیل تناسلی از طریق مایعات منتقل میشود و باعث می-شود به سزارین به چشم یک روش مطمئن تری نگاه شود.
یکی دیگر از نگرانی‌ها به روش سزارین این است که مادران نیازمند مراقبت بیشتری در بیمارستان هستند و همین امر خطر آلودگی را افزایش می‌دهد.
آیا ابتلا به کووید ۱۹ عوارضی در دوران بارداری ایجاد می‌کند؟
باز هم اطلاعات در این زمینه اندک است. در یک وبینار که به متخصصان مربوط به بهداشت و درمان اختصاص یافته است، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) یافته‌های خود را از ارزیابی داده‌های سلامت ۳۴ زن از چین که با COVID-۱۹ در سه ماهه سوم تشخیص داده شده اند، به اشتراک گذاشت.
آنها گزارش دادند که زنان باردار مبتلا به COVID-۱۹ خطر بیشتری برای زایمان زودرس دارند و به طور متوسط حدود ۴ هفته قبل از موعد مقرر، زایمان می‌کنند.
در موارد شدیدتر، COVID-۱۹ ممکن است باعث ذات الریه شود، زیرا ظرفیت ریه آنها در حال حاضر اندکی کاهش یافته است. اگر یک زن باردار اکسیژن دهی بسیار ضعیفی را تجربه کند، ممکن است کودک از اکسیژن محروم شود و این امر می‌تواند آنها را در معرض خطر بیشتر برای مشکلات عمده قرار دهد.
نگرانی دیگر این است که COVID-۱۹ اغلب باعث تب میشود. در سه ماهه اول، افزایش درجه حرارت بدن با ناهنجاری رشد جنین همراه است. در سه ماهه سوم، دمای بالای بدن می‌تواند به کم آبی بدن منجر شود که می‌تواند باعث زایمان زودرس شود.
سیستم ایمنی بدن من در دوران بارداری چگونه عمل می‌کند؟
فشاری که جنین و رحم در طول دوران بارداری به سایر ارگان‌های بدن از جمله ریه وارد می‌کنند باعث میشود تا فشار هوا در برخی نقاط ریه جریان کمتری داشته باشد و زمینه را برای ورود و پاتوژنز برخی عفونت‌های ریوی فراهم کند.
سیستم ایمنی بدن پس از بارداری دچار تغییراتی میشود. جنین در حالت عادی حکم یک بخش یا بافت بیگانه را در بدن دارد و سیستم ایمنی در این حالت منتظر است تا بیگانگان را شناسایی کرده و به آنها حمله ور شود؛ مطابق با اتفاقاتی که در جریان رد پیوند رخ می‌دهد. اما اگر سیستم ایمنی به وظایف عادی خود در دوران بارداری عمل کند، نسل بشر ادامه پیدا نخواهد کرد و همین امر باعث شده تا خلقت در یک سیستم هوشمندانه در این دوره طراحی شود. سیستم ایمنی دچار سرکوب و تعدیل میشود تا جنین برای مادر قابل تحمل باشد. اما این ضعیف شدن سیستم ایمنی راه را برای ورود پاتوژن‌ها شامل باکتری‌ها و ویروس‌ها هموار می‌سازد.
به طور کلی این امر، زنان باردار را در معرض خطر عفونت‌های ویروسی قرار می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که آنفولانزا و سایر عفونت‌های دستگاه تنفسی شناخته شده باعث بیماری‌های شدیدتری در زنان باردار می-شود، بنابراین ممکن است کروناویروس نیز همین کار را انجام دهد؛ اما باز هم، اطلاعات ما در این زمینه کافی نیست.
مادران مبتلا به کووید ۱۹ پس از زایمان چه شرایطی باید داشته باشند؟
به گزارش ژانگ، هر مادر که مبتلا به COVID-۱۹، باید تا زمانی که بهبود یابد، از نوزاد جدا شود تا از انتقال ویروس به نوزاد جلوگیری شود.
در گزارشات اخیر بیان شده است که این ویروس از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل نمی‌شود و در مقابل مادرانی که مبتلا به ویروس هستند در جریان شیردهی به نوزادان برخی آنتی بادی‌هایی که میتوانند ایمنی زایی در بدن نوزاد ایجاد کنند را به فرزند انتقال دهند.
اگرچه به نظر نمی‌رسد که شیر مادر ویروس را حمل کند، اما باید از تماس نزدیک جلوگیری شود.
ژانگ گفت: "از آنجا که تماس مستقیم مسیر انتقال تأیید شده است، باید اقدامات لازم را انجام دهیم تا شانس آلوده شدن نوزاد را در صورت تغذیه با شیر مادر محدود کنیم. "
ممکن است مادران مبتلا استفاده از تجهیزات محافظتی مانند ماسک، لباس یا دستکش یا تغذیه شیر مادر از طریق بطری را در نظر بگیرند.
بانوان کادر درمانی باردار، در سه ماهه سوم بارداری از تماس مستقیم با بیماران پرهیز کنند.
بانوان کادر درمانی باردار در سه ماهه سوم بارداری (هفته ۲۸ به بعد)، باید از تماس مستقیم با بیماران فارغ از اینکه به بیماری مبتلا میشوند یا خیر پرهیز کنند. با اینحال، افراد با سن بارداری کمتر از ۲۸ هفته در صورت نیاز به مواجهه با بیماران، با استفاده از وسایل محافظت شخصی مناسب و تعیین ریسک همچنان میتوانند با بیماران در تماس باشند.
برخی از محیط‌های کاری از جمله اتاق عمل، بخش‌های تنفسی و مراقبت‌های ویژه با توجه به احتمال بالای تولید آئروسل ریسک بالاتری برای پزشکان باردار از نظر تماس با کروناویروس دارند. توصیه میشود تا حد امکان پزشکان باردار در این شرایط فعالیت نکنند. تمام کارکنان مراقبت سلامت باید در این شرایط از وسایل محافظت شخصی مناسب استفاده کنند.
در مورد افراد باردار بیشتر از ۲۸ هفته و یا افراد با بیماری‌های زمینه‌ای از جمله بیماری‌های تنفسی و قلبی باید رویکرد محافظه کارانه تری در نظر گرفته شود. میتوان از این افراد در انجام مشاوره‌های از راه دور، امور اداری و آموزشی، و موارد مشابه استفاده کرد.
تعداد بانوان باردار مبتلا به کووید ۱۹ در حال افزایش است و مشاهدات بالینی نشان می‌دهد که این ویروس بانوان باردار را همانند افراد بالای ۷۰ سال مورد حمله قرار می‌دهد. همین امر لزوم توجه دوچندان به سلامت مادرانی که در این دوره حساس قرار دارند را بیش از پیش آشکار می‌سازد.
References:
healthline.com
rcog.org.uk
