فکر می‌کنم اگر بار‌ها به دنیا بیایم، باز هم ابتدا فوتبالیست می‌شوم. چون این رشته مورد علاقه دوران کودکی من است، روز‌هایی که دوران خوشی را پشت سر می‌گذاشتم و آن روز‌ها را هیچوقت فراموش نمی‌کنم.
پژمان جمشیدی را از وقتی به یاد داریم که به عنوان بازیکنی جوان و آینده‌دار عضو باشگاه سایپا بود و همزمان بازیکن تیم امید هم محسوب می‌شد. دقیق یادمان می‌آید که کادر فنی تیم امید در یک بازی از جمشیدی که آن زمان یک بازیکن هجومی بود، در پست دفاع آخر استفاده کرد و البته جواب هم گرفت.
هر چند بعد‌ها مسیر فوتبال پژمان تغییر کرد و او تا سال‌ها یک پیستون راست و بعضاً چپ بود و البته به تیم ملی بزرگسالان هم رسید. جمشیدی که سال‌های پایانی فوتبال خود را در استیل‌آذین و فولاد سپری کرد، خیلی زود به عرصه سینما پا گذاشت و در سال‌های اخیر نشان داد که در این حرفه چقدر مستعد است.
او که در چندین فیلم سینمایی ایفای نقش کرده و موفقیت‌های پرشماری هم کسب کرده، این روز‌ها با بازی در سریال زیرخاکی از شبکه یک میهمان خانه‌های ما ایرانی‌هاست. جمشیدی ابتدا علاقه‌ای به انجام مصاحبه نداشت و می‌گفت: باور کنید حرف جدیدی برای گفتن ندارم، اما به قول خودش در تله افتاد و پاسخ سوال‌ها را داد.
به عنوان نخستین سوال، از پژمان جمشیدی پرسیدم اگر به عقب برمی‌گشت، مثلاً ۳۰ سال قبل، فوتبال را انتخاب می‌کرد یا از همان ابتدا رو به بازیگری می‌آورد؟ او، اما اینگونه پاسخ داد: «فوتبال برای زمانی است که دوران خوش زندگی‌ام بود و کنار خانواده بهترین روز‌ها را سپری می‌کردم. واقعیتش اصلاً یادم نمی‌آید چطور فوتبالیست شدم، چون تنها کاری که در دوران کودکی انجام می‌دادم فوتبال بازی کردن بود. طبیعتاً فکر می‌کنم اگر بار‌ها به دنیا بیایم، باز هم ابتدا فوتبالیست می‌شوم. چون این رشته علاقه دوران کودکی من است، روز‌هایی که دوران خوشی را پشت سر می‌گذاشتم و برای حضور در زمین لحظه‌شماری می‌کردم. آن روز‌ها را هیچوقت فراموش نمی‌کنم و همیشه در ذهن و خاطرم باقی می‌مانند.»
از افرادی مانند پژمان جمشیدی که در دو حرفه و البته سطح بالای آنها مشغول فعالیت بوده و به موفقیت هم رسیده‌اند، معمولاً چنین سوالی را می‌پرسند که کدام حرفه آنها سخت‌تر از دیگری است. پژمان در مواجهه با این سوال گفت: «خب فوتبال را من از کودکی یاد گرفتم و تخصص من بود. یعنی از وقتی یادم می‌آید با توپ سر و کله می‌زدم و آن را از همان ابتدا یاد گرفتم. بالا و پایین فوتبال و چم و خم آن را بلد بودم و به همین دلیل آنقدر‌ها هم برای من سخت و طاقت‌فرسا نبود. بازیگری، اما برای من سخت‌تر بود، چون در سن بالا وارد شدم و دوره‌هایش را دیدم و نکته‌های ریز و درشت را یکی پس از دیگری یاد گرفتم. به همین دلیل بازیگری کار سخت‌تری برای من بود، اما تلاش کردم تا در این حرفه هم بتوانم مفید باشم و روز‌های خوبی را تجربه کنم.»
پژمان جمشیدی اگر بخواهد در بازیگری، کار خودش را با یک شخصیت فوتبالی مقایسه کند، به چه کسی نزدیکتر است؟ او به سوال ما اینگونه پاسخ داد: «نمی‌توانم خودم را با یک شخصیت فوتبالی مقایسه کنم، چون نمی‌خواهم از کسی اسم بیاورم. فقط می‌دانم که آدم در هر حرفه‌ای که باشد با تلاش می‌تواند مشکلات را از جلوی پای خودش بردارد. نکته‌ای که در هر شغل و حرفه‌ای باعث موفقیت می‌شود این است که آدم در شرایط مختلف، مثبت و منفی‌ها و موفقیت یا عدم موفقیت را گردن خودش بیندازد و از زمین و زمان ایراد نگیرد. آنوقت است که می‌تواند روز‌های موفق را تجربه کند.»
مقایسه دستمزد‌ها در فوتبال و سینما. این آخرین سوالی است که پژمان در موردش توضیح داد: «دستمزد‌های امروز فوتبال را من نمی‌دانم و از آنها خبر ندارم، اما در سینما تعداد معدودی از بازیگران هستند که رقم‌های بالایی دریافت می‌کنند. برای بازیگران کمدی به نوعی و غیرکمدی هم نوعی دیگر. چون فیلم‌های کمدی (تا حدودی و نه همه آنها) پر فروش‌تر هستند و همین مسئله می‌تواند روی دستمزد‌ها هم تأثیر بگذارد. همانطور که گفتم همه بازیگران دستمزد عجیب و غریب نمی‌گیرند.»
منبع: ایران ورزشی
