آمریکا به دنبال ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای است که بتواند در ماه و مریخ فعالیت کند و وزارت انرژی آمریکا از بخش‌های خصوصی دعوت کرده پیشنهاد خود را برای چگونگی اجرای چنین طرحی ارائه دهند.
وزارت انرژی آمریکا به تازگی از یک بخش خصوصی خواسته است نیروگاه‌های هسته‌ای با قابلیت عملیات در خارج از مرز‌های زمین بسازد.
به گزارش ایرنا به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، آمریکا به دنبال ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای است که بتواند در ماه و مریخ فعالیت کند و وزارت انرژی آمریکا از بخش‌های خصوصی دعوت کرده پیشنهاد خود را برای چگونگی اجرای چنین طرحی ارائه دهند.
وزارت انرژی آمریکا روز جمعه رسما خواستار ساخت سیستمی شد که به انسان اجازه می‌دهد برای مدتی طولانی‌تر در محیط فضا زندگی کند.
آزمایشگاه ملی ایالت آیداهو که تاسیسات تحقیقات هسته‌ای در شرق این ایالت است، وزارت انرژی و اداره کل ملی هوانوردی و فضا (ناسا) پیشنهاد‌ها برای ساخت چنین راکتوری را بررسی می‌کنند.
این آزمایشگاه نقش پیشتازی در طرح‌های دولت آمریکا برای ساخت راکتور‌های پیشرفته برعهده دارد. برخی از آنها ریز راکتور و برخی دیگر می‌توانند بدون آب برای سرمایش فعالیت کنند.
وزارت انرژی، ناسا و شرکت پیمانکار آمریکایی اداره کننده آزمایشگاه ملی آدهایو قرار است با برگزاری یک نشست فنی در مردادماه انتظارات از برنامه جدید دولت آمریکا را بررسی کنند. این طرح دو مرحله دارد که اولی طراحی چنین راکتوری است و دومی ساخت یک راکتور آزمایشی و ارسال آن به ماه، ساخت سامانه‌های پرواز و فرود است که می‌تواند راکتور را به ماه منتقل کند. هدف از این طرح ساخت راکتور، سامانه پرواز و فرود آن تا پایان سال ۲۰۲۶میلادی است.
این راکتور باید قادر به تولید بی وقفه دستکم ۱۰ کیلووات برق باشد. براساس آمار وزارت اطلاعات انرژی آمریکا هر خانوار آمریکایی سالانه حدود ۱۱ هزار کیلووات است. به گفته وزارت انرژی آمریکا احتمالا چند راکتور برای تامین برق در ماه یا مریخ نیاز هست.
پایگاه اینترنتی «BGR» سال گذشته اعلام کرده بود که «ناسا با همکاری سازمان انرژی آمریکا تا سال ۲۰۲۲ میلادی یک رآکتور هسته‌ای ویژه را با هدف تولید انرژی الکتریکی به فضا می‌فرستد».
دانشمندان معاصر رویای ساخت سازه‌هایی را بر روی ماه و حتی مریخ در سر دارند، تا هم محلی برای تحقیقات باشند و هم مسافران زمینی بتوانند ماه‌ها یا حتی سال‌ها در امنیت کامل در آنها اسکان یابند. محقق کردن این رویا کار زیادی می‌برد و یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیشروی نیز مساله انرژی است.
ناسا و سازمان انرژی آمریکا راه‌حل این مساله را در انرژی هسته‌ای می‌بینند و همین حالا نیز در راستای پروژه مشترک کیلوپاور (KiloPower) که هدف آن ساخت رآکتور‌های هسته‌ای جدید برای سفر‌های فضایی است، رآکتور ویژه‌ای برای این منظور طراحی کرده‌اند که در آزمایش‌های اولیه بر روی زمین موفق ظاهر شده و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۲ بتوان آن را به فضا فرستاد؛ تاریخی که خیلی جلوتر از زمانی است که ناسا در نهایت آمادگی لازم برای فرستادن انسان به ماه و مریخ را به دست می‌آورد.
فرآیند تولید برق از واکنش شکافت هسته‌ای در فضا و زمین شباهت زیادی به هم دارد یا دستکم سازمان انرژی آمریکا این طور فکر می‌کند. کافیست گرمای ناشی از شکست اتم‌ها را مهار کرده و با استفاده از یک موتور آن را به انرژی الکتریکی تبدیل کنید. بخش زیادی از این انرژی در روند تبدیل هدر می‌رود، به طوری که رآکتور «کیلوپاور» در آزمایش‌های اولیه تنها ۳۰ درصد بازدهی داشت. اما این روش همچنان نسبت به دیگر منابع برق هسته‌ای به کار رفته در بسیاری از دستگاه‌های ناسا، از جمله مریخ‌نورد‌های مارس روور، بازدهی بیشتری دارد.
رآکتور‌هایی که از تکنولوژی کیلوپاور استفاده می‌کنند، با عمر تخمینی ۱۵ سال ساخته می‌شوند و دستکم یک کیلووات انرژی الکتریکی تولید می‌کنند که می‌توان از آن در هر جا که نیاز باشد، استفاده کرد. تعداد انگشت‌شماری از این رآکتور‌ها برای تامین انرژی کافی برای ماموریت‌های طولانی‌مدت به جهان‌های دیگر کفایت می‌کند، اما ممکن است این رآکتور‌ها در نهایت نقشی کلیدی در ماموریت‌های آتی به مریخ و ورای آن، ایفا کنند.
