وال استریت هم سمبل و هم مرکز جغرافیایی سیستم سرمایه داری آمریکا است. از نظر سمبولیک، وال استریت به کلیه بانک ها، صندوق های تامینی و معامله گران سهام که سیستم مالی آمریکا را پیش میبرند، اطلاق می شود. از نظر جغرافیایی، وال استریت مرکز منطقه مالی منهتن است. این مسیر از شرق یا غرب به تعداد هشت بلوک از برادوی تا ساود استریت است.
بورس اوراق بهادار نیویورک در وال استریت 11 قرار دارد. در همان نزدیکی که همچنان بخشی از وال استریت در نظر گرفته می شود، شش شرکت دیگر نیز وجود دارد. بانک مرکزی فدرال رزرو نیویورک در خیابان لیبرتی استریت 33 قرار دارد. مرکز بورس نزدک در لیبرتی پلیس 1 قرار دارد. گلدمن ساکس در وست استریت 200 و بانک جی.پی مورگان چیس در پارک اونیو 200 واقع شده است. نیمکس یا بورس کالای نیویورک (NYMEX) در خیابان وان نورث اند اونیو در مرکز مالی جهانی قرار دارد. حتی وال استریت ژورنال در خود وال استریت نیست. مرکز آن در خیابان 1211 امریکا است.
وال استریت شامل بازار سهام، بازار اوراق قرضه، بازار کالاها، بازار آتی و بازار ارز است. هدف اصلی بازار بورس وال استریت افزایش سرمایه برای رشد شرکت ها، سودآوری و اشتغال زایی بوده است. معاملات بورس اوراق بهادار به خودی خود سودآور شده است و معاملات برای هر چیزی که به ذهنتان برسد ایجاد شده است و همینطور چیزهای زیادی که هرگز نمی توانید تصور کنید.
چه چیز وال استریت را تغییر داد؟ تنها یک چیز: لغو قانون گلس استیگال در سال 1999. این امر به هر بانکی این امکان را می داد که از پس انداز سپرده گذاران برای سرمایه گذاری در اوراق بهادار پیچیده به نام مشتقات استفاده کند. بانک ها ارزش آنها را بر اساس انواع مختلف وام، از جمله بدهی کارت اعتباری، اوراق قرضه شرکت ها و وثیقه ها پایه گذاری کردند.
هنگامی که نیویورک هنوز مستعمره هلند بود، وال استریت در امتداد دیواری قرار داشت که در آن زمان ساخته شد. فرماندار آن زمان، پیتر استویوسانت دستور ساخت یك دیوار چوبی 10 فوت را داد كه شبه جزیره پایین دست را از انگلیس و بومیان آمریكا محافظت می کرد. بعدها به یک بازار خیابانی تبدیل شد که معامله گران در زیر یک درخت چنار مشهور ملاقات می کردند. در سال 1792 این معامله گران قوانین بازی را رسمیت بخشیدند و بورس نیویورک را ایجاد کردند. 24 کارگزار قرارداد را امضا کردند و از آن پس اولین اعضای بورس اوراق بهادار نیویورک شناخته شدند. در ابتدا پنج اوراق بهادار در شهر نیویورک معامله شد که اولین شرکت ذکر شده در بورس اوراق بهادار نیویورک، بانک نیویورک بود.
شاید هر حرفه و پیشه ای اصطلاحات فنی مختص به خود را داشته باشد و حرفه معاملات به خصوص در وال استریت از این قاعده مستثنی نیست. اما اصطلاحات وال استریت کاملا ساده و قابل فهم است و از اسامی حیوانات که هر کدام ویژگی خاصی از بازار و سرمایه گذار را تشبیه می کند استفاده شده است
بسیاری از مردم از خواندن یا شنیدن اخبار اقتصادی می هراسند زیرا اصطلاحات خاص و فنی این پیشه را نمی فهمند. گاو؟ خرس؟ شترمرغ؟!! اینها چه ارتباطی با پول دارند؟ زبان وال استریت فقط مخصوص نخبگان تجاری با تحصیلات پیشرفته از مدارس آیوی لیگ نیست. در حقیقت وقتی که پی ببرید بیشتر اصطلاحات وال استریت نه پیچیده است و نه رمزی، ممکن است متعجب شوید. در این مقاله نگاهی مختصر به این اصطلاحات می اندازیم. در کمترین زمان به همه آنها مسلط خواهید شد.
سگ یک سهام یا دارایی ضعیف و ناکارآمد است. بیشتر سرمایه گذاران وال استریت «سگ» را تنها یک کلمه دو حرفی میدانند و تعداد معدودی جذب سگهای بازار می شوند. یک فلسفه سرمایه گذاری به نام تئوری «سگهای داو» (dogs of the Dow) طرفدار خرید سالانه بدترین سهام در میانگین صنعتی داو جونز (DJIA) است. طبق این تئوری، با خرید سهام با بیشترین بازده سهم در Dow 30، سرمایه گذاران در بازه زمانی 15 ساله می توانند انتظار نرخ بازده 13 % را داشته باشند.
اصطلاح خرس به شرایط ایجاد شده در بازار اشاره دارد. گاو و خرس احتمالاً مشهورترین اصطلاحات در مین استریت هستند. بازارهای خرس مملو از بدبینی و احساسات منفی است. به طور معمول، بازار خرس بازاری است که حداقل 15-20 درصد کاهش داشته و بیش از دو ماه دوام می آورد.
اصطلاح گاو به یک جو بورس بسیار مثبت اشاره دارد که در آن قیمت سهام در حال افزایش است و پول در سهام جریان دارد. اعتماد به نفس سرمایه گذاران در بازارهای گاو بالا است.
شتر مرغ یک نوع سرمایه گذار است که نمی تواند در برابر شرایط بحرانی یا اتفاقاتی که احتمالاً روی سرمایه گذاری وی تأثیر می گذارد، واکنش نشان دهد. به عنوان مثال اگر کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) در مورد یک شرکت تحقیق کند، اقدامی که می تواند برای قیمت سهام این شرکت مضر باشد، شترمرغ به سادگی این اخبار را نادیده می گیرد. شترمرغ نمونه ای از افراد است که مانند کبک سر خود را به امید روزهای بهتر زیر برف می کنند. شترمرغ ها معمولا در بازار خرس، هنگامی که افراد تمایل دارند بیشترین فشارهای اقتصادی را تجربه کنند، پی در پی ظاهر (و یا پنهان) می شوند.
خوک هر نوع سرمایه گذار است که طمع را از اصول سرمایه گذاری یا استراتژی های صحیح خود میداند. خوک میل دارد باور کند که بازده 100٪ در طی یک دوره 12 ماهه به اندازه کافی خوب نیست. در نتیجه خوک ممکن است برود و درخواست وام نماید و یا خانه خود را وثیقه کند تا با امید به دست آوردن پول بیشتر، سهام بیشتری را با قیمت بالاتری خریداری کند.
گوسفند یک نوع سرمایه گذار است که هیچ استراتژی و تمرکزی در ذهن ندارد. این نوع افراد برای مشاوره مالی خیلی راحت به دیگران گوش می دهند و در نتیجه معمولا از مهمترین حرکت ها در بازار جا می مانند.
تمرین معامله قبل از هزینه کردن سرمایه واقعی و نظارت بر سیستم های خودکار برای اطمینان از عملکرد صحیح آنها بسیار مهم است. تجارت خودکار فارکس با استفاده از اپلیکیشن ها و برنامه های به خصوص میتواند راه را برای ما آسانتر کنند. در این مقاله به تعریف و نحوه عملکرد سیستم های معاملات خودکار فارکس و مزایا و معایب آنها می پردازیم.
تجارت خودکار فارکس نوعی معامله ارزهای خارجی با یک برنامه کامپیوتری بر اساس مجموعه ای از تحلیل ها است که در تصمیم گیری در مورد خرید یا فروش یک جفت ارز در یک زمان معین کمک می کند. تجارت خودکار فارکس از یک برنامه کامپیوتری استفاده می کند و معامله گر به این برنامه «می آموزد» تا بر اساس مجموعه ای از قوانین تکنیکال تصمیم گیری کند. سیگنال این برنامه دستور خرید یا فروش را که در آن برنامه ریزی شده اجرا می کند.
معاملات ارزی (فارکس) به لطف فراگیر بودن پلتفرم های تجارت آنلاین و ماهیت 24 ساعته بازار، در سالهای اخیر بسیار محبوب شده است. در حالی که بسیاری از سرمایه گذاران نهادی به تجارت الگوریتمی تکیه می کنند، معامله گران خرده فروش اخیراً توانسته اند از قدرت سیستم های معاملاتی خودکار فارکس استفاده کنند.
نرم افزارهایMetaTrader ، TradeStation و سایر اپلیکیشن های فارکس، نوشتن برنامه های کامپیوتری بر اساس قوانین تحلیل تکنیکال را آسان کرده اند. معامله گران حرفه ای نیز می توانند سیستم های معاملاتی خود را به زبان های برنامه نویسی مانند Python یا R ایجاد کنند.
به عنوان مثال، معامله گر می تواند برنامه ای بنویسد که دستور خرید یک جفت ارز را وقتی که میانگین متحرک 50 روزه از میانگین متحرک 200 روزه عبور میکند، اجرا کند و هنگامی که جفت ارز 50 پیپ بالاتر حرکت می کند، دستور فروش را اجرا نماید. بسیاری از کارگزاران فارکس به معامله گران اجازه می دهند تا برای انجام معاملات به طور خودکار این برنامه ها را اجرا کنند.
بزرگترین مزیت برنامه های معاملات فارکس این است که آنها احساسات را از این پروسه بیرون می کنند و موجب کاهش جانبداری رفتاری می شود که بر تصمیم گیری در سرمایه گذاری تأثیر منفی میگذارد. معامله گران همچنین می توانند از یک سیستم معاملاتی بکتست (پشتیبانی) بگیرند تا عملکرد خود را براساس داده های گذشته مشاهده کنند، که می تواند به آنها کمک کند قبل از استفاده از سرمایه واقعی، استراتژی های خود را تنظیم نمایند. و البته معامله گران برای کسب سود از این سیستم ها نیاز به معامله حضوری ندارند.
عیب معاملات خودکار این است که توسعه سیستم های تجاری خودکار فارکس می تواند دشوار باشد. اگرچه پشتیبانی ممکن است نتایج مثبتی داشته باشد، اما عملکرد گذشته هرگز ضمانت نتایج آینده نیست. معامله گران باید هنگام خرید سیستم های تجارت خودکار فارکس «آماده» احتیاط کنند زیرا ممکن است تنها مناسب معاملات گذشته باشند و مزایای محدودی برای پیشبینی آینده ارائه دهند.
منبع : چارت ایران
