تصویرگری کتابهای درسی بــه معنای حرفــهای کلمه به دهه ۴۰ برمیگردد. شاید بتوان گفت پیش از آن به تصویرسازی کتابهای درسی به صورت جدی نگاه نمیشد و به همین خاطر هم اغلب تصاویر کتابهای درسی در آن دوران بدون رعایت استاداردهای علمی و حرفهای با داستانهایی همنشین میشدند که شاید همخوانی چندانی هم با محتوا نداشتند.
آغاز سال تحصیلی جدید از امروز (۱۵ شهریورماه) با شرایط خاص متناسب با این روزها آغاز شد. کلاسهای درسی که قرار است بعضا به صورت مجازی برگزار شوند، شاید با خاطرات کودکیها، نشستن پشت نیمکتها و ورق زدن کتابهایی که تصاویر و داستانهایشان حالا پر از خاطره شدهاند، چندان همخوانی نداشته باشد.
به گزارش ایسنا، آغاز سال جدید تحصیلی آن هم در شرایط خاص این روزها، بهانهای شد تا با مرور کوتاهی بر پیشنیه تصویرگری کتابهای درسی در ایران، برخی از تصاویر ماندگار کتابهای درسی را بار دیگر ورق بزنیم.
تصویرگری کتابهای درسی بــه معنای حرفــهای کلمه به دهه ۴۰ برمیگردد. شاید بتوان گفت پیش از آن به تصویرسازی کتابهای درسی به صورت جدی نگاه نمیشد و به همین خاطر هم اغلب تصاویر کتابهای درسی در آن دوران بدون رعایت استاداردهای علمی و حرفهای با داستانهایی همنشین میشدند که شاید همخوانی چندانی هم با محتوا نداشتند.
در آن دوره هنرمندان زیادی در حوزههایی همچون نقاشی، مینیاتور و خوشنویسی و ... فعالیت میکردند، اما کمتر کسی در حوزه تصویرسازی کتابهای درسی به صورت تخصصی و حرفهای فعالیت میکرد. همین موضوع بهانهای شد تا انتشارات «فرانکلین» از میان نقاشانی که گرایشهای تصویرسازی داشتند، تعدادی را شناسایی کند و به آنها آموزش بدهد. به مرور زمان هنرمندانی همچون پرویز کلانتری، مرتضی ممیز، زمانی، غلامعلی مکتبی، نورالدین زرکلک، آراپیک باغداساریان، ژانت میخاییلی، منوچهر درفشه، صادق صندوقی، مهرنوش معصومیان و... تصویرگری کتابهای درسی را برعهده گرفتند و نقشهای ماندگاری در ذهن و خاطر دانشآموزان به یادگار گذاشتند.
در ادامه میتوانید برخی از تصاویر خاطرهانگیز کتابهای درسی دوران دبستان را در دهههای نخست بعد از انقلاب مشاهده کنید:
اما برای من دوران استرس و اضطراب بود.
به خصوص که زبان مادري ما ترکی بود.