قهرمان سابق وزنه‌برداری جهان در حالی با تصمیمات غیر‌حرفه‌ای‌اش فضای تیم ملی وزنه‌برداری را در این سال‌ها متشنج کرده که نتوانسته عملکرد قابل دفاعی داشته باشد. آخرین حضور موفق او به بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ ریو برمی‌گردد که مدال طلا گرفت. او در دو رویداد جهانی ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹ و بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ ناکام بوده است و در سایر مسابقات نظیر رقابت‌های قهرمانی آسیا هم ترجیح داده شرکت نکند.
موضوع جداشدن کیانوش رستمی از تیم ملی در سال‌های اخیر به دغدغه‌ای بزرگ برای فدراسیون وزنه‌برداری تبدیل شده است. چهار سال است که قهرمان المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو راهش را از تیم ملی وزنه‌برداری جدا کرده؛ اما هنوز هم مرغش یک پا دارد و حاضر نمی‌شود زیر نظر کادر فنی تمرین کند.
وزنه‌بردار کرمانشاهی آن‌قدر سرسختانه بر مواضعی که دارد، پافشاری می‌کند که حتی پادرمیانی مسئولان ارشد ورزش کشور هم تاکنون نتوانسته او را به تیم ملی برگرداند. علی مرادی، رئیس فدراسیون وزنه‌برداری که با حمایت‌های کورکورانه‌اش از کیانوش او را به یک وزنه‌بردار خودمحور تبدیل کرد، حالا به بن‌بست رسیده و خودش هم نمی‌تواند تصمیمی درباره رستمی بگیرد.
مرادی با اینکه به‌صراحت گفته دیگر با کیانوش مماشات نمی‌کند؛ اما هنوز هم این اجازه را به کادر فنی داده تا برای دور جدید اردو‌های تیم ملی، او را هم در فهرست دعوت‌شدگان قرار بدهند. نایب‌قهرمان المپیک ۲۰۱۲ لندن، اما این بار هم مثل همیشه که گویی از یک‌دندگی‌اش لذت می‌برد (!) دست رد به سینه کادر فنی زده و به دعوت محمدحسین برخواه، سرمربی تیم ملی، پاسخی نداده است.
اردوی تیم ملی وزنه‌برداری در حالی بعد از ۹ ماه تعطیلی به خاطر کرونا برای شرکت در رقابت‌های قهرمانی آسیای ازبکستان که جنبه انتخابی بازی‌های المپیک توکیو را هم دارد، چند روزی شروع شده که خبری از حضور رستمی در جمع اردونشینان نیست. با اینکه نتایج سال‌های اخیر کیانوش و اوت‌کردن او در چند رویداد مهم نشان داده که دیگر روش تمرینی او هم جواب نمی‌دهد؛ اما همچنان این وزنه‌بردار تأکید دارد که باید به صورت جداگانه از طرف فدراسیون حمایت شود تا به المپیک برسد.
در ماه‌های اخیر اختلافات بین کیانوش رستمی و فدراسیون نهتنها حل نشده؛ بلکه رئیس فدراسیون هم در چند برهه تأکید کرده که این وزنه‌بردار باید در چارچوب تیم ملی تمرین کند. حالا باید نشست و دید فدراسیون چه تصمیمی در قبال کیانوش رستمی خواهد گرفت؛ آن‌هم در‌حالی‌که در دسته ۹۶ کیلوگرم سهراب مرادی آماده را هم برای حضور در المپیک در دسترس دارد.
شاید این بار غیبت رستمی به قیمت از‌دست‌رفتن المپیک برای او تمام شود؛ به‌خصوص اینکه برای کسب سهمیه اصلا اوضاع خوبی ندارد؛ در‌عین‌حال بدون شانس هم نیست؛ چرا‌که در مقایسه با رقبای داخلی و خارجی نتوانسته در رقابت‌های انتخابی المپیک شرکت کند و امتیازات لازم را به دست آورد. محمدحسین برخواه تا به این لحظه هنوز چیزی درباره دلیل غیبت کیانوش رستمی در اردو‌ها نگفته و تمایلی ندارد در این زمینه اظهارنظر کند. مرادی نیز همین رویه را پیش گرفته است. تنها مسئولی که همیشه در فدراسیون وزنه‌برداری کانال ارتباطی با رسانه‌هاست، محسن بیرانوند، دبیر فدراسیون است. البته او هم توضیح شفافی در‌این‌باره نمی‌دهد. او در واکنش به این سؤال که چرا رستمی در اردو‌ها شرکت نکرده، می‌گوید: «بهتر است این موضوع را از آقای جباری مربی رستمی بپرسید».
قهرمان سابق وزنه‌برداری جهان در حالی با تصمیمات غیر‌حرفه‌ای‌اش فضای تیم ملی وزنه‌برداری را در این سال‌ها متشنج کرده که نتوانسته عملکرد قابل دفاعی داشته باشد. آخرین حضور موفق او به بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ ریو برمی‌گردد که مدال طلا گرفت. او در دو رویداد جهانی ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹ و بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ ناکام بوده است و در سایر مسابقات نظیر رقابت‌های قهرمانی آسیا هم ترجیح داده شرکت نکند. کیانوش سال گذشته و تا پیش از آمدن کرونا در سه مسابقه انتخابی جام فجر، جام پادشاهی تایلند و قهرمانی جهان تایلند حضور پیدا کرده است.
رستمی در شرایطی در کاپ تایلند مدال طلا گرفت که رکورد ۱۶۰ کیلوگرم یک‌ضرب، ۲۱۱ کیلوگرم دوضرب و ۳۷۱ کیلوگرم مجموع را از خود بر جای گذاشت؛ رکوردی که ۴۵ کیلوگرم با رکورد جهانی سهراب مرادی در دسته ۹۶ کیلوگرم فاصله داشت. او در یک‌ضرب به رکورد سهراب حمله کرد؛ اما در آنجا هم ناکام بود. او همچنین با رکورد ۳۹۲ کیلوگرم قهرمان جام فجر وزنه‌برداری شد.
علی مرادی، رئیس فدراسیون وزنه‌برداری بعد از اینکه رستمی در یک‌ضرب رقابت‌های قهرمانی جهان ۲۰۱۹ تایلند اوت کرد، گفت: «تا الان من خیلی مماشات کردم؛ اما بعد از این دیگر اتفاقات قبلی را تکرار نمی‌کنم. کیانوش در مسابقات جهانی در حرکت دوضرب هم شرکت نکرد و گفت آرنجم آسیب دیده است. پس چطور به فاصله چند روز آمده در لیگ و ۱۷۰ کیلو یک‌ضرب و ۲۱۵ کیلو دوضرب زده است؟ این نشان‌دهنده آمادگی او بوده است. من می‌گویم چطور در لیگ با این وزنه‌ها شروع می‌کنی؛ اما در مسابقات ملی کم‌لطفی می‌کنی؟».
کیانوش درحال‌حاضر با 600 امتیاز در سیستم رنکینگ جهانی نهتنها از رقبای خارجی؛ بلکه از رقبای داخلی خود هم جا مانده است. جبران‌کردن این امتیاز‌ها در سیستم سخت گزینشی کاری بسیار دشوار برای او خواهد بود.
فدراسیون جهانی وزنه‌برداری در حالی سیستم رقابت‌های انتخابی‌های المپیک را سخت و پیچیده کرده که برای این دوره از بازی‌ها، ایران تنها شانس کسب دو سهمیه را دارد. از چهار وزنه‌برداری که شانس المپین‌شدن آنها وجود دارد، دو نفرشان در دسته ۹۶ کیلوگرم هستند که یکی از این دو نفر کیانوش رستمی است؛ وزنه‌برداری که با وجود داشتن کارنامه درخشان، به هر شکل از مسیر قهرمانی دور شده و معلوم نیست تکلیفش برای المپیک توکیو چه می‌شود.
از‌آنجا‌که او به لحاظ امتیاز جایگاه خوبی در رده‌بندی جهانی ندارد، اگر بتواند در رقابت‌های قهرمانی آسیا که امتیازش از سایر گزینشی‌های المپیک بالاتر است و عنوان مسابقات گلد (طلایی) روی آن گذاشته‌اند، خوب وزنه بزند، این شانس را دارد که برای توکیو دورخیز کند.
این‌ها همه منوط به این است که در وهله اول او در مجموع بالای ۴۱۰ کیلوگرم وزنه بزند. البته نباید فراموش کرد که کیانوش رقیب قدرتمندی مانند سهراب مرادی را پیش‌روی خود می‌بیند که مدال طلای المپیک ریو را دارد. مهم‌تر اینکه باید به مصاف وزنه‌برداران قزاقستان و کره جنوبی هم برود که عملکردشان پیش‌بینی‌ناپذیر است. در نهایت اینکه گرفتن جواز المپیک توکیو برای کیانوش با، اما و اگر‌های زیادی همراه شده که اهالی این رشته امید زیادی را برای او متصور نیستند. شاید هم این اتفاق‌ها برعکس شد و کیانوش توانست از سد حریفانش بگذرد.
نکته مهم دیگر اینکه باید این موضوع را هم در نظر گرفت که اگر کیانوش و سهراب در خوش‌بینانه‌ترین حالت هر دو سهمیه المپیک را بگیرند، در آن شرایط باز هم باید یکی از این دو پولاد‌مرد راهی توکیو شود. سهراب مرادی نیز بعد از مصدومیتی که ناگهان با آن مواجه شد، فرصت حضور در رقابت‌های انتخابی المپیک را از دست داد و هنوز نتوانسته برای ورود به المپیک خودش را به جمع هشت نفر اول رده‌بندی برساند؛ اما فرق سهراب با کیانوش این است که او به خاطر ثبت رکورد‌های خوب از شانس بیشتری برای المپیکی‌شدن برخوردار است.
بیرانوند درباره عملکرد سهراب مرادی توضیح می‌دهد: «عمل جراحی کتف سهراب رضایت‌بخش بوده و او دوران نقاهتش را سپری کرده. خوشبختانه شرایط بدنی خوبی دارد. با توجه به آسیب‌دیدگی سختی که پشت سر گذاشت، رکورد‌های چشمگیری را در تمرینات زده. قطعا او جزء امید‌های اصلی ما برای المپیک توکیو است. ما به او گفتیم که رقیب اصلی تو خودت هستی. هیچ چیز و هیچ‌کس نمی‌تواند مانع قهرمانی تو در المپیک شود».
تا به این لحظه علی داوودی در دسته فوق سنگین و علی هاشمی در دسته ۱۰۹ کیلوگرم دو وزنه‌برداری هستند که به ترتیب با قرار‌گرفتن در رده‌های پنجم و هفتم رده‌بندی جهانی، خود را المپیکی کرده‌اند. گرچه هنوز رقابت‌های انتخابی المپیکی تمام نشده و هیچ چیز قطعی نیست. در‌صورتی‌که این دو ملی‌پوش بتوانند در رقابت‌های قهرمانی آسیایی ازبکستان که قرار است اسفند برگزار شود، نتایج خوبی بگیرند، تقریبا کار برای جواز المپیک این دسته‌ها تمام شده است.
