مسوولیت اصلی مقابله با بحران شیوع ویروس کرونا، صرفا بر دوش دولتها نیست. افراد نیز باید در این زمنه نقش آفرینی داشته باشند. باید تا جای ممکن پروتکلهای بهداشتی را رعایت کرد و از هرگونه تجمع و کمک به گسترش روند شیوع کرونا، خودداری کرد. در جبهه مقابل، دولتها نیز باید با اقداماتی نظیر حمایت اقتصاد و اجتماعی از شهروندانشان و همچنین تجهیز نظام بهداشت و سلامت خود و افزایش میزان تست گیری کرونا، بیش از پیش با این ویروس و تبعات مخرب و منفی آن، مقابله کنند.
فرارو- "توماس فریدن*" رئیس اسبق "مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده آمریکا" در مقالهای برای "نشریه آتلانتیک"، به شیوع گسترده ویروس کرونا در کشورهای مختلف جهان (مخصوصا آمریکا)، و راهبردهای مناسب جهت مقابله با این بحران اشاره کرده است.
«بحران شیوع ویروس کرونا، روز به روز بیشتر از کنترل خارج میشود. به احتمال زیاد، میزان مرگ و میر ناشی از ویروس کرونا، تا قبل از پایان سال جاری میلادی، به روزانه ۲۰۰۰ نفر (در آمریکا) افزایش خواهد یافت. احتمالا این ویروس، برای بخش بیشترِ سال ۲۰۲۱ و یا حتی بیشتر نیز با ما خواهد بود. در میان انبوهی از ناکامیها و شکستهای دولت کنونی آمریکا در مقابله با بحران شیوع ویروس کرونا، مخربترین جنبه، عدم تعامل صادقانه و درست آن با توده مردم بوده است. آمریکا قادر نخواهد بود اقتصاد خود را ترمیم کند و میلیونها آمریکایی را بار دیگر از لحاظ اقتصادی تقویت کند، مگر اینکه بحران شیوع ویروس کرونا را کنترل کند».
به گزارش فرارو، بدون تردید، آمدنِ یک واکسن امن و موثر، تا حد زیادی میتواند معادلات را در زمینههای گوناگون تغییر دهد. با این حال، باید پذیرفت که ما ماهها تا رسیدن به این حقیقت فاصله داریم. آنچه اخیرا "شرکت فایزر" اعلام کرده و از نزدیک بودن خود به دستیابی به واکسن ویروس کرونا سخن گفته، در نوع خود امیدوار کننده است. با این حال، امنیت واکسن ویروس کرونا در میان گروهها و طبقاتی نظیر سالمندان، هنوز نامعلوم است. حتی اگر واکسن امنی در اختیار داشته باشیم، ماهها به طول خواهد انجامید که میلیونها انسان علیه ویروس کرونا، واکسینه شوند. تا آن زمان، ما به یک راهبرد و استراتژی مناسب جهت مقابله با بحران عمیق شیوع ویروس کرونا نیازمند هستیم.
در این راستا، اقدام اول یعنی تعطیل کردن بخشهایی از جامعه، بایستی راهبردی و متناسب با زمان بندی مناسب، عملیاتی شود. به عنوان مثال، تعطیلیهای گسترده در ابتدای بهار گذشته، چالشهای زیادی را ایجاد کرد. بسیاری از بخشهای آمریکا خیلی زود و به مدت طولانی که لزوما مناسب نبودند، تعطیل شدند. مقامهای آمریکایی در ابتدای بحران، مناطقی را در این کشور تعطیل کردند که به هیچ عنوان نیازی به تعطیلی آنها نبود. این امر، مردم این مناطق را که با خطر کمتری در بحث بحران کرونا مواجه بودند، با خستگی رو به رو کرد و آنها عملا در ادامه راه نسبت به رعایت بسیاری از محدودیتهای کرونایی، واکنش منفی نشان میدادند. هرگونه اقدامی جهت تعطیلی بخشهایی از کشور (آمریکا)، باید مبتنی بر دادههای عینی و درست باشد و به طور خاص معطوف به مناطقی باشد که بیش از سایر مناطق، با بحران شیوع ویروس کرونا دست و پنجه نرم میکنند.
متخصصان بهداشت و سلامت در بهار و تابستان اخیر، درسهای زیادی را از بحران شیوع ویروس کرونا فراگرفته اند. اجرای قرنطینه و تاکید بر ماندن در خانه، الفاظ و سیاستهای غیرضروری هستند. فعالیتهایی که در فضای باز انجام میشوند، تا حد زیادی امن و خوب هستند. مدارس و فعالیتهای مرتبط با مراقبت از کودکان میتوانند همچنان با احتیاط ادامه یابند مگر اینکه میزان شیوع بیماری در جوامع مذکور، بسیار بالا باشد. شیوع گسترده ویروس کرونا، عمدتا در مدارس و دانشگاههایی اتفاق افتاده که در آنها پروتکلهای بهداشتی نظیر استفاده از ماسک و فاصله گذاری اجتماعی، به درستی رعایت نشده اند. در دوره شیوع ویروس کرونا، تمامی فعالیتهای غیرضروری و تفریحی باید تا جای ممکن تعطیل شوند.
ملاقاتهای کاری و انجام اقدامات روزانه کاری که از طریق دورکاری قابل انجام هستند، باید به همین شیوه (دورکاری) دنبال شوند. برخی مشاغل میتوانند با رعایت استفاده از ماسک و فاصله گذاری اجتماعی، بار دیگر بازگشایی شوند. مواردی نظیر ابداع شیوههای جدید در بحث خرید و همچنین تسهیل تحویل کالاها و خدمات به مشتریان در محل سکونت آنها، میتواند اقتصاد آمریکا و حتی کشورهای دیگر جهان را در فصل تعطیلات (تعطیلات کریسمس)، تا حد زیادی تقویت کند.
باید آن دسته از فروشگاهها و مغازههایی که مردم تا حد زیادی به آنها نیاز دارند را باز نگه داشت، اما مقررات سختگیرانه بهداشتی را در مورد آنها اجرایی کرد. در این راستا، استفاده از ماسک، نصب دستگاههای تصفیه هوا، مقابله با هرگونه ایجاد ازدحام و شلوغی، و ایجاد این آگاهی در کارمندان فروشگاهها که در صورت مشاهده علایم باید در خانه هایشان بمانند، بایستی در صدر تمامی دستورکارها قرار گیرد.
از سویی، نباید فراموش کرد که فعالیتهای ورزشی در بحبوحه شیوع ویروس کرونا تا حد زیادی میتوانند سلامت روانی افراد را نیز تضمین کنند. از این رو، میتوان فعالیتهای ورزشی در فضای باز را تا جای ممکن تسهیل کرد. در این زمینه نیز باید رعایت پروتکلهای بهداشتی، یک اولویت جدی تلقی شود.
رستورانهای سربسته، کافه ها، و برگزاری هرگونه تجمع، در شرایط فعلی متاسفانه تا حد زیادی خطرناک هستند. رعایت پروتکلهای بهداشتی شاید بتوانند ریسک ابتلا به کرونا در مکانهای مذکور را کاهش دهند، با این حال، به هیچ عنوان قادر نیستند که این ریسک را به کلی نابود سازند.
در این چهارچوب، باید تا جای ممکن به مردم اطلاع رسانی شود که هرگونه حضور آنها در مکانهای مسقف و بدون رعایت پروتکلهای بهداشتی، میتواند تبعات منفی زیادی را برایشان به دنبال داشته باشد. دولتها در اقصی نقاط جهان باید استفاده از ماسک را در کلیه فضاهای سربسته اجباری کنند و متصدیان مکانهای مسقف را وادار به رعایت پروتکلهای بهداشتی در مکان هایشان نمایند.
مسوولیت اصلی مقابله با بحران شیوع ویروس کرونا، صرفا بر دوش دولتها نیست. افراد نیز باید در این زمنه نقش آفرینی داشته باشند. باید تا جای ممکن پروتکلهای بهداشتی را رعایت کرد و از هرگونه تجمع و کمک به گسترش روند شیوع کرونا، خودداری کرد. در جبهه مقابل، دولتها نیز باید با اقداماتی نظیر حمایت اقتصاد و اجتماعی از شهروندانشان و همچنین تجهیز نظام بهداشت و سلامت خود و افزایش میزان تست گیری کرونا، بیش از پیش با این ویروس و تبعات مخرب و منفی آن، مقابله کنند.
به دلیل بی کفایتی دولت ترامپ، سال ۲۰۲۰ را باید سالی از دست رفته برای آمریکا در زمینه مقابله با ویروس کرونا در نظر گرفت. سیاستهای نادرست ترامپ، تبعات منفی گستردهای را برای آمریکا در زمینه مقابله با ویروس کرونا به بار آورده است. سیاستهای اجرایی دولت ترامپ نیز چندان در عرصه عمل، موثر و کارساز نبودند. اکنون به همه ما و نه صرفا دولت اینده آمریکا بستگی دارد تا بتوانیم با انجام درستترین اقدامات، دست برتر را در زمینه مقابله با ویروس کرونا در سال ۲۰۲۱ داشته باشیم.
*توماس فریدن، وی رئیس اسبق مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده آمریکا است.
دقیقا همینطوره