انفعال و مماشات سازمان لیگ فوتبال ایران باعث شده برخی سرمربیان لیگ برتری سیاست تافته جدابافته را برای خودشان در پیش بگیرند.
با وجود اعتراض رسانه‌ها در خصوص بی توجهی برخی سرمربیان لیگ برتری به نشست‌های خبری مربوط به مسابقات، سازمان لیگ هنوز در حالت انفعال قرار دارد و گویا قادر به استفاده از ضوابط خودش برای اجرای قوانین برگزاری مسابقات به صورت دقیق و منظم نیست.
هنوز هم شاهد این هستیم که برخی سرمربیان توجهی به اهمیت نشست‌های خبری ندارند و شاید هم خودشان را تافته‌ای جدا بافته در فوتبال ایران می‌دانند که خلاف جریان آب حرکت کردن و بی توجهی به چارچوب‌ها حق مسلمشان است.
حضور سرمربی یک تیم در نشست خبری قبل و بعد از مسابقه، طبق آنچه که در فوتبال اروپا هم جریان دارد بخشی جدا ناپذیر از برگزای مسابقات است به طوریکه مربیان بزرگی، چون زیدان، گواردیولا، کلوپ، فلیک و مورینیو حتی برای کم اهمیت‌ترین بازی تیمشان در نشست حاضر می‌شوند و به هرسوالی با حوصله پاسخ می‌دهند.
اما در لیگ برتر کشورمان شاید انفعال و شاید مماشات سازمان لیگ باعث شده مربیانی مانند رسول خطیبی سرمربی تیم آلومینیوم اراک برای خودشان چارچوب و قابی متفاوت بسازند و ترجیح بدهند طبق روال خودشان در لیگ ۱۶ تیمی کار کنند.
این سرمربی فقط در هفته دوم در نشست خبری قبل و بعد از بازی با سپاهان حاضر شد و شاید این یک بار هم به خاطر شرایطی که به واسطه حضورش در اصفهان؛ شهری که سال‌ها قبل در آن توپ می‌زد به وجود آمد، در نشست حاضر شد.
بی انضباطی‌های خطیبی در ۴ هفته از ۵ هفته برگزار شده نشان می‌دهد او تمایلی به همراهی جامعه فوتبال ندارد و فقط آنچه که برای خودش می‌پسندد را اجرا می‌کند. شاید عدم نتیجه‌گیری آلومینیوم در هفته‌های گذشته دلیل ناراحتی و عدم حضور خطیبی در نشست‌ها باشد، اما در شبی که آلومینیوم به برد ۴ بر یک خانگی دست پیدا کرد چرا این سرمربی درنشست حاضر نشد و فردی گمنام در عرصه مربیگری فوتبال ایران را به نشست خبری فرستاد؟ آیا این کار که در هفته‌های گذشته هم تکرار شده بود دهن کجی به رسانه‌ها و اهالی فوتبال و همچنین هوداران آلومینیوم اراک نیست؟
جالب اینجاست که خطیبی شب گذشته در نشست خبری پس از پیروزی تیمش حاضر نشد، اما در دیدار با استاندار مرکزی لب به سخن گشود! آیا فردا روزی اگر خطیبی از دخالت غیرفوتبالی‌ها در فوتبال شکایت کند نباید در صحبت‌های او تامل کرد؟!
از سازمان لیگ انتظار می‌رود که در اجرای برنامه‌های خودش کمی محکمتر عمل کند. اخیرا هم باب شده که سرمربیان در کنار زمین فوتبال با دوربین‌های تلویزیونی که پخش زنده را پوشش می‌دهند مصاحبه و ورزشگاه را ترک می‌کنند درحالیکه عوامل سازمان لیگ و رسانه در سالن کنفرانس منتظر آنها هستند! این روال جدید آیا دهن کجی به سازمان لیگ نیست که هیچ واکنشی در مورد آن نشان نمی‌دهد؟
امید است که مسئولان سازمان لیگ به جای اینکه چشم انتظار مقام‌های بالادستی خودشان باشند، بر اساس وظایف، مسئولیت‌ها و اختیاراتی که دارند عمل و قانون را اجرا کنند تا کل یک جامعه (فوتبال) بیش از این درگیر بی نظمی و بی‌انضباطی و گا‌ها خودخواهی افراد انگشت شمار نشود.
