موسوی لاری فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: من معتقد هستم حکومت به معنای عام باید بپذیرد که مردم پشتوانه اصلی انقلاب هستند؛ مردم قیم نمی‌خواهند.
یک فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: اگر بخواهیم از سال ۱۳۹۹ به سال ۱۳۵۷ نگاهی کنم می‌گویم انقلاب اسلامی ایران در توجه به نقش مردم در حاکمیت همواره با افت و خیز رو به رو بوده است؛ در مواقعی همراهی مردم را در اوج داشتیم در مواقعی افت کردیم.
به گزارش ایسنا، سید عبدالواحد موسوی لاری، عضو مجمع روحانیون مبارز و وزیر اسبق کشور دردوران اصلاحات در گفت و گویی به تشریح ابعاد مردمی بودن انقلاب از دید خود پرداخت.
وی با اشاره به مردمی بودن ذات انقلاب اسلامی ایران اظهار کرد: در نیمه دوم قرن بیستم که قرن خیلی متلاطمی بود؛ به دلایل مختلفی مثل کودتا‌ها و انقلاب ها، تجزیه بخشی از آفریقا، آسیا و اروپا؛ جهان سیاسی دچار مشکلات فراوانی شد. از شوروی که متلاشی شد و تا اتیوپی و سودان در این مشکلات حضور داشتند؛ من فکر می‌کنم این تلاطم هنوز هم ادامه دارد و به قرن ۲۱ هم سرایت کرده است.
این فعال سیاسی اصلاح طلب افزود: شاید در این میان پیروزی انقلاب اسلامی تاثیر گذارترین اتفاق سیاسی بود. ویژگی‌های انقلاب اسلامی ایران مثل مردمی بودنش نقش مهمی را در متمایز کردن انقلاب ما با سایر اتفاقت سیاسی برعهده داشت.
وی ادامه داد: گروه‌های سیاسی از سال ۱۳۳۲ به بعد با حکومت پهلوی درگیر شدند و گروه‌های چریکی هم به صحنه آمدند. نمی‌خواهم بگویم حضور آنان مهم نبود؛ اما آن چیزی که بر شرایط سیاسی حاکم مسلط شد حرکتی بود که با محوریت مردم شروع شد. در دو مرحله در سال‌های ۱۳۴۲ و با تبعید امام خمینی (ره) و در سال ۱۳۵۶ با شهادت مرحوم مصطفی خمینی این خیز شدت گرفت و تا پیروزی انقلاب پیش رفت.
موسوی لاری یادآور شد: مردم به خیابان‌ها آمدند و با حضور خود حکومت ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی را تمام کرده و حکومتی که برپایه مردم سالاری قرار داشت را شکل دادند. در شعار‌های مردمی که آرمان هایشان را نشان می‌داد مهم‌ترین مسئله استقلال و آزادی بود؛ برای درک این استقلال و آزادی حکومت اسلامی مطرح شد؛ بعد که امام (ره) جمهوریت یا مردم سالاری دینی را مطرح کردند شعار مردم هم به استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی تغییر کرد.
وی همچنین در ادامه به ضرورت اهمیت حاکمیت به مشارکت مردمی اشاره کرد و گفت: به میزانی که مردم در تعیین سرنوشت خود نقش داشته باشد می‌گوییم یک حکومت موفق بوده و بالعکس هر اندازه که سهم مردم در حکومتی کم باشد می‌دانیم که حکومت موفق نبوده است.
این فعال سیاسی اصلاح طلب خاطرنشان کرد: پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران تا پایان دوران دفاع مقدس شعار حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش به طور عینی وجود داشت. مردم در همه عرصه‌ها حضور داشتند. حضور مردم به صورتی بود که فاصله‌ای بین هیچ کدام از اقشار دیده نمی‌شود؛ همه احساس می‌کردند خودشان خودشان را اداره می‌کنند. در جنگی که همه دنیا پشت صدام قرار گرفتند با همه تلخی‌ها و ناگواری هایش؛ یک رمز برای پیروزی ایران وجود داشت و آن هم حضور مردم بود. از آن به بعد هم هر موفقیتی داشتیم دلیلش حضور جوانان مشتاق و متخصص بود.
این عضو مجمع روحانیون مبارز گفت: اگر بخواهم از چند ماه مانده به سال ۱۴۰۰ نگاهی به سال ۱۳۵۷ نگاهی بکنم می‌گویم انقلاب اسلامی ایران در توجه به نقش مردم در حاکمیت همواره با افت و خیز رو به رو بوده است. در مواقعی همراهی مردم را در اوج داشتیم در مواقعی افت کردیم. البته در این میان هم باید تاکید کرد ما از بعد پیروزی انقلاب هم جنگ داخلی داشتیم و هم در جنگ خارجی بوده ایم. از ابتدا منافقان وارد جنگ شدند و با ترورهایشان قصد ناامن کردن جامعه را داشتند؛ اما در تمام آن دوران مردم در صحنه حضور داشتند؛ چراکه انقلاب و حکومت را مال خودشان می‌دانستند.
وی برای تبیین اهمیت نقش مردم در حکمرانی موفق به تارخچه شکل گیری جهاد دانشگاهی و سازندگی اشاره کرد و گفت: جوانان ما بعد از تعطیلی دانشگاه‌ها در دوران انقلاب فرهنگی پایه‌های اصلی جهاد سازندگی و بعد‌ها جهاد دانشگاهی را بنا کردند؛ مردم خودشان دفاتر جهاد را با خواست و همت خود پایه گذاری کردند. می‌خواهم بگویم تا جایی که مردم پای کار بودند؛ اهداف انقلاب محقق شده است.
این فعال سیاسی اصلاح طلب در انتقاد از روند بررسی کاندی‌های انتخابات توسط شورای نگهبان گفت: بعد از جنگ ما با پدیده‌ای به نام نظارت استصوابی مواجه شدیم؛ این موضوع اتفاقی بود که از سال ۱۳۶۹ الی ۱۳۷۰ با تفسیر شورای نگهبان از قانون اساسی شروع شد و بعد هم به قانون تبدیل شد. در اینجا بود که ما با مشکل مواجه شدیم. باید قبول کنیم که فیلتر‌هایی آمد و حضور مردم را کم رنگ کرد.
وی با بیان خاطره‌ای از دوران کاندیداتوری اش برای انتخابات اولین مجلس شورای اسلامی گفت: در انتخابات مجلس اول با اینکه انقلاب تازه اتفاق افتاده بود یعنی دقیقا یک سال بعد از پیروزی انقلاب؛ همه مردم در صحنه بودند، از هر قومیت و گرایش سیاسی در صحنه انتخابات حاضر شدند. من در لار کاندیدا بودم رقبای من یکی از حزب توده با آرم حزب، یکی از تشکیلات مرحوم فروهر یعنی حزب ملت، یکی از تشکیلات مجاهدین خلق که بعدا اسلحه به دست گرفتند و تبدیل به منافقین شدند و یکی از کانون وکلای آن زمان بود. همه آن‌ها برای رقابت در انتخابات جمهوری اسلامی ایران آمدند. نظارت استصوابی به مردم این احساس را داد که در تصمیم سازی و تصمیم گری جایی ندارند.
موسوی لاری ابراز عقیده کرد: من معتقد هستم حکومت به معنای عام باید بپذیرد که مردم پشتوانه اصلی انقلاب هستند. مردم قیم نمی‌خواهند. مردم سال ۱۳۵۷ که نه اینترنت بود، نه صدا و سیما و رسانه می‌فهمیدند باید چه کنند؛ مردم ۱۴۰۰ که طی این چهل و یک سال فعالیت سیاسی داشتند نمی‌فهمند؟ رشد مردم ما از لحاظ سیاسی از آمریکا و اروپا بیش‌تر است؛ چراکه در همه انتخابات مردم حضور پیدا می‌کنند و رسانه‌ها سواد سیاسی مردم را بالا بردند. این مردم خودشان می‌توانند انتخاب کنند. شش نفر در یک شورایی بگویند این باشد و آن نباشد جفا به مردم است. ما نمی‌گوییم دزد و قاتل به عرصه رقابت بیاید، اما شما شش نفر تشخیص می‌دهید که فلانی بد است آن چند میلیون نفر نمی‌فهمند؟ بپذیریم تشخیص عموم مردم به واقع نزدیک‌تر است.
