هم آقای رئیسی و هم آقای قالیباف هیچ کدامشان جواب مشخصی ندادند. البته سخنگوی آقای رئیسی یا یکی از دیگران که به خاطر ندارم، از ایشان یک مسئله‌ای را عنوان کردند و گفتند: « من آمدم اینجا و دارم کار می‌کنم و فعلا به جای دیگری فکر نمی‌کنم».
نائب رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب با بیان اینکه هنوز به مصداق نامزدهای ریاست جمهوری نرسیده‌ایم گفت: "باید مراقب وعده‌ها باشیم؛ زیرا دادن وعده کار ساده‌ای است ولی بعدا پای وعده‌ها نایستادن، نوعی توهین به مردم و رای مردم است."
خبرگزاری دانشجو گفت‌وگویی با مهدی چمران، نائب رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب انجام داده است که بخش‌های مهم آن در ادامه می‌آید:
- در ارتباط با انتخابات ۱۴۰۰ بعد از پایان انتخابات مجلس در سال گذشته، بلا فاصله کار شورای ائتلاف آغاز شد.
- با تجربیاتی که دوستان از انتخابات مجلس آموخته بودند، برنامه ریزی را مفصل و دقیقتر کردند تا آن اشتباهاتی که در گذشته بود اتفاق نیفتد؛ چه از اشتباهات انتخابات ریاست جمهوری که در جمنا وجود داشت، و چه ایراداتی که اینبار بود و دیگران به صورت تذکر، توصیه و پیشنهاد به ما ارائه میدادند.
- تا به الان برای مصداق سرلیست شورای ائتلاف برای تهران هیچ صحبتی نشده است.
- دوستان ما اصرار دارند به خاطر اینکه لیست شناخته شود، من شرکت کنم. من خودم می‌خواستم کنار بروم و فقط کمک‌های اینچنینی کنم.
- دوستان یکسری نظر سنجی انجام دادند و گفتند که بهتر است شرکت کنم و همچنین بر اساس استقبال مردمی که صورت گرفته، فکر کنم شرکت می‌کنم.
- در شورای ائتلاف قبل از انتخابات مجلس شورای اسلامی، جلسه‌ای برگزار شد که آقای قالیباف هم در آن بودند و آقای رئیسی هم در این جلسات حضور داشتند البته قبل از اینکه رئیس قوه قضائیه شوند.
- این گروه حدود ۱۴ نفر بود که پس از رفتن آقای رئیسی به قوه قضائیه، از این گروه خارج شدند. این گروه بعدا به شورای ائتلاف تبدیل شد.
- بیش از یکسال با آقای رئیسی می‌نشستیم و برنامه ریزی می‌کردیم و فقط بحث انتخابات نبود؛ حتی یک الی دو نامه به دولت نوشتند و گفتند: «ما آماده همکاری هستیم»، اما از جانب دولت پاسخی داده نشد.
- نامه برای رئیس جمهور بود و همه افراد این گروه آن نامه را امضا کردند و گفتند: « همه ما آماده‌ایم تا با نیروهای تخصصی خودمان کمک بدهیم». یک الی دو نامه دیگر هم در موارد مختلفی در آن زمان نوشتند و به دولت دادند.
- هنوز به مصداق نامزدهای ریاست جمهوری نرسیدیم. هفته گذشته در همین گروه آخرین جلسه را برگزار کردیم و به مصداق نرسیدیم.
- ساختار مطرح شده و همین بحث شوراها که قرار بود جدا شود، انتخاب شدند.
- بنده به شخصه با آقای رئیسی ایشان صحبتی نکردم. دوستان دیگر ممکن است صحبتی کرده باشند.
- هم آقای رئیسی و هم آقای قالیباف هیچ کدامشان جواب مشخصی ندادند.
- البته سخنگوی آقای رئیسی یا یکی از دیگران که به خاطر ندارم، از ایشان یک مسئله‌ای را عنوان کردند و گفتند: « من آمدم اینجا و دارم کار می‌کنم و فعلا به جای دیگری فکر نمی‌کنم».
- به عقیده من این حرف نافی نیست؛ ولی اظهار صریحی در این حرف چه مثبت و چه منفی وجود ندارد.
- پیش بینی من این است که اگر آقای رئیسی شرکت کند، آقای قالیباف شرکت نخواهند کرد.
- البته امکان دارد اوایل حضور پیدا کنند ولی نهایتا حاضر به شرکت نمی‌شود. این پیش بینی من است. البته اگر آقای رئیسی بیایند، امکان دارد خیلی‌های دیگر نیایند.
- من قاعدتا فکر می‌کنم نباید ما با دو جریان ( شورای ائتلاف و شورای وحدت) جلو برویم. این دو جریان وحدت نیست، بلکه انشقاق است.
- ان‌شاءالله به یک وحدت بینجامد و به سرانجام برسیم؛ و الا قطعا آسیب می‌بینیم. خود این کارها باعث می‌شود که گروه‌ها و دسته‌های دیگری هم شکل بگیرید؛ کماینکه این دسته جات مختلف شکل گرفته‌اند.
- اسامی مختلف و جبهه‌های مختلف سبب گیج شدن و بلاتکلیفی مردم می‌شود.
- کسی که بیشتر از همه بتواند در بین اصلاحات رای بیاورد، آقای ظریف است.
- آقای عارف هم می‌تواند تشریف بیاورد مثل دوره‌های قبل، ولی فکر می‌کنم آقای ظریف رای آوری بیشتری داشته باشد.
- البته گزینه‌های جوانی هم وجود دارند که هنوز اعلام نکردند و ممکن است اعلام کنند.
- دغدغه‌ای که الان هست بحث معیشت و اقتصاد مردم است. الان به معیشت مردم آسیب رسیده است.
- من همین دیشب می‌خواندم که سازمان آمار اینگونه اعلام کرده است: « ۶۰ میلیون نفر در ایران زیر خط فقر هستند». این خبر درست بود یا نه ولی من دیدم که اینطور زده بود. « یک میلیون نفر فقط با ۴۵ هزار تومان یارانه‌ها زندگی می‌کنند»؛ یا « چند میلیون نفر با حقوق زیر ۶ میلیون یا کمتر، زندگی می‌کنند».
- این آمار جالب نیست. بنابراین در زندگی خودمان هم که با یک حقوق بازنشستگی می‌چرخد، فشارها را احساس می‌کنیم.
- این شرایط مردم را زده و بی‌انگیزه کرده است. ما تلاش‌مان این است که این انگیزه را ایجاد کنیم؛ با این تفکر که نتیجه انتخاب به اینجا می‌رسد.
- باید برای مردم تببین شود که تغییر شرایط زندگی، بستگی به انتخاب آنها دارد.
- با کنارگیری کردن مردم از انتخابات، اوضاع بدتر می‌شود و امکان دارد دو مرتبه گزینه‌های نامناسب سر کار بیایند.
- مردم باید به میدان بیایند و انتخاب هوشمندانه انجام دهند، نه انتخاب هیجانی و احساسی.
- باید مراقب وعده‌ها باشیم؛ زیرا دادن وعده کار ساده ایست ولی بعدا پای وعده‌ها نایستادن، نوعی توهین به مردم و رای مردم است.
