گروهی از دانشگاهیان به رهبری دابو گوان از دانشگاه تسینگوا، و شویانگ وانگ از آکادمی علوم چین، در مقاله‌ای برای Nature Communications، انرژی مصرفی بیتکوین در چین را بررسی کرده‌اند. آن‌ها نتیجه گرفتند که در غیاب مقرارت محدودکننده، بیتکوین می‌تواند تا سال ۲۰۲۴ به سدی «غیرقابل اغماض» در برابر تلاش‌های چین برای کربن‌زدایی اقتصاد خود تبدیل شود.
هفته‌نامه اکونومیست با هشدار نسبت به پیامدهای زیست‌محیطی تولید بیتکوین، نوشته است که بدون ایجاد مقررات محدودکننده، چین تا سال ۲۰۲۴ برای استخراج رمزارزها می‌تواند به اندازه ایتالیا انرژی مصرف کند.
به گزارش اقتصادنیوز، نشریه هفتگی اکونومیست در شماره جدید خود -۱۰ آوریل ۲۰۲۱- در مطلبی با عنوان «حقیقت کثیف: مجموع هزینه‌های زیست‌محیطی بیتکوین» نوشته است: بدون مقررات، تا سال ۲۰۲۴ ماینینگ (استخراج رمزارزها) در چین می‌تواند به اندازه ایتالیا انرژی مصرف کند.
همانطور که عرضه اولیه CoinBase (بزرگترین پلتفرم تبادل رمزارزها در آمریکا) نشان می‌دهد، ارزهای رمزپایه طرفداران بسیاری دارند. اما آن‌ها دارای کاستی‌هایی نیز هستند. به ویژه حامیان محیط‌زیست نسبت به میزان انرژی بیت کوین ابراز نگرانی می‌کنند.
گروهی از دانشگاهیان به رهبری دابو گوان از دانشگاه تسینگوا، و شویانگ وانگ از آکادمی علوم چین، در مقاله‌ای برای Nature Communications، انرژی مصرفی بیتکوین در چین را بررسی کرده‌اند. آن‌ها نتیجه گرفتند که در غیاب مقرارت محدودکننده، بیتکوین می‌تواند تا سال ۲۰۲۴ به سدی «غیرقابل اغماض» در برابر تلاش‌های چین برای کربن‌زدایی اقتصاد خود تبدیل شود.
عطش بیت کوین برای مصرف انرژی از طراحی آن ناشی می‌شود. چرا که به دلیل استفاده از سیستم بلاک‌چین* از نگه‌داشتن سوابق ثبت‌شده بصورت متمرکز چشم‌پوشی می‌کند. بلاک‌چین توسط «ماینرها» (استخراج‌کنندگان بیتکوین) حفظ می‌شود، آن‌ها با رقابت در حل معماهای ریاضی به کمک راه‌حل‌هایی که یافتن آن‌ها دشوار است، معاملات را ارزیابی می‌کنند. در حال حاضر پاداش هر تراکنش موفقیت‌آمیز استخراج ۶.۲۵ بیتکوین (معادل ۳۵۷ هزار دلار) ایجاد می‌کند.
این سیستم، میزان دشواری معماها را تغییر می‌دهد تا اطمینان حاصل شود که به طور متوسط هر ده دقیقه یک زنجیره جدید بلاک ایجاد می‌شود. قیمت بالای بیت کوین باعث می‌شود که صرف هزینه محاسباتی بیشتر و در نتیجه مصرف برق بیشتر، توجیه‌پذیر شود. اما در واکنش، تثبیت‌کننده‌های خودکار بیت کوین نیز دشواری معماهای ریاضی را افزایش می‌دهند؛ و ماینرهای رقیب برای سرپا باقی ماندن باید سریعتر پروسه خود را اجرا کنند.
برخلاف اهداف دموکراتیک ارز، استخراج رمزارزها (ماینینگ) در میان تعداد زیادی از اپراتورهای حرفه‌ای متمرکز شده است که حدود ۷۰ درصد آن در چین اتفاق می‌افتد. محققان با استفاده از مدل‌سازی اقتصادی سعی در بررسی میزان کربن تولیدی ناشی از این کار را دارند. آن‌ها نتیجه گرفتند که بدون مقررات، استخراج بیت کوین در چین می‌تواند به اندازه ایتالیا یا عربستان سعودی تا سال ۲۰۲۴ انرژی مصرف کند، و از سوی دیگر با انتشار سالانه ۱۳۰ میلیون تن آلودگی کربنی، به میزان تولید آلودگی نیجریه نزدیک می‌شود.
چنین اعدادی را باید با مقدار قابل توجهی نمک مصرف کرد (به معنای اینکه «هضم آن دشوار است» یا «به سختی قابل باور است»). انرژی مورد استفاده بیتکوین شدیداً وابسته به قیمت آن است که خود به شدت پرنوسان است. اکونومیست فرض می‌کند که روند بلندمدت آن صعودی باشد، زیرا نرخ تولید بیتکوین جدید به گونه‌ای طراحی شده است که هر چهار سال به نصف کاهش یابد.
واقعیت بدون شک پیچیده‌تر خواهد بود. اما تصویر کلی مبنی بر اینکه بیتکوین یک تجارت کثیف است، با تحقیقات دیگر نیز همخوانی دارد.
بر اساس محاسبات یکی از مدل‌های پر استناد که از داده‌های بلاک‌چین که در دسترس عموم هستند استفاده کرده، میزان مصرف جهانی انرژی آن در حال حاضر برابر با میزان مصرف قزاقستان تخمین زده می‌شود، و ردپای آلودگی کربنی آن با نمونه هنگ‌کنگ مطابقت دارد.
