باغ شب، خواب درخت و تنهایی زمین، شهر خسته، این سوسن است که می‌خواند، مرغ سحر، صدای همیشه، خوشا تولد و پرواز و شعرهای مصری آثار این شاعر به شمار می‌روند.
منصور اوجی شاعر شناخته شده کشور و دارای نشان درجه یک هنری در حوزه ادبیات دیشب در 84 سالگی به دیار باقی شتافت.
مرضیه اوجی شاعر و خواهر وی با تأیید این به ایبنا گفت: حدود یک سال پیش در اثر شکستگی یکی از دنده‌ها و پس از بهبود نسبی، برادرم دچار عارضه کبدی شد.
مرضیه اوجی افزود: ماه‌ها بود که با حضور پرستار از این شاعر برجسته ایران در منزل نگهداری می کردیم؛ اما متأسفانه دیشب ایشان را از دست دادیم.
منصور اوجی در حالی در هفته شیراز از دنیا رفت، که «شیراز» یکی از بن‌مایه‌های اصلی شعری او بود و در سال 1398 نیز مجموعه شعرهای او با عنوان «کجاهای جهان‌های شیراز» منتشر شد. آخرین کتاب وی با عنوان «یک عمر شاعری» نیز برنده جایزه کتاب سال استان فارس شده است.
وی از دوستان نزدیک سیمین بهبهانی و سیمین دانشور بود که نامه‌نگاری‌های خاطره‌انگیزش با این دو ادیب فقید در کتابی به نام «110 نامه به دو سیمین» منتشر شده است. منصور اوجی از تأثیرگذاران شعر نیمایی در ایران بوده و بیش از 30 مجموعه شعر از او راهی بازار نشر شده است.
این شاعر با اشعار کوتاه در فضای ادبی کشور شناخته شده و مجموعه «کوتاه مثل آه» و «شعرهایی به کوتاهی عمر» در این حوزه مورد توجه است.
اوجی در عرصه رباعی نیز طبع‌آزمایی کرده و دفتر شعر «حالی است مرا» را به یادگار گذاشته است.
باغ شب، خواب درخت و تنهایی زمین، شهر خسته، این سوسن است که می‌خواند، مرغ سحر، صدای همیشه، خوشا تولد و پرواز و شعرهای مصری آثار این شاعر به شمار می‌روند.
