سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت آبادان گفت: چرا من باید فحش بخورم وقتی کارم را به بهترین شکل انجام می‌دهم؟
سیداکبر پورموسوی پس از شکست یک بر صفر تیمش مقابل تیم فوتبال استقلال در دیداری معوقه از هفته بیستم لیگ برتر فوتبال، اظهار داشت: بازی خوبی بود و متأسفانه به دلیل اشتباهات داوری، از کسب یک پیروزی خانگی محروم شدیم. در نیمه اول روی صحنه‌ای که ارسال شد، پنالتی به سود ما بود و خود داور هم به بازیکن ما گفته است که پنالتی بوده، اما نمی‌دانم چرا سوت نزدند.
وی با ادامه انتقاد به عملکرد داوری، افزود: نیمه دوم هم با اخراج حسین بغلانی بازی را یکطرفه کرد و طبیعی بود استقلال از این فرصت استفاده کند و به ما فشار بیاورد.
سرمربی تیم فوتبال خاطرنشان کرد: شرایط از دقیقه ۸۵ به بعد برابر شده بود و ما از روی غفلت بازیکنان خودمان و اشتباه فردی گل خوردیم. متأسفانه مانند بازی با آلومینیوم اراک، یکسری از افرادی که روی دیوار‌ها بودند، به من توهین کردند و این خیلی زشت است. من بچه خوزستان هستم و تنها مربی خوزستانی هستم که با بالاترین مدرک مربیگری در لیگ برتر مربیگری می‌کنم.
پورموسوی تأکید کرد: از پیشکسوتان عذرخواهی می‌کنم که این مسئله را بار‌ها گفتم، اما برای چهار جوانی که به من فحش دادند می‌گویم که بیش از ۳۰ سال است مربی هستم و بین چهار مربی خوزستانی هستم که در یوفا نه AFC بالاترین مدارک مربیگری را دارم. وقتی بازیکن ما در دقیقه ۴+۹۰ در محاسباتش اشتباه می‌کند، من چرا باید فحش بخورم؟ مگر ما بازیکن داریم روی نیمکت که باید بازی بدهیم و بازی ندادیم؟
سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت با اشاره به دست خالی‌اش روی نیمکت گفت: انتظارم از هواداران این است که واقعیت‌ها را ببینند. تیم استقلال میلیچ، شجاعیان و آرمان رمضانی را داخل می‌آورد، من احمد شریعت و زواری را وارد زمین می‌کنم. دست من بسته است و نمی‌ترسم و اگر می‌ترسیدم، رفته بودم و اینجا نمی‌ماندم. من هفته ششم، نیم‌فصل و سه هفته پیش پیشنهاد داشتم و ماندم، چون افرادی هم پشت من ماندند و وظیفه‌ام بود بمانم. به دور از وجدان است که از دقیقه ۵ و ۱۰ بازی یا نیمه دوم من فحش بخورم. بازیکن من در حال گرم کردن است و به من فحش می‌دهند که بازیکن ۱۸ ساله استرس می‌گیرد و نمی‌تواند بازی کند. اشتباه من چه بوده است؟ چرا باید فحش بخورم؟ ما تدارک حمله دیدیم و توپ به تیر، دروازه‌بان و دفاع خورد و گل نشد.
اگر ما تا قبل از ۱۰ نفره شدن حمله نمی‌کردیم، قبول داشتم و می‌گفتم کار من ضعیف است، اما حمله کردیم و تا شش قدم حریف رسیدیم. بازی را ببینید که در دقیقه ۴۴ بازی، سیدحسین حسینی چه واکنشی نشان داد و سه یا چهار بار دروازه را نجات داد. چرا من باید فحش بخورم وقتی کارم را به بهترین شکل انجام می‌دهم؟
پورموسوی تأکید کرد: ما همین پتانسیل (پتانسیل تیم حریف) و توانایی را داریم، اما بیت‌سعید، زبیدی، زهیوی و ساکی را نداشتیم. دقیقه دو بازی و در این مسابقه بزرگ، محمد اهل‌شاخه مصدوم می‌شود، حسین بغلانی جای او می‌آید و دقیقه ۵۰ اخراج می‌شود، باز هم من باید فحش بخورم؟!
وی تصریح کرد: من شک ندارم که این بازی را برای استقلال در آوردند. پای این حرف هم می‌ایستم و فیلم بازی موجود است که صحنه پنالتی، صحنه اخراج و خطا‌هایی که استقلال کرد و داور از کنار آن گذشت و توجهی نکرد. متأسفم برای رئیس فدراسیون و کمیته داوران! پای حرفم ایستادم و من را احضار هم کنند، در کمیته انضباطی حاضر نمی‌شوم. عین واقعیت می‌گویم و فیلم بازی را ببینند که اشتباه می‌کنم محرومم کنند و اگر اشتباه نکردم و واقعیت را گفتم، عذرخواهی کنند. دردی از من دوا نمی‌شود، اما آن چهار نفری که بالا به من فحش می‌دهند، می‌فهمند که دست‌هایی پشت پرده است.
سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت گفت: من روز ۲۸ اسفند در این اتاق مصاحبه کردم و برای خودم دشمن ساختم. بچه‌های ستاد و دفترشان را تحریک می‌کنند که به من فحش بدهند. من هفت هفته دیگر اینجا ایستاده‌ام و یک روز از این شهر می‌روم، اما می‌فهمند من خیانت کردم یا خدمت کرده‌ام. خیلی‌ها ابتدای فصل جرأت نداشتند این تیم را تحویل بگیرند، چون بازیکنی نبود. من آمدم، بازیکنان آمدند و مدیریت باشگاه همت کرد و با دوستی و همدلی تیم خوبی جمع کردیم.
پورموسوی یادآور شد: می‌گویند چرا این تیم ابتدای فصل نتیجه گرفت و اکنون نتیجه نمی‌گیرد، اما در همین تیم محدود ما همه سالم بودند. چهار مصدوم داشتیم و دو نفر هم اضافه شدند و اکنون شش مصدوم داریم. الان هم وضعیت همین است و بازیکنی نمی‌توانیم بگیریم. چون از نقل‌وانتقالات محروم هستیم، باید فرصت و فضا ایجاد کنیم و جوانان به تیم اضافه شوند تا از این فصل عبور کنیم.
وی با یادآوری اینکه دو بار استعفا داده است، افزود: اگر عملکرد من بد بود، مسئولان باشگاه من را کنار می‌گذاشتند و با استعفایم موافقت می‌کردند. همه یکطرفه می‌روند. من پای این تیم سوختم، اما شک نکنید راهی که رفتم درست بود. دیگر قرار نیست که به زمین بروم و جای مهاجمان گل بزنم یا در دقیقه ۹۴ توپ را دفع کنم تا گل نشود. من به‌عنوان مربی تیم را آماده کردم، تنش‌ها را کم کردم و تیم به لحاظ روحی و روانی آماده شد، اما اتفاقات به ما ضربه زد.
