از یک طرف با قول و قرارهای نااستوار، غیرمنطقی و عمل نشدنی رو به رو هستیم و از طرف دیگر با انتقادات همین افراد به «وعدههای پوچ و توخالی» مواجه میشویم. بیشتر نامزدها در دورههای مختلف ریاست جمهوری از شعارزدگی و وعده وعیدههای بیجا انتقاد کردند، اما خود نتوانستند از آزمون قول و قرارهای مناسب، سربلند بیرون آیند.
یکی میگوید ۴۵۰ هزار تومان یارانه میدهد و دیگری ادعا میکند که مشکل بورس سه روزه قابل حل است. نامزدی معتقد است که یک میلیون شغل ایجاد خواهد کرد و دیگری اظهار کرده که اگر رئیس جمهور شود، آمریکاییها التماس میکنند و مجبور میشوند که تمام تحریمها را بردارند. مجموعه قول و قرارهای غیرمنطقی یا وعده وعیدهایی غیرواقعی که بیش از هر زمانی باورنکردنی هستند.
به گزارش ایسنا، محسن رضایی، نامزد سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، روز جمعه هفتم خرداد ماه در صفحه اینستاگرام خود خطاب به مردم ایران گفت: با رأی قاطع شما و تشکیل دولت اقدام و تحول، یارانه به مبلغ چهارصد و پنجاه هزار تومان ماهانه برای هر فرد، به چهل میلیون ایرانی - که درآمد کمتری دارند - واریز خواهیم کرد.
سخنان بالا صدای بسیاری از کارشناسان اقتصادی، سیاستمداران و کاربران فضای مجازی را درآورد. انتقاداتی که تنها دامن محسن رضایی، رکورددار حضور در انتخاباتهای ریاست جمهوری را نگرفت بلکه به نظر میرسید خطاب به همه نامزدهایی است که وعدههای عجیب و غریب میدهد. مثل وعده پرداخت فوری وام ۵۰۰ میلیون تومانی به زوجین جوان!
سید امیرحسین قاضی زاده هاشمی، نماینده مردم مشهد در مجلس یازدهم و نامزد انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ چندی پیش در توییتر خود نوشت: «وقتی رئیس جمهور شدم، با اولویت دستور تشکیل فوری صندوق رفاه جوانان را تا قبل از اسفند ۱۴۰۰ صادر خواهم کرد. هر زوج جوان ۵۰۰ میلیون تومان برای اشتغال، ازدواج و مسکن خود از این صندوق دریافت خواهند کرد.»
قولهای امیرحسین قاضی زاده هاشمی به این مورد ختم نشد. نایب رئیس، اجلاسیه اول مجلس شورای اسلامی مدعی شد که مشکل بازار سرمایه «سه روزه قابل حل است.» اظهاراتی که صدای رئیس بانک مرکزی و نامزد ریاست جمهوری، عبدالناصر همتی را درآورد. همتی در کلاب هوس گفت: وقتی نایب رییس مجلس میگوید میخواهیم بگیر و ببند راه بیاندازیم این گونه بورس را امنیتی میکنند. میگویند میخواهیم بورس را در سه روز اصلاح کنیم، مگر ماکروویو است؟ این اظهارات که از سوی قاضی زاده هاشمی هم بی پاسخ باقی نماند.
ماجرا وقتی پیچیده میشود که از یک طرف با قول و قرارهای نااستوار، غیرمنطقی و عمل نشدنی رو به رو هستیم و از طرف دیگر با انتقادات همین افراد به «وعدههای پوچ و توخالی» مواجه میشویم. بیشتر نامزدها در دورههای مختلف ریاست جمهوری از شعارزدگی و وعده وعیدههای بیجا انتقاد کردند، اما خود نتوانستند از آزمون قول و قرارهای مناسب، سربلند بیرون آیند.
علیرضا زاکانی، رئیس مرکز پژوهشهای مجلس و نامزد سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، چندی پیش در برنامه اینترنتی تبادل به صراحت گفت که وعدههای انتخاباتی را قبول ندارد و آن را نادرست میداند.
زاکانی تأکید کرد: «گذشت زمانی که کروبی وعده ۵۰ هزارتومانی بدهد و چند میلیون رأی بیاورد.» این اظهارات در حالی بود که خود این نامزد در همین گفتگو مدعی شد: «اگر رئیسجمهور شوم، آمریکاییها التماس میکنند و مجبور میشوند که تمام تحریمها را بردارند.»