درحالیکه برخی اخبار و روایتها هم از فشار مجلس به رئیسی برای چینش کابینه حکایت دارد؛ اما نایبرئیس کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس هم این ادعا را رد کرده و گفته که مجلس به گزینههای تحمیلی رأی اعتماد نخواهد داد؛ زیرا رئیسجمهور منتخب نمیتواند نسبت به عملکرد وزرای تحمیلی پاسخگو باشد
شورای وحدت یا شورای ائتلاف؟ کدامیک سهم بیشتری در چینش کابینه ابراهیم رئیسی دارند؟ درحالیکه اخبار حاکی از این بود که سهم شورای ائتلاف در ستادهای رئیسی بیش از سهم شورای وحدت بود تا جایی که صدای برخی اعضای این شورا مانند محمدرضا باهنر را هم درآورده بود؛ اما حالا به نظر میرسد که این فشار و حضور در ماجرای چیدن کابینه هم خودش را نشان داده است.
محمد مهاجری، فعال رسانهای اصولگرا، در توییتی نوشت: جناب حدادعادل آیا درست است که به دلیل دست رد آقای رئیسی به سینه زاکانی برای ورود به دولت، جنابعالی از مشارالیه که فاقد اولیهترین اصول ادب و اخلاف و کارآمدی و... است، برای تصدی شهرداری تهران حمایت میکنید؟ ریخت و پاش در مرکز پژوهشهای مجلس در ۱۳ ماه گذشته، مؤید بیعرضگی اوست».
از آن سو، اما «لاله افتخاری»، عضو شورای وحدت هرگونه نقش این نهاد اجماعساز اصولگرا را در فشار برای چینش کابینه رد کرده.
او در پاسخ به این سؤال که آیا شورای وحدت به رئیسی در تشکیل کابینه پیشنهادی داده یا خیر، گفته بود: «شورای وحدت هیچکس را به رئیسی برای کابینه معرفی نخواهد کرد. این در حالی است که او قبلا گفته بود که رئیسی حتما بعد از آمدن، افرادی را از شورای ائتلاف میگیرند و بهویژه از شورای وحدت، چون شورای وحدت، نگاه سهمخواهی ندارد. اگر من به جای آقای رئیسی باشم، نمیگویم هرکسی که به ستاد من آمده حذف است؛ اما الزاما کسانی که در ستاد ایشان تلاش زیادی کردند، در اولویت قرار ندارند؛ ولی میتوانند از گزینههای ستاد ایشان هم افرادی در معرض انتخاب باشند»؛ اما متکی، سخنگوی شورای وحدت، هم قبلا در پاسخ به اینکه رئیسی درباره تشکیل کابینه خود چه برنامهای دارد، گفته بود شورای وحدت اطلاع و توقعی ندارد.
درحالیکه برخی اخبار و روایتها هم از فشار مجلس به رئیسی برای چینش کابینه حکایت دارد؛ اما نایبرئیس کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس هم این ادعا را رد کرده و گفته که مجلس به گزینههای تحمیلی رأی اعتماد نخواهد داد؛ زیرا رئیسجمهور منتخب نمیتواند نسبت به عملکرد وزرای تحمیلی پاسخگو باشد.
محمدحسن آصفری، درباره رایزنیهای دولت منتخب با مجلس برای معرفی وزرای کابینه، گفت: نمایندگان تا امروز به صورت فردی و گروهی دیداری با رئیسجمهور منتخب نداشتهاند. آصفری با بیان اینکه هرگونه سهمخواهی از سوی مجلس و گروههای سیاسی مردود است، اظهار کرد: رئیسجمهور منتخب باید بدون فشار و لابیهای سیاسی با دست باز افراد توانمندی را انتخاب کند.
درحالیکه برخی رسانهها و چهرههای اصولگرا معتقدند که رئیسی باید به سمت استفاده از نیروهای جوان برود، حمیدرضا ترقی، عضو حزب مؤتلفه اسلامی، درباره ضرورتهای بهرهگیری کابینه سیزدهم از متولدین دهه ۶۰، گفته است: دولت رئیسی براساس شاخصهای مقام معظم رهبری، باید جوانان حزباللهی و انقلابی با روحیه جهادی را در کابینه و دولت به کار بگیرد؛ این روحیه چه در دههشصتیها باشد و چه در دهه هفتادیها مهم نیست؛ اما به طور طبیعی متولدین دهه ۶۰ که الان ۴۰ سال را رد کردهاند و از نظر تخصص و تجربه نیز از ظرفیت بسیار بالایی برخوردار هستند، میتوانند نقش بسزایی را در این شرایط کشور در مدیریتهای اجرائی ایفا کنند.
پیشتر مرتضی آقاتهرانی، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس، با اشاره به انتخاب ابراهیم رئیسی بهعنوان رئیسجمهور گفته بود: درحالحاضر، برخی از افراد تبلیغات و سروصدای زیادی میکنند و افراد حزباللهی را مورد انتقاد و تخریب قرار میدهند تا نیروهای انقلابی در دولت به کار گرفته نشوند. هدف این افراد آن است که رئیسجمهور منتخب را تحت تأثیر قرار دهند تا از افراد انقلابی و حزباللهی در دولت استفاده نکند».
سایت اصولگرای مشرق هم نوشته بود: «هرچقدر آشنایی چندینساله از سوابق و عملکرد مدیران در دستگاه قضائی برای انتخاب در پستهای حساس قضائی، ضروری است؛ اما در دولت و بهویژه در پستهایی مانند معاون وزیر و مدیرکل، لزوما شاخصه مثبتی قلمداد نمیشود. چه بسیار افراد کارآمد، انقلابی، جوان، مردمی و خوشسابقهای در بدنه اجرائی کشور وجود دارند که در حلقه آشنایان و اطرافیان جناب رئیسی و جریانات نزدیک به ایشان، نمیگنجند. لازم است سازوکاری برای شناسایی این افراد در نظر گرفته شود».
روزنامه جوان هم اخیرا نوشته بود که برخی با لابی، برخی با ژست پیشنهاد، برخی با ابزار رسانه و برخی با سوءاستفاده از حق قانونی خود در رأی اعتماد به وزرا در مسیر اعمال فشار بر ابراهیم رئیسی برای بهکارگیری فرد دلخواه خود هستند. دراینمیان، ابراهیم رئیسی و آنهایی که مورد مشورت او هستند، مسیری سخت پیشرو دارند تا تحت تأثیر این فشارها قرار نگیرند یا فریب دلسوزیهای کذایی را نخورند.