اندکی پس از یک ماه پس از تسلط طالبان بر افغانستان، حاکمان جدید با گروه‌هایی مواجه هستند که همان تاکتیک‌های جنگی طالبان را در دوره نبرد‌های دو دهه گذشته را در پیش گرفته‌اند.
حمله انتحاری مرگ‌بار در ورودی فرودگاه کابل و رشته انفجار‌ها در شهر جلال‌آباد، مرکز ولایت ننگرهار به طالبان نشان داد که راهی دشوار برای برقراری امنیت در برابر مخالفان و به‌ویژه جنگجویان شاخه خراسان داعش دارند.
به گزارش رویترز زمانی که ذبیح‌الله مجاهد این هفته ادعا کرد دولت اسلامی حضور جدی در افغانستان ندارد، فرماندهان در میدان جنگ این تهدید را آن چنان هم دست‌کم نمی‌گرفتند.
دو عضو بخش استخبارات (اطلاعات) طالبان که درباره انفجار‌های جلال‌آباد تحقیق می‌کردند به رویترز گفتند تاکتیک‌ها نشان می‌دهد که دولت اسلامی همچنان یک خطر است حتی اگر جنگجو و امکانات لازم برای تصرف سرزمینی را نداشته باشد.
داعش از بمب‌های آهن‌ربایی برای حمله به اعضای طالبان استفاده می‌کند. همانطور که طالبان از همین روش برای هدف قرار دادن کارکنان دولت و چهره‌های جامعه مدنی استفاده می‌کرد تا دولت پیشین را متزلزل کند.
یکی از ماموران اطلاعاتی طالبان می‌گوید ما نگران این بمب‌های چسبان هستیم که خودمان برای هدف قرار دادن دشمنانمان در کابل استفاده می‌کردیم. ما نگران رهبرانمان هستیم. آنها (داعش خراسان) می‌توانند بزرگان ما را هدف قرار دهند.»
دولت اسلامی در ولایت خراسان که در سال ۲۰۱۴ و تنها چند ماهی پس از پیروزی‌های بزرگ داعش در عراق و سوریه، در شرق افغانستان اعلام موجودیت کرد. این گروه با وجود حملات متعدد در سال ۲۰۱۸ و به‌ویژه کشتار شیعیان و هزاره‌ها، بسیاری از توانایی‌های خود را در نبرد‌های سنگین با طالبان، ارتش افغانستان و نیروهای بین‌المللی از دست داد.
نیروهای امنیتی طالبان اعلام کردند شامگاه چهارشنبه ۳ جنگجوی داعش را ننگرهار کشته اند. مقام اطلاعاتی امارت اسلامی به رویترز گفت این گروه همچنان توانایی ایجاد مشکل با حملات کوچک را دارند.
داعش خراسان در سال ۲۰۱۴ اولین عملیات‌های خود را نه علیه دولت مورد حمایت غرب و اقلیت‌ها، بلکه با کشتار جنگجویان طالبان آغاز کرد.
داعش خراسان، اگرچه توانایی کاریزماتیک و نظامی «برادران خود» در سوریه و عراق و حتی آفریقا را ندارد، اما به مناسبت تعلق فکری به سنت جهانگشای دولت اسلامی، جریانی بلندپرواز است. طالبان، اما چه در حکومت و چه در میدان جنگ نشان داده است که باوجود تعلق خاطر به سنت و شریعت، جنبشی اساسا «ملی» در چارچوب مرز‌های افغانستان و در همین مختصات، محافظه‌کار است.
زمانی که ایالات متحده و جامعه جهانی افغانستان را به امارت اسلامی تحویل می‌دادند، خواسته اصلیشان این بود که این کشور بار دیگر به مامن تروریست‌های اسلام‌گرا تبدیل نشود. حاکمان جدید کابل تجربه نزدیکی و حمایت از شبکه جهان‌گرای القاعده را دارند.
منبع: یورونیوز
