طبیعت و مزایای طبیعت بسیار فراتر از تندرستی روحی و روانی است. گذراندن وقت در طبیعت همچنین می‌تواند به کارمندان کمک کند تا در محل کار از انگیزه، خلاقیت و ارتباط اجتماعی بیشتری برخوردار شوند.
۸۰درصد از بزرگسالان آمریکایی دچار «استرس کرونایی» شده‌اند. این آسیب پنهان به سلامت انسان، برای نیروی کار دوچندان است؛ چون باعث افت بهره‌وری می‌شود. نتایج پژوهش مدرسه کسب‌وکار هاروارد برای کنترل استرس در عصر پاندمی، «منبع اصلی مدیریت استرس» را شناسایی کرد. مدیران از سه مسیر باید «ساعت حضور در طبیعت» را برای کارکنان فراهم کنند.
به گزارش دنیای اقتصاد به نقل از HBR، بیماری همه‌گیری در استرس ناشی از کار دخیل بوده، اما همچنان کارفرمایان را بر آن داشته تا روش‌های غیرسنتی ساختاربندی کار و مدیریت کارکنان را کشف کنند. یکی از مزایای کارفرمایان و کارکنان که ممکن است نادیده گرفته شود این است که چگونه دورکاری و کارترکیبی می‌تواند به آن‌ها کمک کند از قدرت ترمیم‌کننده و انگیزشی طبیعت استفاده کنند.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد گذراندن وقت در طبیعت مزایای زیادی برای سلامت روحی و جسمی دارد. همه‌گیری کووید- ۱۹ و تلاش‌های ما برای مقابله با آن استرس زیادی ایجاد کرده است.
گزارش انجمن روان‌شناسی آمریکا در سال ۲۰۲۰ نشان داد، تقریبا از هر ۱۰ بزرگسال آمریکایی ۸ نفر عنوان کردند که همه‌گیری یک منبع مهم استرس در زندگی آن‌ها بوده است. حتی قبل از اینکه این فشار‌ها افزوده شوند، استرس ناشی از کار برای دهه‌ها در ایالات متحده افزایش یافته بود. با این حال، با سرعت بخشیدن به افزایش کار‌های ترکیبی و دورکاری، بیماری همه‌گیری فرصت‌های جدیدی را در اختیار مدیران کسب و کار قرار داده است تا به کارکنان خود در دسترسی بهتر به منابع اصلی مدیریت استرس کمک کنند.
طبیعت و مزایای طبیعت بسیار فراتر از تندرستی روحی و روانی است. گذراندن وقت در طبیعت همچنین می‌تواند به کارمندان کمک کند تا در محل کار از انگیزه، خلاقیت و ارتباط اجتماعی بیشتری برخوردار شوند. بسیاری از افراد می‌خواهند از مدل کار سنتی حضوری پنج روز در هفته ساختاریافته خلاص شوند. طبق نظرسنجی Prudential’s Pulse of the American Worker ۸۷ درصد از آمریکایی‌هایی که در زمان همه‌گیری دورکاری می‌کردند، می‌خواهند حداقل یک روز در هفته به این شیوه ادامه دهند و ۶۸درصد نیز یک کار ترکیبی منظم را ایده‌آل می‌دانند.
ما می‌دانیم که این مدل‌های جایگزین کار، انعطاف‌پذیری بیشتر، کاهش زمان رفت و آمد و تعادل بهتر بین کار و زندگی را فراهم می‌کند، اما یکی از مزایای کارفرمایان و کارکنان که ممکن است نادیده گرفته شود این است که چگونه دورکاری و کارترکیبی می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا از قدرت ترمیم‌کننده و انگیزشی طبیعت استفاده کنند.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد گذراندن وقت در طبیعت مزایای زیادی برای سلامت روحی و جسمی دارد. با اتکا به کار‌های انجام شده قبلی، یک مطالعه بین المللی اخیر روی بیش از۱۶هزار نفر در ۱۸ کشور نشان داد هرچقدر افراد بیشتر از فضا‌های سبزطبیعی و آبی ساحلی دیدن کرده باشند، سلامت روانی مثبت آن‌ها بیشتر و ناراحتی روحی آن‌ها کاهش می‌یابد. با این‌حال در سال‌های اخیر مردم به طور فزاینده‌ای از طبیعت دور شده‌اند.
طبق تحقیقات انجام شده توسط بنیاد Outdoor مردم غالبا برای گذران اوقات فراغت تلویزیون، بازی‌های ویدئویی و سایر دستگاه‌های الکترونیک را ترجیح می‌دهند و سرگرمی‌های الکترونیک متهم به عدم ارتباط فزاینده ما با طبیعت هستند. در واقع، تحقیقات نشان می‌دهد به طور پیوسته آمریکایی‌ها میزان اوقات فراغت خود را در مقابل صفحه نمایش افزایش می‌دهند و میزان اوقات فراغت خود را در فضای باز کاهش می‌دهند. با این حال، کار نیز بخش بزرگی از این داستان است.
یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۹ از آزمایشگاه تحقیقاتی APM نشان داد آمریکایی‌ها مشاغل خود را بزرگ‌ترین مانع برای گذراندن زمان بیشتر در خارج از منزل می‌دانند و تقریبا یک‌سوم پاسخ‌دهندگان معتقد بودند تعهدات مربوط به کار، آن‌ها را از گذراندن زمان بیشتر در طبیعت باز می‌دارد. علاوه بر این، اکثر مشاغل مدرن نه تنها در فضای بسته هستند، بلکه بی‌تحرک نیز هستند، در اینجا سه روش وجود دارد که مدیران می‌توانند از کار ترکیبی و دورکاری استفاده کنند تا کارکنان خود را در دسترسی بهتر و بهره‌مندی از طبیعت یاری رسانند.
روز کاری سنتی می‌تواند مانعی برای لذت بردن از فضای باز باشد. به لطف فناوری مدرن محیط‌های داخلی به راحتی کنترل می‌شوند، اما وقتی نوبت به بیرون رفتن می‌رسد، تا اندازه‌ای مردم تحت تاثیر طبیعت هستند. بسته به جغرافیا و تغییرات فصلی، زمان ایده‌آل برای رفتن به فضای باز زمانی است که انتظار می‌رود بسیاری از کارمندان داخل ادارات و پشت میز خود باشند.
اگر روزکاری انعطاف‌پذیرتر در نظر گرفته شود و این فرصت به کارکنان داده شود که برنامه‌های خود را به صورت فصلی یا بر اساس سایر عوامل مرتبط تغییر دهند، آن‌ها ممکن است تمایل بیشتری برای بهره بردن از بهترین زمان برای بیرون رفتن از منزل داشته باشند. به‌عنوان مثال اگر کارمندان از ساعات اداری منعطف برخوردار باشند می‌توانند با توجه به حجم کاری خود روز‌های کاری خود را زودتر یا دیرتر آغاز کنند و ساعاتی را قبل یا بعد از کار بیرون از محیط خانه و کار سپری کنند.
ورزش در فضای باز راهی عالی برای ترکیب مزایای آمادگی جسمانی با گذراندن زمان در طبیعت است. برخی از مطالعات نشان می‌دهند ورزش در خارج از منزل، سلامت روانی را بیشتر از ورزش در محیط داخلی بهبود می‌بخشد و حتی ورزش‌های سبک در فضای باز مانند پیاده‌روی در پارک دارای مزایای روانی متمایزی است. به‌عنوان مثال، تحقیقات نشان می‌دهد پیاده‌روی در طبیعت خلق و خو را بیشتر از قدم زدن روی تردمیل در ورزشگاه بهبود می‌بخشد. اما یک روز کاری غیر قابل انعطاف ممکن است احتمال بیرون رفتن کارکنان را برای آمادگی جسمانی کاهش دهد.
علاوه بر عواملی مانند آب و هوا که می‌تواند بر مطلوبیت ورزش در فضای باز تاثیر بگذارد، افراد ترجیحات متفاوتی برای زمان ورزش کردن دارند. نظرسنجی YouGovAmerica نشان داد در میان بزرگسالان آمریکایی که در زمان مطلوب ورزش می‌کنند، ۵۰درصد صبح، ۲۶درصد عصر و ۱۹درصد بعدازظهر را ترجیح می‌دهند. هرچه بیشتر کارگران بتوانند از زمان ترجیحی خود برای ورزش و بهترین زمان برای بیرون رفتن استفاده کنند، انگیزه آن‌ها برای انجام فعالیت‌های تناسب اندام در فضای باز بیشتر است.
همچنین یک روز کاری انعطاف‌پذیر می‌تواند این فرصت را در اختیار والدین قرار دهد که فرزندان خود را به مدرسه برده یا داوطلب شوند تا در گردش دسته جمعی، ورزش‌های پس از مدرسه یا سایر فعالیت‌هایی که والدین و فرزندان را به محیط آزاد می‌برند، کمک کنند. باز هم، نکته اصلی این است که بدانیم هرچه آزادی نیروی کار و قوانین انعطاف‌پذیر بیشتر باشند تا افراد بتوانند برنامه‌های کاری خود را تنظیم کنند، فرصت بیشتری برای بهره‌مندی از مزایای طبیعت و بهره‌وری خواهند داشت.
فناوری، کار ترکیبی و دورکاری را ممکن ساخته و به طرق مختلف گذراندن وقت در خارج از منزل را برای حرفه‌های پرمشغله آسان کرده است. به‌عنوان مثال، چون من یک تلفن هوشمند دارم که به من امکان می‌دهد ایمیل‌های حساس به زمان را بررسی و به آن‌ها پاسخ دهم اغلب در طول روز کاری پیاده‌روی می‌کنم.
وقتی پیاده‌روی می‌کنم کمی حرکت، هوای تازه و آفتاب ممکن است به من کمک کند در مورد مشکلی که روی آن کار می‌کنم فکر کنم یا فقط کمی به من انرژی بدهد. به عبارت دیگر، فناوری می‌تواند تحرک بیشتری به کار دهد و به افراد این فرصت را بدهد که حتی به طور مختصر از محدوده دفتر داخلی خارج شوند.
با این حال، تلفن هوشمند همچنین می‌تواند مانعی برای جداشدن از فعالیت‌های مربوط به کار باشد که باعث ایجاد استرس و خستگی و استفاده کامل از قدرت ترمیم‌کننده طبیعت می‌شود. در حقیقت، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد حرکت به سمت دورکاری در طول همه‌گیری، حتی باعث افزایش ساعات کار افراد شده است.
حتی پیش از همه‌گیری، تکنولوژی به طور فزاینده‌ای جداسازی واقعی کار را از اوقات زندگی شخصی خود، برای کارکنان سخت می‌کرد. به طور مثال ۶۶درصد آمریکایی‌ها گزارش دادند که حتی در تعطیلات کار می‌کنند که مدیران در ایجاد مشکل سهیم هستند. یک نظرسنجی از پیش از ۸۰درصد مدیران نشان می‌دهد، آن‌ها اغلب در ساعات غیر اداری هم با کارمندان خود تماس می‌گیرند و ایمیل و پیامک متداول‌ترین روش‌هایی است که آن‌ها استفاده می‌کنند.
تحقیقات نشان می‌دهد فرهنگ کار مدرن «همیشه فعال» هم به سلامتی آسیب می‌رساند و هم ترک شغل را افزایش می‌دهد، زیرا باعث می‌شود در خارج از ساعت کار، ایمیل را بررسی و به آن پاسخ دهید. به طور خلاصه، فناوری مدرن استفاده از طبیعت را برای کارگران هم آسان‌تر و هم سخت‌تر می‌کند. همان وسیله الکترونیکی که می‌تواند تحرک بیشتری را برای کارگران ایجاد کند، می‌تواند جدا شدن از محل کار را برای آن‌ها سخت‌تر کند.
هنگامی‌که به نحوه تاثیر فناوری بر کار فکر می‌کنید، رهبران و مدیران کسب و کار باید جوانب مثبت و منفی هر سیاست خاص یا هنجار محل کار را که شامل دستگاه‌هایی می‌شود که کارکنان آن‌ها را به مشاغل خود متصل می‌کنند، با دقت در نظر بگیرند. به خاطر داشته باشید قوانین مناسب برای همه بیشتر از آنکه مفید باشد مضر است. به عنوان مثال، برخی شرکت‌ها سیاست‌هایی را اتخاذ کرده‌اند که ایمیل را پس از ساعت کاری عادی ممنوع می‌کند.
اگرچه چنین سیاستی ممکن است جذاب به نظر برسد، زیرا یک مانع دیجیتالی برای ارتباطات کاری در زمان‌های خاص ایجاد می‌کند، اما ممکن است باعث شود تلاش‌ها برای ایجاد و حفظ یک مدل کار انعطاف‌پذیر که به کارکنان اجازه می‌دهد تعیین کنند کدام برنامه کاری برای موقعیت‌های خاص خود بهتر عمل می‌کند، تضعیف شود.
یک رویکرد بهتر ممکن است تمرکز بر ایجاد فرهنگ سازمانی باشد که به آزادی کارکنان برای کنترل برنامه‌های کاری خود اهمیت می‌دهد، اما انتظارات روشن و منصفانه‌ای برای بهره‌وری کار و مشارکت تیمی صرف نظر از زمان انجام کار یا نحوه سازماندهی جلسات و فعالیت‌های تیمی دارد.
البته، حتی اگر یک کسب و کار شرایط کاری مطلوبی را برای گذراندن وقت بیشتر در طبیعت برای کارکنان فراهم کند، بسیاری از افراد ممکن است به دلایل مختلف، از جمله عدم آگاهی از مزایای متعدد گذراندن زمان در خارج از منزل، این کار را انجام ندهند. رهبران کسب و کاری که می‌خواهند طبیعت را به عنوان یک منبع مدیریت استرس و منبع انگیزشی ترویج کنند، باید از طریق ارائه نمونه‌هایی راه‌هایی را برای آموزش و هدایت کارکنان خود درنظر بگیرند.
شرکت‌ها میلیون‌ها دلار برای برنامه‌های رفاه کارکنان هزینه می‌کنند، زیرا رهبران سازمانی تشخیص می‌دهند که سلامت روانی خوب به کارگران کمک می‌کند استرس کمتری داشته باشند، از شغل خود رضایت بیشتری داشته باشند، انرژی بیشتری داشته باشند، خلاقیت بیشتری داشته باشند و فعالیت‌های اجتماعی بیشتری انجام دهند.
به‌طور مشابه، شرکت‌ها می‌توانند از اختصاص منابع برای ترویج برنامه‌های طبیعت‌گردی به‌عنوان منبع رفاه بهره‌مند شوند. به‌عنوان مثال، رهبران سازمانی می‌توانند از متخصصان برای برگزاری جلسات دعوت کنند تا در مورد رشد روزافزون تحقیقاتی که مدت زمان حضور در طبیعت را با شکوفایی انسان مرتبط می‌کند، سخنرانی و اطلاعاتی مرتبط را برای کارکنان و یک بستر درون شبکه برای به اشتراک گذاشتن داستان‌ها، عکس‌ها و منابعی که به پرورش فرهنگ سازمانی طبیعت‌محور کمک می‌کند ارائه کنند.
مدیران همچنین می‌توانند با ارائه مثال‌هایی به اعضای تیم خود نشان دهند که خودشان از طبیعت به عنوان منبعی برای مدیریت استرس و انگیزه استفاده می‌کنند. اگر دیگران ببینند مدیران آن‌ها این کار را انجام می‌دهند و آن را مفید می‌دانند ممکن است کارکنان انگیزه بیشتری برای استفاده از پیشنهاد‌های کارترکیبی و دورکاری برای گذراندن زمان بیشتر در طبیعت داشته باشند. پاندمی کووید- ۱۹ در استرس ناشی از کار دخیل بوده، اما همچنان کارفرمایان را بر آن داشته تا روش‌های غیرسنتی ساختاربندی کار و مدیریت کارکنان را کشف کنند.
پیشرفت‌های تکنولوژیک و افزایش تمایل برای دستیابی به تعادل بهتر بین کار و زندگی باعث شده است که کارفرمایان بیشتر به مدل‌های دورکاری و کارترکیبی بپردازند. هرچه رهبران کسب و کار و نیروی کار آن‌ها این مدل‌ها را به طور کامل درک کرده و بتوانند از مدیریت استرس و منابع انگیزشی آن‌ها در بالا بردن بهره‌وری و انگیزش استفاده کنند، کسب و کار‌ها و نیروی کار بیشتری از پذیرش آن‌ها سود خواهند برد.
