با انتخابشدن ابراهیم رئیسی بهعنوان رئیس دولت میشد حدس زد که دولت جدید چندان روی خوشی به ورود زنان به ورزشگاه نشان نمیدهد. این موضوعی بود که ابراهیم رئیسی در صحبتهای پیش از انتخابشدنش بهعنوان رئیسجمهور هم مطرح کرده بود
داستان ورود زنان به ورزشگاه در دولت ابراهیم رئیسی مسئلهای نخواهد بود که یکروزه یا حتی یکماهه حلوفصل شود. درحالیکه پیشتر، دولت حسن روحانی به جانی اینفانتینو، رئیس فیفا، وعده حضور دائمی زنان در ورزشگاههای ایران (در گام اول برای بازیهای ملی) را داده؛ ولی شرایط درحالحاضر پیچیده شده است. با اصرار فیفا، تهدید این نهاد مبنی بر احتمال تعلیق فوتبال ایران و نهایتا دیدار مستقیم جانی اینفانتینو با حسن روحانی در فرودگاه امام، بالاخره مقدمات حضور تعداد اندکی از تماشاگران زن برای تماشای بازی تیم ملی ایران با کامبوج در رقابتهای انتخابی جام جهانی فراهم شد.
آن اتفاق مربوط به مهر ۱۳۹۸ بود و بعد از قریب به ۴۰ سال بود که زنان علاقهمند به فوتبال، توانستند با تهیه بلیت، به ورزشگاه بیایند. در آن زمان، طبق قول و قرار دولت با فیفا، مقرر شد برای بازیهای تیم ملی، درهای ورزشگاه به روی زنان گشوده شود. آن طرح فقط مربوط به ورزشگاه آزادی در تهران بود. در گامهای بعدی مقرر شده بود که رفتهرفته زمینه ورود زنان به بازیهای لیگ و البته در ورزشگاههای دیگر کشور هم مهیا شود. زمانی که آن قول و قرارها گذاشته میشد، کمتر کسی تصور میکرد ویروس عجیب و غریبی از راه برسد و بازیهای فوتبال را بدون تماشاگر کند.
به هر روی، هرچه بود آن ویروس پایانی بود بر حضور زنان در ورزشگاه در دولت روحانی؛ چون زمانی که صحبتها درباره ورود مجدد تماشاگران به ورزشگاهها مطرح شد، دیگر خبری از دولت روحانی نبود و این بار دولت ابراهیم رئیسی وابسته به طیف محافظهکاران، روی کار آمد.
با انتخابشدن ابراهیم رئیسی بهعنوان رئیس دولت میشد حدس زد که دولت جدید چندان روی خوشی به ورود زنان به ورزشگاه نشان نمیدهد. این موضوعی بود که ابراهیم رئیسی در صحبتهای پیش از انتخابشدنش بهعنوان رئیسجمهور هم مطرح کرده بود. «برخی میگفتند خانمها برای دیدن مسابقات آقایان به ورزشگاه بروند؛ اما آیا این مشکلی را از خود خانمها حل میکند؟ پس ورزش خانمها و سهم آنان از بازار کار چه میشود؟ در همین ایام کرونا خیلی از خانمها در منزل آموزش آشپزی میدهند و از این مسیر تولید محتوا میکنند؛ اما سود اقتصادی آن را افراد دیگر میبرند که این مسئله باید اصلاح شود».
جبههگیری غیرمستقیم ابراهیم رئیسی علیه ورود زنان به ورزشگاه، خیلی زود فوتبال ایران را در بوته آزمایش در این عرصه گذاشت. ایران به دلیل مشکلات عدیدهای مجوز میزبانی در ورزشگاه آزادی را به دست نمیآورد؛ ولی بعد با رایزنیهای زیاد بالاخره مقرر شد که تیم ملی ایران در ورزشگاه آزادی پذیرای کره جنوبی و دیگر تیمهای مرحله گروهی شود، به شرط آنکه هم زمینه برای ورود سیستم VAR را فراهم کند و هم اینکه دوباره پای زنان به ورزشگاه آزادی را باز کند. مورد اول که خیلی زود به سد سفت و سخت تحریم خورد و عملی نشد؛ مورد دوم هم که مجوز نگرفت! مسئولان فدراسیون فوتبال هم به دلیل آنکه نزد فیفا خیلی «تابلو» نشوند، کلا بحث ورود تماشاگران به ورزشگاه برای بازی ایران – کره جنوبی را به بهانه ویروس کرونا «هوا» کردند.
در واقع فوتبالیها بهخوبی میدانستند اگر تماشاگران مرد را راه میدادند و مانع از ورود تماشاگران زن میشدند، باید منتظر عواقب سختی از سوی فیفا باشند. اینطور شد که برخلاف وعدههای اولیه، بازی با کره نهتنها بدون تماشاگران زن؛ بلکه کلا بدون حضور تماشاگر برگزار شد. این کشمکش در شرایطی برای هفتههای اخیر ادامه داشت که سه روز پیش خبری به نقل از دبیرکل فدراسیون فوتبال ایران منتشر شد که در نوع خود عجیب و البته حیرتآور بود.
خبرگزاریهای رسمی ایران نوشتند که حسن کامرانیفر، دبیرکل جدید فدراسیون فوتبال، در حاشیه سفرش به استان بوشهر از طرح ارائهشدهای به مجلس حرف زده که مسیر را برای ورود زنان به ورزشگاه باز میکند. از کامرانیفر اینطور نقل شده بود که «طرح ورود بانوان به ورزشگاه به مجلس ارائه شد که با تصویب این طرح حضور بانوان در ورزشگاهها آزاد میشود».
اقدام فدراسیون فوتبال جهت مجوزگرفتن برای ورود زنان به ورزشگاه محلی برای سؤال نبود؛ ولی موضوعی که این خبر را مشکوک جلوه میداد، ارائه طرح به «مجلس» و تصویب احتمالیاش از سوی «نمایندههای مجلس» است. «مجلس انقلابی» بعید است نگاهی متفاوت با دیدگاه ابراهیم رئیسی نسبت به مسئله ورود زنان به ورزشگاه داشته باشد.
در واقع در شرایط طبیعی، ترجیح آنها به اصرار روی این جمله کلیشهای است که «ورود زنان به ورزشگاه تنها دغدغه مهم این قشر نیست». بهظاهر با توجه به چهرههای محافظهکار و اعتقاد آنها مبنی بر جایگاه زن در جامعه، این مسئله به خودی خود حلشدنی نخواهد بود؛ مگر آنکه فیفا یا نهادهای دیگر دخالت مستقیم کنند. البته نمیتوان این موضوع را به همه نمایندگان تعمیم داد و از این گفت که همگی مخالف صددرصدی حضور زنان در ورزشگاه هستند. به هر روی، با توجه به اظهارات قبلی چندین و چند نماینده «مجلس انقلابی» درباره مقوله ورود زنان به ورزشگاه، انتشار خبری که قرار است ورود زنان به ورزشگاه در مجلس تصویب شود تا آنها وارد ورزشگاه شوند، عجیب به نظر میرسید.
این شگفتی خیلی زود روی خودش را نشان داد و همین روز گذشته، همان حسن کامرانیفر که نقل قول مذکور به او نسبت داده شده بود، همه چیز را تکذیب کرد! او گفت که این حرفها را نزده، هرچند حضور زنان در ورزشگاه از خواستههای فدراسیون است. «این خبر تکذیب شده و چنین خبری از سوی ما نبوده است. این درخواست فدراسیون و جامعه فوتبال هست که شرایطی به وجود بیاید که زنان به ورزشگاه بیایند. باید به این سمت برویم که زنان هم به ورزشگاه بیایند».
فدراسیون فوتبال فعلا به دلیل ویروس کرونا بازی با کره را بدون تماشاگر برگزار کرد؛ ولی آیا میتواند همچنان تا انتهای این رقابتها، بازیهایی را که قرار است میزبان باشد، بدون تماشاگر برگزار کند؟ به نظر چنین مسئلهای غیرممکن است. از طرفی اگر قرار به برگزاری بازیهای ملی با حضور تماشاگران هم باشد که بحث حضور زنان در ورزشگاه به میان میآید و طبق قولهایی که به فیفا دادهاند، حضور آنها اجتنابناپذیر است.