هفته سوم رقابت‌های لیگ برتر عصر روز گذشته در شرایطی به پایان رسید که پرسپولیس، مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر، اولین شکستش در این دوره از رقابت‌ها را متحمل شد.
به گزارش شرق، شاگردان یحیی گل‌محمدی که به اراک سفر کرده بودند تا برابر آلومینیوم به میدان بروند، با یک گل مغلوب شدند تا بعد از ۲۸۰ روز دوباره طعم شکست در لیگ را بچشند؛ آن‌هم باز مقابل آلومینیوم و البته رسول خطیبی. این تیم که کلا در ۳۴ مسابقه اخیرش در لیگ برتر فقط یک شکست داشت و آن‌هم برابر همین آلومینیوم بود، دوباره طعم تلخ ازدست‌دادن امتیاز را چشید.
به‌این‌ترتیب، سرخ‌های تهرانی فرصت رسیدن به صدر جدول و تیم‌های ۹ امتیازی سپاهان و استقلال را از دست دادند. البته که این بازی و ازدست‌رفتن امتیازش، تنها موضوعی نبود که هواداران پرسپولیس را شاکی کرد، چون نوع فیلم‌برداری این مسابقه به‌ویژه در ۱۸ دقیقه ابتدایی، حسابی بحث برانگیز بود.
در شرایطی که کمپانی‌های مختلف پخش‌کننده فوتبال در دنیا، هرساله، سعی در بهبود کیفیت و ارائه خلاقیت بیشتر دارند، در ایران، این مسیر در این دروه، حداقل تا به اینجا از سوی تلویزیون پیموده که نشده هیچ، ظاهرا مسیر برعکس انتخاب شده است! کیفیت تصاویر پخش‌شده از تلویزیون ایران به‌ویژه در بیشتر بازی‌های شهرستان‌ها همواره یکی از موضوعات ناراحت‌کننده بوده است.
از طرفی، نداشتن کارگردان تخصصی که به مقوله پخش فوتبال بپردازد هم مورد دیگری است که مخاطبان تلویزیون را آزار داده است. درحالی‌که کارگردان‌های خارجی برای بالابردن کیفیت تصاویر و رضایت مخاطب دست به ابتکار‌های جالب از جمله ارائه نمای ۳۶۰ درجه، کار‌های گرافیکی آنلاین برای مشخص‌کردن تاکتیک مربیان و فیلم‌برداری به شیوه پلی‌استیشن را در دستور کار قرار می‌دهند، در ایران این موضوعات شبیه به رؤیاست و همچنان ارائه تصاویر باکیفیت تلویزیونی مناسب، ابتدایی‌ترین خواسته مخاطبان است.
اگرچه در یکی، دو سال اخیر، صداوسیما تلاش کرده در این زمینه گام بهتری بردارد، ولی چندان موفق نبوده است. در رقابت‌های همین فصل، در سه بازی مهم، دست‌کم سه بازه زمانی ۱۰ دقیقه وجود داشته که اعصاب مخاطب را هدف قرار داده است. قطع تصاویر پخش زنده بازی سپاهان و مس رفسنجان یکی از نمونه‌های بارز این اتفاق است. اگرچه صداوسیما بعدا با صدور بیانیه‌ای دلیل این مورد را توضیح داد، ولی رخ‌دادن چنین اتفاقاتی آن‌هم در شرایطی که ۲۱ فصل از لیگ برتر (!) سپری می‌شود، موردی نیست که بشود به‌راحتی از کنارش عبور کرد. مورد دوم که بسیار عجیب‌تر هم بود، مربوط به دیدار تیم‌های فولاد و پرسپولیس بود. بازی‌ای که تا هشت دقیقه ابتدایی با دوربین خط آفساید به نمایش گذاشته شد! آن‌هم به شیوه‌ای که گویی فیلم‌بردار در‌حال تست دوربین جدیدی بود که در اختیارش قرار گرفته است!
اگرچه آن مورد بعد از هشت دقیقه اصلاح شد، ولی توضیح یا توجیه قابل‌قبولی در این زمینه ارائه نشد. سرانجام روز گذشته و در پخش دیدار تیم‌های آلومینیوم اراک و پرسپولیس هم دوباره زاویه دوربینی که قرار بود بازی را به تصویر بکشد، به‌گونه‌ای بود که گویی مخاطب را روی ردیف اولی صندلی ورزشگاه نشانده است و نمای واضحی از بازی ارائه نمی‌کرد. این شیوه عجیب‌وغریب ۱۸ دقیقه ادامه داشت و از آن زمان به بعد، بازی با دوربینی که در زاویه بالاتر قرار گرفته بود، پخش شد.
حال که تلویزیون برای پخش بازی‌های لیگ برتر، قرار نیست ریالی به‌عنوان حق پخش بدهد، دست‌کم بهتر است با تخصصی‌ترکردن حوزه کارگردانی فوتبال، سعی در جلب رضایت مخاطب داشته باشد. نوکردن تجهیزات و پوشش بازی از زوایای تازه، حداقل انتظاری است که مخاطبان فوتبال می‌توانند از تلویزیون داشته باشند
