طبیعی‌ترین و مستقیم‌ترین راه برای دریافت ویتامین D به طور طبیعی از طریق قرارگرفتن در معرض نور خورشید است، اما مردم تمایل دارند نور خورشید کافی برای تولید مقادیر کافی دریافت نکنند.
دلایل مختلفی وجود دارد که چرا افراد در جذب ویتامین D مشکل دارند. با برخی از عواملی که ممکن است باعث کاهش یا جلوگیری از جذب آن شوند، آشنا شوید.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، طبیعی‌ترین و مستقیم‌ترین راه برای دریافت ویتامین D به طور طبیعی از طریق قرارگرفتن در معرض نور خورشید است، اما مردم تمایل دارند نور خورشید کافی برای تولید مقادیر کافی دریافت نکنند. بنا بر این اکثر پزشکان خوردن برخی از مواد غذایی را توصیه می‌کنند که به دریافت ویتامین د کمک می‌کند.
با این حال برخی از افراد در جذب ویتامین D مشکل بیشتری نسبت به دیگران دارند و برخی شرایط پزشکی ممکن است جذب ویتامین D از غذا را دشوار کند.
نحوه جذب ویتامین D بستگی به این دارد که آیا آن را از غذا یا نور خورشید دریافت می‌کنید:
غذا/مکمل: پس از خوردن غذا یا مصرف مکمل‌های ویتامین D، بدن شما آن را در سلول‌های چربی ذخیره می‌کند تا زمانی که نیاز باشد.
در این مرحله، کبد و کلیه‌ها ویتامین D ذخیره شده را از طریق فرآیندی به نام هیدروکسیلاسیون به شکل فعال مورد نیاز بدن به نام کلسیتریول تبدیل می‌کنند.
نور خورشید: فرآیند تولید ویتامین D در بدن پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید به طور مشابه عمل می‌کند. تفاوت اصلی این است که خورشید ابتدا یک نوع کلسترول موجود در بدن به نام ۷-Dehydrocholesterol را آزاد می‌کند. این در فرآیند تولید و انتقال ویتامین D شروع می‌شود؛ جایی که به کبد و کلیه‌ها منتقل می‌شود.
با این حال همه نمی‌توانند به راحتی ویتامین D را دریافت یا جذب کنند.
دلایل مختلفی وجود دارد که چرا افراد در جذب ویتامین D مشکل دارند. برخی از عواملی که ممکن است باعث کاهش یا جلوگیری از جذب آن شوند عبارتند از:
- بیماری‌هایی مانند سلیاک، پانکراتیت مزمن، بیماری کرون و فیبروز کیستیک، همه این‌ها می‌تواند روده‌ها را تحت تاثیر قرار دهند و مانع از جذب ویتامین D موجود در غذا شود.
- شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر از ۳۰: چربی بدن می‌تواند زیر پوست گیر کند یا ویتامین D را به دام بیاندازد، به همین دلیل کمبود ویتامین D برای افراد چاق نگرانی بیشتری دارد.
- بیماری کبد یا کلیه: هر دو بیماری می‌توانند بر نحوه پردازش ویتامین D توسط بدن تأثیر منفی بگذارند. بیماری کلیوی ممکن است پردازش ویتامین D را به شکل فعال آن، مانند سیتریول که در سراسر بدن استفاده می‌شود، دشوار کند. برخی از بیماری‌های کبدی باعث ایجاد مشکل در جذب چربی‌ها می‌شود که جذب ویتامین D را دشوارتر می‌کند.
- پرتو درمانی: این نوع درمان سرطان می‌تواند جذب ویتامین D را برای روده‌ها دشوار کند.
- جراحی کاهش وزن: در این روش‌ها اندازه معده را کاهش می‌دهند یا بخشی از روده کوچک کوتاه می‌کنند و مصرف مقادیر کافی از ویتامین‌ها و مواد معدنی از جمله ویتامین D را برای بدن مشکل می‌کنند.
آنتوانت هاردی، متخصص تغذیه در دانشگاه ایالتی اوهایو می‌گوید: برخی از دارو‌ها نیز می‌توانند بر جذب ویتامین D تأثیر بگذارند یا آن را مهار کنند، از جمله استروئید‌های خوراکی، اورلیستات (داروی کاهش وزن).
برخی از علائم کمبود ویتامین D عبارتند از: خستگی عمومی، درد‌های عضلانی، تغییرات خلقی و درد استخوان
اگر در جذب ویتامین D مشکل دارید، می‌توانید غذا‌های چرب یا غنی از منیزیم بخورید. از آنجایی که ویتامین D محلول در چربی است، مصرف آن با غذا‌های چرب می‌تواند به جذب بدن و ذخیره آن برای استفاده در آینده کمک کند.
- ماهی‌های آب سرد مانند سالمون
- زرده تخم مرغ
- شیر غنی شده با ویتامین D و لبنیات پرچرب
- آجیل
ترکیب ویتامین D و منیزیم نیز ممکن است به افزایش جذب کمک کند. غذا‌هایی که به طور طبیعی سرشار از منیزیم هستند عبارتند از: تخم کدو تنبل، بادام و آووکادو.
اگر چه بهترین کار این است که ویتامین D را از غذا‌های کامل دریافت کنید، اما ممکن است مواقعی برای جلوگیری از خطر سمیت ویتامین D مکمل تجویزی توصیه شود.
