وزیر خارجه ارمنستان در مصاحبه با یک نشریه فرانسوی با متشنج خواندن اوضاع در خط مرزی با باکو گفت، ارمنستان تمام تلاش خود را برای برقراری صلح در منطقه به کار می‌گیرد، اما تلاش‌ها باید دوجانبه باشد.
وزیر خارجه ارمنستان روز شنبه در مصاحبه به یک نشریه فرانسوی در باره آخرین تحولات منطقه و درگیری با نیرو‌های جمهوری آذربایجان گفت، وضعیت همچنان بسیار متشنج است.
به گزارش فارس، «آرارت میرزویان» وزیر خارجه ارمنستان در گفتگو با نشریه فرانسوی «فیگارو» درباره آخرین تحولات در قره باغ کوهستانی گفت: «تجاوز نظامی جمهوری آذربایجان به قره باغ کوهستانی با اعلام آتش بس سه جانبه در ۹ نوامبر ۲۰۲۰ به پایان رسید. با این حال، وضعیت همچنان بسیار متشنج است. در طول سال جاری حدود ۳۰ مورد نقض جدی آتش بس از سوی آذربایجان به ثبت رسیده است که در نتیجه آن تلفاتی از طرف ارمنی وارد شده است. غیرنظامیان نیز کشته شدند. با این وجود، ارمنستان تمام تلاش خود را برای برقراری صلح پایدار در منطقه به کار می‌گیرد. اما برای اینکه این روند موثر واقع شود، تلاش‌ها باید دوجانبه باشد.»
وی درباره آمادگی ارمنستان در تلاش برای برقراری صحیح آتش بس گفت: «لفاظی دو طرف بسیار متفاوت است. ارمنستان از باز کردن همه کانال‌های ارتباطی صحبت می‌کند، در حالی که جمهوری آذربایجان بر به اصطلاح کریدور (با نخجوان که بین ارمنستان، ترکیه و ایران واقع شده است) اصرار دارد.
ارمنستان به عنوان مظهر حسن نیت حاضر است تمامی نقشه‌های میادین مین واقع در منطقه را تحویل دهد، اما باکو علیرغم تعهدی که دارد، اسرای جنگی ارمنی را آزاد نمی‌کند. وقتی از صلح صحبت می‌کنیم، باکو اظهارات بیگانه هراسانه را چند برابر می‌کند. گواه این حرف من سخنان رئیس جمهور آذربایجان است، «پارک غنیمتی» که در بهار امسال در باکو افتتاح شد، جایی که ارامنه تحقیر شده و مورد تمسخر قرار می‌دهند.»
وی در پاسخ به سوالی درباره این که این سخنان نفرت انگیزی به کجا می‌تواند منجر شود، گفت: «پاسخ این سوال دشوار در باکو است. نفرت می‌تواند منجر به نابودی یا نسل کشی شود. مردم ارمنستان این را می‌دانند. صلح پایدار ممکن است، اما تصور حضور جمعیت ارامنه در مناطق تحت کنترل جمهوری آذربایجان دشوار است. هیچ ارمنی در مناطقی که در نتیجه جنگ تحت کنترل جمهوری آذربایجان قرار گرفته است زندگی نمی‌کند و این خود دلیل واقعی پاکسازی قومی است.»
وزیر خارجه ارمنستان درباره شمار اسرای جنگی در جمهوری آذربایجان گفت: «شواهد زیادی در مورد رفتار غیرانسانی، تحقیرآمیز و شکنجه اسیران جنگی ارمنستان وجود دارد. این موارد توسط سازمان‌های بین‌المللی غیر دولتی مختلف از جمله دیدبان حقوق بشر مستند شده است.
فیلم‌ها و عکس‌های مستندی هم داریم که ثابت می‌کند این افراد اسیر شده‌اند، اما باکو وجود آنها را تایید نمی‌کند. آنها ممکن است به صورت غیرقانونی اعدام شده باشند، در زندان‌های زیرزمینی نگهداری شوند، یا با اعضای بدن انسان قاچاق شده باشند. جمهوری آذربایجان وجود ۴۰ اسیر جنگی ارمنی را تایید و وجود ۱۰۰ نفر از آنها را رد کرده است.»
وزیر خارجه ارمنستان در ادامه با تشکر از رویکرد فرانسه در این ماجرا گفت: «اول از همه، مایلم از رئیس جمهور، نمایندگان پارلمان فرانسه، همه کسانی که از ارمنستان حمایت کردند تشکر کنم. من همچنین می‌خواهم بر اهمیت از سرگیری مذاکرات تحت نظارت روسای مشترک گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا تاکید کنم.
البته موضوع حل و فصل نهایی مناقشه در دستور کار است. اما در این مرحله موافقت کردیم که گام‌های کوچکی برای تضمین آزادی اسیران جنگی و ورود سازمان‌های بین‌المللی از جمله یونسکو به قره باغ کوهستانی برای اهداف بشردوستانه برداریم که با هدف نظارت بر میراث تاریخی و فرهنگی ارمنستان انجام می‌شود. یکی از این نمونه‌ها بمباران کلیسای جامع منجی شوشی با استفاده از پهپاد در زمان جنگ است. حدود ۱۵۰۰ اثر فرهنگی و ۱۹۰۰۰ نمونه موزه آرتساخ در معرض خطر هستند.»
وی در خصوص نقش روسیه در این غائله نیز اظهار داشت: «روسیه توانست در چهل و چهارمین روز جنگ را به پایان برساند. روسیه رئیس مشترک گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا است. نیرو‌های حافظ صلح روسیه امنیت ارمنی‌های قره باغ کوهستانی را تضمین و به احیای زندگی عادی کمک می‌کنند. نقض آتش بس از سوی جمهوری آذربایجان نیز علیه آبروی نیرو‌های حافظ صلح روسیه است.
وزیر خارجه ارمنستان در خاتمه درباره آماده عادی سازی روابط با ترکیه و پذیرش کریدور اتصال جمهوری آذربایجان به ترکیه گفت: «ما همیشه اعلام کرده‌ایم که علیرغم حمایت‌های عظیم ترکیه از جمهوری آذربایجان در جریان جنگ علیه قره باغ کرستانی، چه از نظر سیاسی و چه از طریق تامین تسلیحات و همچنین استقرار هزاران مزدور خارجی، آماده عادی‌سازی روابط خود بدون پیش‌شرط هستیم.
ما سیگنال‌های مثبتی از ترکیه برای بازگشایی گفتگو دریافت کرده‌ایم، اما وضعیت همچنان پیچیده است. آنکارا شرایط جدیدی را مطرح می‌کند. از جمله کریدور اتصال جمهوری آذربایجان و نخجوان. کشور‌ها باید با حفظ حاکمیت خود بر قلمروی خود اجازه ترانزیت را بدهند. همه راه‌های ارتباطی در منطقه باید بازگشایی شود.»
