فرارو- برت استفنز - ستون‌نویس «نیویورک تایمز»؛ آیا این ایده خوبی است که جو بایدن برای انتخاب مجدد در انتخابات سال ۲۰۲۴ میلادی نامزد شود؟ اگر او دوباره نامزد شود و پیروز میدان باشد آیا این خبر خوبی برای امریکا خواهد بود که رئیس جمهوری ۸۶ساله داشته باشد؟ سنی که بایدن در پایان دوره دوم ریاست جمهوری خواهد داشت.
من این سوالات را به صراحت مطرح می‌کنم چرا که باید صریح در مورد آن بحث شود نه آن که مدام زمزمه شوند.
در دهه ۸۰ میلادی، بازی منصفانه‌ای بود که خبرنگاران معتبر بپرسند آیا «رونالد ریگان» برای ریاست جمهوری سن زیادی دارد؟ زمانی که او چندین سال از بایدن امروزی جوان‌تر بود. دشواری آشکار «دونالد ترامپ» در نگه داشتن لیوان و نوع ادای سنگین واژگان توسط او که بارها تکرار می‌شدند باعث گمانه زنی‌هایی در مورد سلامتی جسمانی و روانی ترامپ شده بودند. فراموشی‌های مکرر «جو بایدن» در میان رقبای اولیه حزب دموکرات دست کم تا زمانی که او نامزد انتخابات شود صرفا باعث شادی و شوخی بود.
با این وجود، اکنون نگرانی در مورد سن و سلامتی رئیس جمهوری جدی است. به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی سلامتی رئیس جمهور تنها متعلق و مربوط به شخص اوست. گویی تا زمانی که دستیاران‌اش بتوانند به طرز ماهرانه‌ای شکاف‌ها را پر کنند چندان مهم نیست که او برای مهم‌ترین شغل جهان از استقامت کافی برخوردار باشد. بایدن در برخی از محافل عمومی چندان سرحال به نظر نمی‌رسد و گاهی اوقات به طرز نگران کننده نامنسجم به نظر می‌رسد. ظاهر او این اطمینان قوی را القا می‌کند که رئیس جمهوری خوب به نظر نمی‌رسد.
به نظر می‌رسد بسیاری از مردم این موضوع را می‌دانند. روز یکشنبه «جاناتان مارتین» و «الکساندر برنز» در گزارش خود از زمزمه‌های نه چندان آرام حزب دموکرات در این مورد خبر دادند مبنی آن که اگر بایدن تصمیم نگیرد اعلام نامزدی کند چه باید کرد. بهتر است بایدن دوباره نامزد نشود. این برای شخص او، منصبی که دارد برای حزب دموکرات و برای کشور بهتر است. در سال ۲۰۱۹ میلادی، کارزار بایدن با آگاهی از سن این نامزد انتخاباتی او را به عنوان «شخصیت دوران گذار» به رای دهندگان فروخت. مردی که هدف‌اش کنار زدن ترامپ از مقام ریاست جمهوری و سپس هموار کردن مسیر برای چهره‌های تازه‌تر حزب دموکرات بود.
بایدن هرگز این وعده را به صراحت بیان نکرد، اما به نظر می‌رسد به این انتظار ایجاد شده خیانت شده است. اگر بایدن آغاز محبوبی داشت ممکن بود اوضاع فرق می‌کرد. با این وجود، اکنون وضعیت این گونه نیست. ممکن است بخواهید «جو منوچین» وزیر خزانه داری یا «میچ مک کانل» رهبر اکثریت جمهوری‌خواه سنا یا مخالفان واکسیناسیون کرونا را سرزنش کنید، اما اعداد و ارقام نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند وضعیت بایدن نزد افکار عمومی افولی چشمگیر از ماه آگوست به این سو داشته است. مردی که زمانی به حزب خود امید می‌داد اکنون تبدیل به باری سنگین و اضافی بر روی دوش حزب‌اش شده است.
واقعیت آن است که تصویب لایحه زیرساخت‌ها و اصلاحات آن سر سوزنی سود سیاسی برای بایدن نداشت اگرچه لایحه‌ای واقعا محبوب بود. به نظر می‌رسد اکنون در میانه افزایش قیمت ها، افزایش آمار قتل و جنایت، بیماری‌های نوظهور، پوسیدگی شهری، بحران مرزی، بحران زنجیره تامین، خطر عبور ایران از آستانه هسته‌ای و عبور روسیه از مرز اوکراین طرح موضوع لایحه زیرساخت یکی از تلاش‌های پرهزینه جناح مترقی حزب دموکرات برای منحرف کردن افکار عمومی از مشکلات است.
برای «کامالا هریس» وضعیت نظرسنجی‌ها بدترین آمار را به همراه داشته‌اند و نامحبوب‌ترین معاون رئیس جمهوری در تاریخ معاصر امریکا بوده و در مقایسه با او سایر معاونان رئیس جمهوری از جمله «مایک پنس» معاون ترامپ وضعیت بهتری از نظر محبوبیت داشتند. اگر او بخواهد برای رقابت انتخاباتی اعلام نامزدی کند این موضوع باید باعث نگرانی دموکرات‌ها شود.
پس رئیس جمهور باید چه کاری انجام دهد؟ او باید خیلی زود اعلام کند که برای دور دوم نامزد نخواهد شد. استدلال مخالف این ایده آن خواهد بود که بایدن با این کار فورا به یک رئیس جمهوری ناکارآمد و معلق تبدیل می‌شود.
این استدلال بدون شک درست است. با این وجود، واقعیت آن است که او در حال حاضر عملکردی بدتر از یک رئیس جمهوری ناکارآمد را دارد، زیرا جانشینان بالقوه‌اش در حزب دموکرات از برقراری تماس، یافتن خطوط خود و جلب توجه افکار عمومی منع شده اند. این به ویژه برای افرادی در دولت که باید رقبای قدرتمندی باشند صدق می‌کند از جمله برای «جینا رایموندو» وزیر بازرگانی، «پیت بوتجج» وزیر حمل و نقل و «میچ لندریو» مشاور ارشد دولت در زمینه برنامه زیرساخت.
با این وجود، اعلام‌عدم نامزدی بایدن در انتخابات بعدی برای سال‌های باقی مانده دوره ریاست جمهوری بایدن چه معنایی خواهد داشت؟ فارغ از آن که این موضوع تا چه میزان او را تضعیف کند به او اجازه می‌دهد که یک سیاستمدار باشد و ایده‌ای رهایی بخش خواهد بود. این موضوع به گمانه زنی‌های بی‌پایان رسانه‌ای درباره نامزدی یاعدم نامزدی او پایان می‌دهد و تکلیف حزب دموکرات را مشخص می‌سازد و به بایدن این امکان را می‌دهد که خود را کاملا وقف رسیدگی به مشکلات فوری کشور بدون نگرانی در مورد انتخاب مجدد کند.
این موضوع نیازی به کاهش دوره ریاست جمهوری او ندارد. جورج بوش پدر در چهار سال ریاست جمهوری خود بیش‌تر از هشت سال جانشین‌اش کار انجام داد. بایدن باید در این باره فکر کند و به زودی اقدام نماید.
