در مذاکرات هسته‌ای اخیر در وین، روسیه و چین، ایران را متقاعد کرده‌اند برخی خواسته‌های حداکثری خود را کنار بگذارد و ایران هم پذیرفته مذاکرات را بر اساس پیش‌نویسی که در بهار گذشته توسط دولت قبلی ایران تنظیم شده بود آغاز کنند.
سایت خبری نزدیک به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی درباره این موضوع توضیحاتی ارائه کرده است.
نور نیوز دراین باره نوشت:
نخست اینکه؛ مطلب مذکور گرچه درست است، اما با ادبیاتی ارائه می‌شود که مخاطب را دچار اشتباه برداشت می‌کند. اخبار رسمی که از سوی ایران در خصوص توافق بر سر پیش‌نویس‌های جدید نیز منتشر شده از نظر ماهوی تفاوتی با اظهارات اولیانوف ندارد چرا که در این خصوص اعلام شد: «نظرات ما در متن اولیه اعمال شد و طبیعتا بر این اساس متن جدیدی در دستور قرار گرفته، اما پایه و مبنای متن جدید، متن ۶ ژوئن است.»
دوم اینکه؛ طبیعتا همه پیشنهادات ما در متن ۶ ژوئن اعمال نشده و مسئله عجیبی هم نیست. آیا واقعا اینکه ما با مشورت روسیه و چین پیشنهاداتمان را برای اعمال در متن ۶ ژوئن تعدیل کردیم نشان دهنده این است که دو کشور ذکر شده نظراتشان را به ما تحمیل کرده‌اند؟
بسیار روشن است که اگر قرار باشد تمام پیشنهادات ما یا طرف‌های مقابل در یک متن بیاید اساسا نیازی به مذاکره وجود ندارد و صرفا باید یک طرف دیکته کند و طرف دیگر نیز مسئولیت نگارش را برعهده بگیرد!
هدف از مذاکره، نزدیک شدن پیشنهادات طرفین به یکدیگر و دستیابی به یک متن مورد توافق است که قطعا مورد تایید صددرصد هیچ‌یک از طرفین نیست لذا این تلقی که ایران به دلیل تن دادن مطلق به «نظرات روس و چین» به عقب‌نشینی از خواسته‌های خود رضایت داده، اساسا سخنی غیر منطقی و مبتنی بر عدم فهم صحیح از صحنه مذاکرات است.
