اولین بار نیست که دولت تصمیم میگیرد دو باشگاه بزرگ ایران را به بخش خصوصی واگذار کرده و آنها را از زیر نظر وزارت ورزش خارج کند؛ اما در هیچ برههای خطر حذف از آسیا اینقدر این دو تیم را تهدید نکرده است. ضمن اینکه وزیری هم در دولتهای قبلی از این نگفته که مکتوب به کنفدراسیون فوتبال آسیا قول داده مقدمات واگذاری این دو باشگاه را در آیندهای نزدیک فراهم کند.
وضعیت مدیریت فوتبال ایران در سطح کلان به روزهای فوق حساسی نزدیک میشود. درحالیکه هنوز اساسنامه فدراسیون فوتبال به تأیید مجلسیها نرسیده است، شرایط برای دو باشگاه پرهوادار ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا هم بغرنج شده است و هر آن انتظار میرود کنفدراسیون فوتبال آسیا، سختیهای موجود بر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را افزایش دهد. از این گذشته موضوع ورود زنان به ورزشگاه هم همچنان یکی از دغدغههای مهمی است که راهحلی برایش تاکنون پیدا نشده است. وجه اشتراک هر سه اتفاقی که رخ داده، قول مسئولان ایرانی به دو نهاد خارجی فیفا و AFC است تا در سریعترین زمان ممکن، مشکلات را حلوفصل کنند.
مسئله ورود زنان به ورزشگاه یکی از مهمترین دغدغههای این روزهای فوتبال است. در شرایطی که پیشتر در روزنامه «شرق» نامه ارسالی از فیفا منتشر و مشخص شد که مسئولان ردهبالای ورزش ایران به فیفا قول دادهاند زمینه را برای ورود تماشاگران زن، نهتنها در بازیهای ملی بلکه در بازیهای لیگ هم فراهم کنند، این موضوع هنوز عملی نشده است. البته در این بین اتفاق ناخواستهای رخ داده و درهای ورزشگاه به روی زنان بسته مانده است. در واقع از همان زمان که ایرانیها به فیفا قول دادهاند درهای ورزشگاه به روی زنان باز شود، سروکله ویروس کرونا پیدا شده و بازیها بدون تماشاگر شده است. حالا در شرایطی که بسیاری از کشورهای دنیا درهای ورزشگاه را به روی تماشاگران باز کردهاند، در ایران، چون مجوز ورود زنان به ورزشگاهها از نهادهای بالاتر گرفته نشده است، همچنان بازیها بدون تماشاگر برگزار میشود.
در واقع مسئولان فوتبال ایران به خوبی میدانند با توجه به قول و قراری که با رئیس فیفا داشتهاند، نمیتوانند از این به بعد فقط اجازه ورود تماشاگران مرد را به ورزشگاه بدهند. در ایران، اما صورتمسئله جایگزین شده است؛ از آنجا که خطر محرومیت فوتبال ایران وجود دارد، کلا درهای ورزشگاه به روی تماشاگران (هم زن و هم مرد) بسته شده، به این امید که دولت جدید در زمینه ورود زنان به ورزشگاه کوتاه بیاید. حالا، اما به نظر میرسد حداقل برای حفظ ظاهر هم که شده، این مسئله بالاخره برای اولین بار بعد از بازی ایران با کامبوج، روز هفتم بهمن عملی شود. قرار شده در این روز رئیس فیفا به ایران بیاید و بازی تیم ملی برابر عراق را از نزدیک ببیند. البته بهانه حضور او بیشتر برای دیدن زنان ایرانی در ورزشگاه است. اینجاست که مسئولان، دیگر توانی برای گریز از این موضوع ندارند؛ یا باید درهای ورزشگاه را به روی زنان باز کنند یا اینکه با جریمه و احتمالا محرومیتی که فیفا برای فوتبال ایران در نظر گرفته، کنار آمده و آن را بپذیرند. وعده عملیشدن اولین قول، بهزودی فرا میرسد.
این جدیدترین قول مسئولان ورزش ایران به مسئولان AFC است. آنطور که روز گذشته حمید سجادی، وزیر ورزش ایران گفته، او به مسئولان کنفدراسیون فوتبال آسیا قول داده از ماه فوریه یعنی در همین بهمنماه، مقدمات واگذاری استقلال و پرسپولیس را عملی کند. این دو باشگاه زیر ذرهبین AFC هستند و این نهاد اعلام کرده مجوز حرفهای این دو باشگاه را قبول ندارد و تا زمان رفع نواقص، اجازه حضور آنها در لیگ قهرمانان آسیا را نخواهد داد. جدیترین ایرادی که AFC از پرسپولیس و استقلال گرفته، مالکیت مشترک است. حالا، اما آنطور که وزیر ورزش میگوید، او وعده داده که این مورد در بهمن حلوفصل شود.
حمید سجادی در این مورد میگوید: «اعلام آمادگی کردیم همکارانم در این دو باشگاه و سایر باشگاهها اگر علاقهمند به ادامه راه خصوصیسازی و حرفهایشدن باشند، در کنار این عزیزان هستم. من به همراه مدیران عامل استقلال و پرسپولیس آماده حضور و مذاکره و دفاع از مستنداتمان هستیم. خوشبختانه این رابطه خوب و مثبت بین ما و کنفدراسیون فوتبال آسیا شروع شده است و مکتوب هم قول دادهایم که در فوریه (بهمنماه) مقدمات واگذاری دو باشگاه برای خصوصیسازی را آغاز خواهیم کرد. این نویدبخش اطلاعات خوب، آینده خوب و خبرهای خوب برای حضور این دو باشگاه در بازار سرمایه و بورس است. من مطمئنم و کارشناسان به من گفتهاند یکی از موفقترین اتفاقات بازار بورس و سهامهای بازار بورس، سهام این دو باشگاه خواهد بود که پیشاپیش این نوید را خدمت علاقهمندان و جامعه میدهم که برای استقبال از حضور این دو باشگاه در بازار سرمایه آماده باشیم. من هم مطمئن هستم اتفاقات خوبی در پیش است».
این اولین بار نیست که دولت تصمیم میگیرد دو باشگاه بزرگ ایران را به بخش خصوصی واگذار کرده و آنها را از زیر نظر وزارت ورزش خارج کند؛ اما در هیچ برههای خطر حذف از آسیا اینقدر این دو تیم را تهدید نکرده است. ضمن اینکه وزیری هم در دولتهای قبلی از این نگفته که مکتوب به کنفدراسیون فوتبال آسیا قول داده مقدمات واگذاری این دو باشگاه را در آیندهای نزدیک فراهم کند.
سومین قولی که مسئولان ورزش ایران به نهادی خارجی دادهاند و زمان عملکردن به آن در همین زمستان است، مسئله اساسنامه فدراسیون فوتبال ایران است. این اساسنامه جدید یک سال پیش مورد تأیید دولت و قوه قضائیه قرار گرفته و به تأیید فیفا هم رسیده است، ولی از آنجا که فیفا تأیید مجلس ایران را هم میخواهد، یک سال به فدراسیون فوتبال ایران زمان داده تا این اساسنامه به تأیید مجلس برسد. مسئولان ورزش ایران قول دادهاند تا اسفند ۱۴۰۰ این اساسنامه به تأیید مجلس هم برسد؛ مشکل اینجاست که نمایندگان مجلس عجلهای برای مطرحکردن این موضوع در صحن ندارند و با وجود آنکه زمان زیادی به پایان مهلت فدراسیون فوتبال در این زمینه باقی نمانده، مشخص نیست در آینده قرار است چه اتفاقی بیفتد. عدهای در مجلس میگویند اگر این اساسنامه را تأیید نکنند، خطری فوتبال ایران را تهدید نمیکند، ولی عدهای دیگر که اتفاقا تعدادشان بسیار بیشتر است، میگویند اگر این اساسنامه به تأیید مجلس نرسد، عواقب سختی در انتظار فوتبال ایران خواهد بود. آنها میخواهند نمایندگان مجلس مسئولیت قصور احتمالی در این پرونده را به گردن بگیرند.